The Broken-hearted Captain(Will and Testament Series 7)

"GOOD EVENING, CAPTAIN." "Good evening, Captain De Sandiego." Tipid lang siyang ngumiti at tumango sa bumabati na mga empleyado at crew ng barkong pag-aari niya. Nakahelera ang mga ito sa hallway. Nasa Manila port na sila at kadadaong lang ng cruise ship na menamaneho niya sa loob ng anim na buwan. He owned 30 cruise ships sailing in different countries and the most technologically advanced in the water. The Odyssey of the Seas. The latest cruise ship he has this year. "Hey, Capt., going home?" Napatingin siya sa kapwa niya kapitan na si Alaric at matalik din niyang kaibigan. Kasunod nito sina Bruce at Elon na ngumingisi pa sa mga nadadaanang mga babaeng crew. Si Wilder naman ay poker face lang na naglakad kasunod ng dalawa. "Yeah," nakangiting tugon niya. Sailing in six months is more than enough to miss his family. At alam niyang gano'n din ang mga ito. "Hindi ka pupunta sa party?" tanong ni Elon na kaagad tinanggal ang cap nito matapos sumaludo sa kanya. Marahan lang siyang umiling at nagpatuloy na sa paglalakad palabas ng cruise ship. Sumabay rin ang mga ito sa kanya. "Nah, I miss my wife and son so much dude. So, maybe next time," "Ohh---kay," anito at biglang nawala ang matamis nitong ngiti. He raised an eyebrow at him and chuckled. Nang tuluyan na silang nakalabas ay kaagad niyang nakita ang kanyang driver na susundo sa kanya. "Wait, Capt. may lugar ka bang alam na pwedeng mag-relax kami?" tanong ni Bruce sa kanya. Well, this man is into sports so maybe he will like Blue Castle Sports and Riding Club. Owned by his cousin, Wyatt Bradden De Sandiego. "Try Blue Castle Sports and Riding Club," aniya na ikinalaki ng mga mata nito at pagkuwa'y sumimangot. "I don't have billions, dude," reklamo nito. Tsk. napakakuripot talaga kahit kailan ang lalaking 'to. "Tsked. Umiiral na naman iyang pagkakuripot mo, Bruce." angal kaagad ni Elon dito. "I'm saving my future unlike you parang one day billionaire," ismid naman ni Bruce. "Future my ass," mahinang sabi ni Alaric na ikinangisi ni Wilder. Seriously, may alam ba ang mga ito na hindi niya alam tungkol sa kaibigan nilang si Bruce? Pero hindi na siya nagtanong pa. Ayaw niyang maghimasok sa personal na buhay ng mga kaibigan niya lalo pa at hindi naman hiningi ang tulong niya o opinion niya. "Tsked. Fine, be my guest!" aniya sa apat niyang mga kaibigan na ikinahiyaw naman ng mga ito sa sobrang tuwa. "Woah! Thank you, Captain!" Sabay-sabay pang sumaludo ulit ang mga ito sa kanya. Naiiling na lang na pumasok siya kanyang sasakyan nang pagbuksan siya ng kanyang driver. "Manong Pilo, si Rhean?" tanong niya sa matanda nang makapasok na rin ito sa loob ng sasakyan. Ang akmang pagpihit sa seatbelt nito ay natigil at napalingon sa kaniya. "Hindi pa umuuwi si Ma'am Rhean, Sir." tugon nito sa nababahalang boses. He sighed. "Ilang araw na?" "Uh, tatlong araw na ho, Sir." Damn! mariin niyang naipikit ang kanyang mga mata. Alam niya na sa anim na buwang wala siya ay hindi lang tatlong araw na hindi ito umuuwi ng mansion. Pikit pa rin ang mga matang sumandal siya sa backrest ng upuan. "How about my son? Kumusta po siya, Manong?" nag-aalala niyang tanong. "Okay lang naman po si Sir Cloud, Sir. Nandoon po siya sa mga magulang niyo. Kinuha po kasi siya ni Ma'am Gwen at Sir Philippe kaninang umaga." He sighed again and nod his head. He fell silent. He is beyond guilty. Mabilang lang sa kanyang mga daliri ang mga sandaling nahawakan niya ang kanyang anak. He showered them everything they needed but he knows it's not enough. Because love and affection is what they needed from him, most especially his son. Pero nasaan siya? Nasa trabaho siya