06
934 Words
"ไง~" ชิชาทักทายเพื่อนที่ช่วยเตรียมงานมหาวิทยาลัยแต่เช้าตรู่
"ไงคุณประธาน ปิดเทอมเป็นไง" ทอมเพื่อนต่างคณะถาม
"ก็....ดี แต่ตอนใกล้เปิดเทอมเดือดไปหน่อย เหอะๆ"
ชิชาเป็นประธานนักศึกษาของมหาวิทยาลัย เธอทำหน้าที่ได้ดีการเรียนเด่น ไม่ขาดตกบกพร่อง หากไม่ได้ตำแหน่งนี้ทุกคนคงอยากอวยยศให้เป็นดาวมหา'ลัยให้รู้แล้วรู้รอด แต่ต้องเปิดโอกาสให้คนที่อยากเป็นเป็นบ้าง หากให้กินรวบทุกตำแหน่งก็จะเพอร์เฟคเกินไป
"ชิชา นี่ทำเนียบชื่ออธิการ กับไทม์ไลน์งาน"
"ขอบใจจ้ะ" ชิชาจะทำหน้าที่ควบคุมดูแลกำหนดการของงาน จัดแจงเวทีแสงสีเสียงองค์ประกอบต่างๆทั้งหมด
"เอาล่ะ มาเริ่มกันเถอะ"
ถึงเวลาตามกำหนดงานปฐมนิเทศจะรวบรวมนักศึกษาใหม่และรุ่นพี่แต่ละคณะเข้ามาช่วยดูแลน้องใหม่ และจะแนะนำผู้บริหารของมหาวิทยาลัยในช่วงต้น ก่อนที่จะเริ่มแนะนำวิสัยทัศน์ของแต่ละคณะจนครบ ต่อด้วยคอนเสิร์ตของวงดนตรีมหา'ลัยและนักร้องมีชื่อเสียงปิดท้าย
ณ ฮอล์จัดงาน
งานเริ่ม พิธีกรแนะนำตัวและแนะนำผู้บริหารตามลำดับ
"ชิชาๆ ส้มมันขับมอไซค์ล้มเจ็บแขน วานแกช่วยเสิรฟ์น้ำของว่างให้ผู้บริหารได้ป่าววะ ไม่มีใครว่างเลย" ทอมเดินเข้ามากระซิบชิชาที่ยืนคอยดูข้างงาน
"อ๋อได้ๆ" เธอรับปากจึงเดินไปเตรียมยกถาดของว่าง
"แกคนนั้นที่นั่งข้างอธิการฯหล่อลากมากก"
เสียงนินทาเจื้อแจ้วของน้องในทีมจัดงานพูดจนชิชาได้ยินได้
"จริงแก น่าจะที่ปรึกษาคนใหม่ปะ" น้องอีกคนเอ่ย
"โหหห คนมีอายุก็ไม่เว้นหรอพวกแก" ชิชาเดินเข้าไปแซว
"พี่ชิชา ความหล่อมันไม่มีอายุนะพี่ แต่เขายังดูไม่แก่เท่าไหร่นะ พี่เห็นเขายัง...แด๊ดดี้สุดๆ!"
"ถ้าเจอข้างนอกจะถามเลยว่าอยากจ่ายค่าเทอมนักศึกษามั้ยคะ 55555555"
"พี่ยังไม่เห็นเลย...เอออันนี้เซ็ทที่เอาไปเสิร์ฟใช่มั้ย พี่ยกไปเอง" ชิชาถาม
"พี่ชิชาตอนเสิร์ฟไปมองหน้าเข้าใกล้ๆแล้วรีวิวให้หนูฟังด้วยนะคะ"
"จะพยามยามเหลือบดูให้แล้วกัน"
ประธานนักศึกษายืนถือถาดเตรียมเดินไปเสิร์ฟที่โซฟาฝั่งผู้บริหารระหว่างที่พิธีกรกำลังดำเนินงาน แต่กลับสะดุดตากับชายที่นั่งข้างอธิการบดีทันทีที่เห็น
"ชิบหาย! ยัยชิชา!"
