Ayumi
SUNOD-SUNOD ang paghakbang ng aking mga paa. Nakatanaw lang ako sa likod ni Jake habang nauuna siya sa akin maglakad.
Sandali, parang naaalala ko ang eksenang ito. Ganito rin kasi iyong araw na minsan kaming nagkasama at may kung sinong mga masasamang tao ang nadaanan namin.
"Hindi ka pa rin nagbabago, ang bagal mo pa ring maglakad," bulyaw niya sa akin saka huminto ng paglalakad at lumingon. "Halika nga!" muli niyang sabi.
Mabilis siyang lumakad patungo sa aking kinaroroonan. Nagulat ako nang hawakan niya ang aking kamay at saka hinila upang magkasabay kami ng paglalakad.
Tila walang kahit anong salita ang nais lumabas sa aking bibig dahil natutulala pa rin ako sa mga bagay na kinikilos niya ngayon.
Noon, sa tuwing ganito ang eksena sa aming dalawa, madalas ay hinahayaan niya
