Chapter 2
1012 Words
CHAPTER 2
Hingal na hingal na humilata ako sa sahig ng maka-two hundred sit ups ako. Isang buong araw akong hindi lumalabas dito sa kwarto ko sa BHO. Hindi ko din pinapansin sila PJ na ilang beses akong kinakatok. I just want to be alone.
Ang dami kong kailangan isipin. Lalo na ang nangyari samin ni PJ. Kahit naman pinapakita ko sa kaniya na balewala lang sa akin ang lahat ay hindi ko parin mapigilan ang sarili ko na mag alala. Una, siguradong bubulabugin ang buhay namin ng media. Nakikinita ko na ang headline sa balita. Then there's the issue about my father. Ang ama ko na mas may pakialam pa sa sasabihin ng iba kesa ang nararamdaman ko. We never get along. Lalo na ng mamatay si Mama.
I was nine when my mother died of an car accident, hindi pa siya nag fo-forty days pinakilala na sa akin ni Papa ang bago ko daw magiging nanay. May dala siya noong bata, an eight yeard old girl, and It's my father's child. I 'm intelligent enough to know what's happening that time. My father cheated when I was just a year old.
Kung hindi ko makasundo ang ama ko, lalo na ang bago niyang pamilya. Pasalamat na lang ako at dumating sa buhay ko ang Black Heart Organization. Teenager pa lang ako noon, a year older than Mishy, pero sumasabak na ako sa training. And now that I'm twenty-one, kaya ko ng buhayin maging ang magiging apo ko. Hindi ko naman kinailangan kahit kailan ang ama ko. I never use the allowance he's giving me. My mother left me a huge amount of money enough to feed me for a few years, then when I met Poseidon, nagkaroon na ako ng sarili kong pera.
Napatingin ako sa pinto ng may marinig ako na katok. I sighed. Mukhang mangungulit na naman si PJ.
"Open the door Kat o pauusukan kita diyan."
Napaupo ako. Hindi si PJ ang nasa labas kundi si Mishy. And knowing Mishy, hindi niya ako titigilan hanggat hindi ako lumalabas. At posible rin na totohanin niya ang banta niya. Si Mishy na ata ang pinakabaliw na taong nakilala ko sa tanang buhay ko.
"Kat buksan mo to dahil alam kong hindi ka tulog.. That would be impossible dahil mag hapon ka ng nandiyan."
Tumayo na ako at baka gibain pa ni mishy ang pintuan ko.
"KATERINA!"
"Coming!"
Lumapit na ako sa pintuan at binuksan iyon. Bumungad sakin si Mishy na nakapamewang. Tinaasan pa niya ako ng kilay bago tuloy-tuloy na pumasok sa kwarto ko. Siya narin mismo ang nagsarado noon. Napapakamot sa ulo na sumunod ako sa kaniya sa mahaba kong sofa at umupo.
"So, care to tell what's the problem?"
"Alam mo na naman kung ano eh."
"I want to hear it from you."
"Well, first is PJ because of what happened and I can't still remember what exactly happened. Second, may pakiramdam ako na uuwi si Papa that's a big problem cause I dont really want to talk to him, third, I need to talk to the media and my manage...about the naked stuff."
Bumuntong-hininga si Mishy at hinawakan ang kamay ko. Masuyo niya iyong pinisil.
"Kat, wala ka ng magagawa sa pag-uwi ng Papa mo, like it or not, he is still your father and anyway wag mo na lang masyadong pansinin ang masasakit na sasabihin niya."
Mishy knows me very well....alam niya ang hindi pagkakaunawaan namin ng father ko. Alam din ni mishy that I was a very good daughter before...'was' because hindi na ako ganoon ngayon. I used to do what my father wants. Sinusuot ko yung mga damit na gusto ng father ko na suotin ko, like very long skirts and long sleeve blouse, in short 'Miss Tapia' look. Hindi din ako pwedeng mag lugay ng buhok at kailangan ko ding suotin ang salamin ko na very old fashion na ang design.
"And about that naked picture. Duh! Nasa modern generation na tayo and I'm sure maayos na agad iyon ng manager mo. Take note media will love it kapag nakakuha ng interview sayo."
"Right."
"Kay PJ naman....iyan ang ipinunta ko rito."
Napakunot noo ako. "What about him?"
"I know you know that PJ is in love with me."
Nanglaki ang mga mata ko pero nanatili akong tahimik. Hindi ko alam kung saan ang patutunguhan nitong pag-uusap na ito.
"Kat I'm not here to discuss about his love for me. Ang gustong kong pag usapan ay ang nangyari sa inyo ngayon."
"Mishy alam ko na concern ka lang samin and I really hate to say this but it's none of your bussiness."
Agad na pinagsisihan ko ang sinabi ko ng bumakas sa mukha ni Mishy ang sakit. Muli na naman akong napabuntong-hininga.
Nakakunawang tumango si mishy ngunit nanatiling seryoso ang pagkakatingin niya sa akin. There's something about her gaze that just made me want to look away. But I didn't. Kaya laking gulat ko sa sunod niyang sinabi.
"Kat, I know you love him."
"Mishy..."
"I won't tell him. Gusto ko lang sabihin na alam natin kung ano ang ugali niya. If he ask for marrigae, then accept it."
"Alam mo ba ang sinasabi mo? Unang-una parang pinipikot ko na si PJ, second, hindi niya ako mahal."
"Do it even matter? Kung mahal ka niya o hindi? I know hindi maganda ang sinasabi ko pero hindi mo naman kailangan mag pakasal sa kaniya agad. Kailangan mo lang ma engage sa kaniya. Like you're marking your teritory. Believe me Kat, he will fall for you. You just need to wait."
Mapait na ngumiti ako. "Is that all I can do? Ang maghintay kung kelan niya magagawang ibaling ang tingin niya sa iba...sa akin."
"No. Hindi lang iyon ang maari mong gawin. You need to start following your heart. You need to be selfish for once, Kat. Kailangan mong kumilos dahil mukhang wala sa tamang wisyo ang prince charming mo."
Hindi ko na nagawang sumagot ng may marinig na naman akong katok. May hinuha na ako kung sino ang nasa likod ng pintuan.
"Alam kong hindi mo ako gustong makausap but you need to come out, Katerina. We need to go to the airport, dumating na ang papa mo."
I cursed under my breath. Nilingon ko si Mishy na nginitian ako at inginuso ang pintuan. "There goes your Prince Charming."
- Writer