at busy sa pagpapalago ng kanyang mga negosyo just to secure their future. Hindi man lang niya alam kung anong unang salita ng anak niya ang lumabas sa bibig nito at paano ito natutong maglakad. NANG makarating sila ng mansion ay walang imik na dumeretso siya sa kanilang kuwarto ni Rhean. Deretso siyang sumalampak sa malaki at malamig nilang kama at patimbuwal na nahiga roon. Iniisip niya kung paano siya makakabawi kay Rhean at sa anak nila. Nag-file muna siya ng leave at nagdesisyong buohin muli ang pamilya niya na unti-unti ng nawawasak. "So, you're here," napabangon siya nang marinig niya ang boses ni Rhean. Kaagad nagtama ang mga mata nilang dalawa pero nanlumo siya nang makitang wala man lang kainte-interest ang mukha nito at ang mga mata nitong malamig pa sa yelo na nakatingin sa kanya. Ang dating init at pagmamahal na nakita niya noon sa babae, ngayon ay wala na. Kahit malayo ang agwat nila sa isa't isa pero alam niya at ramdam niya sa mukha nito na hindi ito masaya na nakita siya. At sobrang sakit iyon sa parte niya. "Saan ka umuuwi sa tatlong araw na hindi ka umuuwi rito sa bahay?" mahinahon niyang tanong sa asawa at pinasadahan ito ng tingin mula ulo hanggang paa pabalik sa mukha nito. Napatiim-bagang siya sa ayos ng pananamit nito. She's wearing a skimpy red dress. Kung hindi lang ito maganda at sopistikada ay magmumukha talaga itong GRO sa isang cheap na bar. "Where do you think?" She asked him back in a mocking tone. Matalim niya itong tiningnan. "Well, alam kong alam mo na kung saan ako natutulog. Do I need to spell his name to you?" anito habang nakangiti ng nakakaloko. Kumuyom ang mga kamay niya. This b***h is really trying his patience. "Rhean, I know it's my fault that I don't have time for you but I am trying to fix this marriage with you," he said in a control voice. He doesn't want to start a fight with her. Pero tumawa lang ito ng malakas na mas lalong ikinainit ng ulo niya. "Fix this marriage? Really? Are you nuts, Alaister? Emil and I are living in together so technically there's no marriage to fix here," kritikal nitong sabi. Ang Emil na tinutukoy nito ay ang lalaki nito at pinsan niya sa side ng Mommy niya. "But damn it woman! Hindi ka na ba talaga makapaghintay?!" Hindi na niya napigilang sigaw rito. Marahas siyang napatayo at mabigat ang mga hakbang palapit dito. Napaatras naman ito sa nakikitang galit sa mga mata niya. "Oo! How many times do I have to tell you that I want an annulment!" sigaw rin nito na nagpasabog sa kanina pa niya pinipigilang galit. Isang suntok ang pinakawalan niya at tumama ang kamao niya sa dingding malapit sa mukha nito. He saw the fear on her face. "I never thought you could do this to me, Rhean..." sabi niya at napsandal na lang sa pader kung saan tumama ang kamao niya kanina. Ito naman ay kaagad lumayo sa kanya. "I'm sorry, Alaister, I don't intent to hurt you," anito pero hindi kababakasan ng pagsisisi ang boses nito. Tang *na! "Fine! Let's have an annulment but you'll never see my son anymore," kritikal na sabi niya sa asawa. "Well, it settled then," nakangisi ng sabi nito. "But I need money in exchanged of your son," halos magpanting ang tainga niya sa narinig. Damn this b***h! How he was able to love this kind of woman? Bakit niya ito minahal? Matalim niya itong tinititigan. If looks could kill, maybe this b***h already dead. "See you in court, Rhean. Now, get out!" sinlamig ng yelo sa Antarctica niyang sabi sa babae. Lihim siyang nagpapasalamat na kaagad itong tumalima at lumabas ng kanilang kuwarto. Nanghihinang napaupo siya sa sahig at napayuko. Alam niyang darating itong sitwasyon na ito. Bago pa man siya umalis para maglayag ay lagi na silang nagtatalo