ชายหนุ่มวัย30+ที่เธอเคยจุดจุดจุดวันก่อนมาในชุดสูทกรมสง่า เซ็ทผมเรียบร้อย เคราที่เคยเขียวกลับเกลี้ยงเกลาเห็นโครงหน้าสันกรามชัดเจน นั่งออร่าตระหง่านกลบบารมีของอธิบการบดีมิด จู่ๆร่างกายก็เหงื่อแตกพลั่กท่ามกลางห้องแอร์เย็นฉ่ำ
จากที่เธอมวยผมสูงต้องแกะหนังยางเซ็ทหัวฟูยุ่งบังใบหน้าแทน ก่อนจะสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ออกไปเสิร์ฟของว่าง
"สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ลูกช้างขอให้เขาคนนั้นจำลูกไม่ได้ด้วยเถิด สาธุๆๆๆ"
เธอเดินก้มหน้าก้มตาเสิร์ฟโดยเริ่มจากอธิการบดี
"ผมฟูมาเชียวนะ" เสียงชายวัยกลางคนทัก
"สวัสดีค่ะ แฟชั่นใหม่เดี๋ยวไม่ตามเทรนค่ะ แหะๆ"
พอเธอเสิร์ฟอธิการบดีมหาวิทยาลัยเสร็จก็ค่อยมาเสิร์ฟเขาคนนั้นโดยเขย่าผมให้มาบังหน้าเกือบมิด
"...."
"...."
"คุณเจฟฟ์ นี่ชิชาเป็นประธานนักศึกษาครับ" อธิการบดีเอ่ยบอกเขา
"ครับ....ชิชา..."
/สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่รักช้านนนนนนนน/
ชิชาได้ยินเสียงทุ้มต่ำนั่งไขว้ห้างในท่าสบาย มองสาวเสิร์ฟหัวฟู มือบางเริ่มสั่นแรงขึ้นทีละนิด เพราะว่ากังวลสุดขีดขนาดปิดหน้าขนาดนี้ยังทวนชื่อเธออีก!
ชิชาเหลือบมองคนตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเห็นว่าเขามองอยู่!
/ชิบหายของแท้!/
ร่างบางรีบสูดลมหายใจอีกทีรีบไล่เสิร์ฟของว่างให้กับทีมผู้บริหารจนครบ แล้วรีบเดินเร็ววิ่งหลบเข้ามาในโซนเตรียมก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ และกรี๊ดในใจ เธอรีบหยิบมือถือโทรหาโจวน่า เพราะรู้ว่าเพื่อนคนนี้ก็เข้ามาดูแลน้องใหม่อยู่ในฮอลเหมือนกัน
"แกๆๆๆ"
(ว่าๆๆๆ)
"ฉันว่าฉันต้องลาออกแล้ว ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไปปปป แงงงงง"
(ห้ะ? สติเพื่อนสติ! อยู่ตรงไหนเดี๋ยวเดินไปหา)
"ฝั่งขวาห้องเตรียมของข้างเวที"
(คอยนะจ๊ะเพื่อนรัก คุมสติไว้)
โจวน่าวางสาย รีบเดินมาหาชิชาที่กำลังสติแตก
เธอเดินวกวนกัดเล็บตัวเองจนเล็บทู่ แล้วเห็นโจวน่าเพื่อนสาวเดินเข้ามา
"เล่าค่ะ"
"คือ เขาอยู่ตรงนั้น" ชิชาชี้ไปที่ผู้คนนั่งหน้าเวที
"ไหนใคร" โจวน่ามองหาสุ่มๆ
"คนที่นอนกับฉันคืนก่อน เขานั่งตรงนั้นแก"
"แถวไหนเล่าาาา น้องปี1หรอ อุ้ย คนใส่สูทข้างอธิการฯหล่อจัง" โจวน่ามองกวาดไปรอบก็เผลอสะดุดกับออร่าความหล่อจนเผลอแซว
"ฮือ คนนั้นแหละ"
"คนไหนนนนน"
"คนที่นั่งข้างอธิการ!"
ชิชาพูดจบประโยคโจวน่าที่ได้ยินก็ค้างชะงัก
"อีชิชาาาาาาา!!! แรงมากกกก คนนี้เลยหรอ!! ที่ปรึกษาอธิการบดีคนใหม่นะนั่น!!!"
โจวน่าเปล่งเสียงตกใจแทบจะตะโกนลากเสียงยาวตะลึงกับคนที่เพื่อนไปนอนด้วย ดีที่ลำโพงดังกว่าคนอื่นจึงไม่ได้ยิน
"อืออออออออออ 😭"
- Writer
