Mina yüzüme bakacak şekilde önüme geçti, diz çöküp göz hizama indi. Kollarımı tutup beni silkeledi hafifçe, “Aklını başına topla Hayat. Geçmişi unut demiyorum sana ama olmamış gibi davranıp önüne bakacaksın. Bir orospu çocuğunun kanıyla elini kirletip geleceğini mahvetmesine izin vermeyeceksin,” dedi, sesi sert ama sevgi doluydu, gözlerimin içine bakıyordu kararlılıkla.
İkimiz de sustuk bir süre, odada sadece nefes seslerimiz vardı. Tekrar yanıma oturdu, omzuma yaslandı hafifçe. Söylediklerini düşündüm, içimde tarttım her kelimesini. Haklıydı, tamamen haklıydı. O yavşağın geleceğimi karartmasına izin veremezdim, hayatımı zehir etmesine göz yumamazdım. Ben düşüncelere dalınca, “Ya evlendiğin kişi… O nasıl bir adam? Tanımadığın birisiyle…” diye sordu, sesi meraklı ama temkinliydi.
Mina’ya