ni Rhean tungkol sa matagal na nitong hinihinging annulment. Gusto na nitong makipaghiwalay sa dahilang hindi na ito masaya sa kaniya at may iba ng lalaking gusto nitong pakasalan. Pero hindi siya pumayag dahil gusto niya pang isalba ang tatlong taong pagsasama nilang dalawa. Rhean was a b*tch when they met. She loves party and bar hopping. The first time he saw her, he's really attracted to her so he courted her. It happened that Rhean also was attracted to him. Who can resist a De Sandiego's charm anyway? So, oramismo ay sinagot siya nito and they end up in bed. A month later, ay sinabi nitong buntis ito. She wasn't a virgin when they happened, pero ni minsan ay hindi niya ito pinagdududahan. He proposed to her and got married in civil. At lingid iyon sa kaalaman ng mga magulang at mga kapatid niya but eventually they learned about it. Thanks to his talkative cousins. Napaangat ang tingin niya nang tumunog ang iPhone niya na nasa ibabaw ng kama. He stood up and walked towards the bed and picked up his phone. "Cedrick," aniya sa kapatid na siyang tumawag sa kanya. "Lolo Augustus died already," halos mabitawan niya ang phone sa narinig mula sa kapatid. Nanghihinang napaupo siya sa may sahig malapit sa paanan ng kama. He looked up and laid his head on the bed. F*ck! Bakit ba ito nangyayari sa kanya ng sabay-sabay? "K-Kuya are you still there?" narinig niyang tanong ng kapatid at bahagya pang pumiyok ang boses nito nang hindi kaagad siya nakapagsalita. Parang may batong nakadagan sa kanyang lalamunan. He deeply sighed and cleared his throat before he spoke. "Y-Yeah, how's Dad?" Their Father, Philippe Augustus were the youngest son of Judge Clifford Augustus De Sandiego and he's dependent and spoiled to him. Kaya alam niyang ito talaga ang lubos na maaapektuhan sa nangyari ngayon sa lolo nila. "Hmm.. He's fine, maybe," anito sa tila hindi siguradong boses. He sighed again. "I'll be there in an hour," iyon lang at kaagad na niyang pinatay ang tawag. AFTER nine days ay inilibing nila ang labi ng lolo niya sa De Sandiego's Mausoleum. Months have past and all is well except him. "Yow, Captain!" bati sa kanya ni Bradden at tinapik pa siya sa kanyang balikat bago naupo sa katabi niyang high chair. Nasa high-end bar sila na pag-aari ni Craigh dito sa Makati. Matapos kasi nilang mabasa ang iniwang will and testament ng lolo nila para sa kanila ay lahat sila naging miserable at namomoroblema kaya nagkaisang magpunta dito sa bar at magpakalasing. "Hi handsome."tumalim ang mga matang napatingin siya sa babaeng lumapit sa kanya. "Back off! I'm married." masungit niyang sabi at marahas na binaklas ang kamay nitong nakahawak sa dibdib niya at hinaplos-haplos pa nito iyon. But damn! hindi man lang siya naapektuhan sa kalandian nito. Bradden raised an eyebrow at him and smirked. Well, he knew that he's single again. The court approved the annulment he filed at kahapon lang niya natanggap ang sulat mula sa korte. Rhean were finally free from him with the big amount of money she got from him also. May parte sa kanya na nanghihinayang sa nangyari sa kanilang pagsasama ngunit marahil ay tama ang lolo niyang si Augustus. I don't like her for you, Colombus. She's not truly in love with you. She's just after your fame and money. He frustratedly groaned upon remembering that statement of his lolo Augustus that time when he saw his wife. At talagang hindi ito tumigil dahil nasa will and testament talaga nito iyon. He needs to annulled his marriage with Rhean or else he will lose his shipping lines. Pero ang akala niyang okay na ay hindi pa pala dahil may isa pa itong kahilingan at iyon ay ang hanapin niya ang anak ni Don Jaime at Senyora Solidad.