พอเขาเข้ามาก็ต้องเผชิญหน้ากับไอ้เพื่อนรักที่กอดอกหน้าบอกบุญไม่รับรออยู่ก่อนแล้ว และตอนนี้ในห้องก็เหลือเพียงแค่เขากับมันเท่านั้น เพราะธนาดลออกไปคุยกับลูกค้าข้างนอกตั้งแต่ก่อนมื้อเที่ยงแล้ว
“กูเพิ่งรู้ว่ามึงหันมาสนใจคุณจ๋าแล้ว”
ดลวัฒน์ยักไหล่ อาการของเพื่อนรักชัดจะตาย เขาละสงสัยทำไมมันไม่รู้ตัวสักที
“ก็เขาน่ารักดี”
“แล้วน้องเนยล่ะ”
“มึงไม่ต้องห่วงหรอกไอ้หมื่น กูจัดการของกูได้”
นับหมื่นฟังแล้วฉุนขาด เลยให้เหตุผลกับตัวเองว่าเพราะเนติกาเป็นญาติดองกับเขา เขาเลยเห็นใจหญิงสาวยิ่งกว่าใคร
“แต่กูไม่ยอม !”
“ไม่ยอมอะไรของมึงวะหมื่น” ดลวัฒน์ยิ่งรู้สึกสนุกเลยกวนไม่เลิก
“ก็น้องเนยเป็นน้องสาวครีม เป็นญาติกูมึงจะมาคบทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่ได้”
“แล้วใครบอกมึงว่ากูกับเนติกาคบกัน เอาอย่างนี้มั้ยล่ะ กูยกเนยให้มึง เพื่อเป็นการขอบใจที่มึงช่วยแนะนำจ๋าให้กู”
มีคำถามวิ่งกระแทกเข้ามาทิ่มที่ใจเขาอย่างจัง แล้วถ้านั
