บทที่ 1
"อุแว้...อุแว้"
ชายหนุ่มที่กำลังวิ่งผ่านได้ยืนจึงเดินเข้าไปดูพุ่มหญ้าข้างทาง ภาพที่ประกฎ
เป็นกระเป๋าใบใหญ่ที่รูดซิปเพียงครึ่งเดียววางอยู่
เขาค่อยๆรูดซิปอย่างเบามือ ข้างได้เผยให้เห็นเด็กทารกที่ห่อด้วยผ้าขนหนูสีขาว
กำลังร้องไห้อย่างหน้าดำหน้าแดง
สีหน้าของชายหนุ่มค่อยๆเผยให้เห็นรอยยิ้ม
.............................................................................................
ณ บ้าน ตะวันราชา
"อุแว้.......อุแว้"
"เสียงเด็กที่ไหนร้อง"หญิงสาววัยกลางคน ที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์เอ่ยอย่างสงสัย
เธอคือ คุณหญิงวิมลวรรณ ตะวันราชา ตั้งแต่เสียสามีไป
เธอก็อยู่กับลูกชายคนเดียวของเธอมาตลอด นํ้าเหนือ ตะวันราชา
ตระกูลตะวันราชานั้น มีเครือข่ายมากมายไม่ว่าจะเป็น เหมืองทอง บริษัทจิวเวอรี่
โรงแรม วิลล่าหลายแห่ง มูลค่ากว่าหลายแสนล้าน
นํ้าเหนือ ตะวันราชา อายุ24 ชายหนุ่มหน้าตาดี แต่เนื่องจากไม่ค่อยชอบออกสังคม
จึงทำให้ไม่มีใครเคยเห็นหน้าทายาท ตระกูตะวันราชา
.............................................................................
"คุณผู้หญิงคะ!!.......นายน้อยอุ้มเด็กที่ไหนมาก็ไม่รู้ค่ะ" แม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยด้วยท่าทางตื่นตระหนก
คุณหญิงขมวดคิ้วและลุกเดินไปดูหน้าคฤหาสน์
"เหนือ ลูกไปเอาเด็กที่ไหนมา" คุณหญิงเอ่ยอย่างสงสัย ปกติเธอไม่เคยเห็นลูกชายมีแฟนสักคน
"มีคนนําเธอมาทิ้งไว้ครับ"
"เฮ้อเวรกรรมจริงๆ" คุณหญิงถอนหายใจ
"แล้วเหนือจะเอายังไง" คุณหญิงเอ่ยถาม เธอสังเกตเห็นว่าลูกชายจะเอ็นดูเด็กคนนี้มากๆ
"ผมจะรับเลี้ยงเธอครับ" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับมองเด็กในอ้อมกอดด้วยสายตาอ่อนโยน
คุณหญิงมองไปยังลูกชายแล้วเอ่ยถาม " เหนืออยากมีน้องสาวหรอลูก"
"ไม่ครับ ผมจะรับเธอเป็นลูกของผม"
"ฮ่ะ!...................." คุณหญิงสบถด้วยความตกใจ