COME BACK HOME

CHAPTER 2

CHAPTER 2

** DYLAN POINT OF VIEW **

“Ang gulo naman ng buhok mo.” Inayos ko ang buhok niya. Andito kami ngayon sa Boracay at nagbabakasyon. Katatapos lang second semester at agad kaming nag bakasyon rito para mag unwind. Tiningnan ko si Kyra na masiyang naglalaro sa tubig. Napailing ako dahil sa pagiging isip bata niya. She’s 19 years old and I’m 21 years old now. Dalawang taon lang ang agwat na ‘min pero nagkakaintindihan kami sa mga hilig na ‘ming dalawa.

“Next year gagraduate ka na, love.” Sabi niya habang nagpapacute sa harapan ko. Pinisil ko ang ilong niya saka siya inakbayan at naglakad kami pabalik sa room na ‘min. “Hindi mo ba ako mamimiss?” tanong niya.

“Hindi. Bakit kita mamimiss kung araw araw naman kitang nakikita.” Sinulyapan ko siya at nakita ko ang nakasimangot niyang mukha.

“Parang ako lang nagmamahal sa relasyon na ‘tin. Sabihin mo nga, one sided lang ba ‘to?” napatawa ako sa tanong niya saka siya naunang maglakad. Agad ko namang siyang hinabol at hinabol at hinawakan ang kamay niya. Nang humarap siya sa ‘kin ay hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. Nakanguso siyang nakatitig sa kabilang bahagi ng dagat kaya hinarap ko ang mukha niya and kissed her lips. It takes 10 seconds bago ako lumayo sa kanya.

“You know how much I love you, Kyra –“

“Ako lang tumatawag ng love sa ‘yo.” Nagtatampong pigil niya.

“That’s not true. Okay, I’m sorry. I love you, love. I love you, Kyra.” Agad naman siyang ngumiti saka hinawakan ang kamay ko. One thing about Kyra, hindi niya dinidibdib ang mga away at kulitan na ‘min.

“I love you more, Dylan.” Bulong niya na siyang nagpangiti sa ‘kin.

**

Agad akong napabangon sa ‘king higaan ng marinig ko ang boses ni Kyra.

Panaginip. Isa na namang panaginip. Halos gabi gabi kong napapanaginipan si Kyra. Para bang kahapon lang lahat nangyari ang mga bagay na ‘yun. Mga alaalang ayaw kong kalimutan. Sa mga alaalang ‘yun ay dapat ako maging masaya pero ngayon bakit nasasaktan ako?

It’s the little memories that last forever. Memories are timeless treasures of heart. I can’t simply erase her into my life. Hindi ganon kadali kalimutan ang taong nakasama mo ng ilang taon. Wala akong ibang nakitang kasama sa buhay ko kundi siya lang. agad akong bumangon sa ‘king higaan at lumabas ng kwarto. Dahan dahan lang ako sa paglalakad hanggang sa marating ko ang kusina.

“Sir, gusto niyo po ng kape?” umiling ako kay Mang Fernand. “Tubig sir? Andito po ang ref.” umupo ako sa lamesa at humingi ng tubig at makakain kay Mang Fernand.

“Darating na naman ba ang pinadala ni mommy na nurse ngayon?” tanong ko habang kumain.

“Ah. Opo, sir. Kabilin bilinan sa ‘kin ni Madam na ‘wag kayong hayaang mag-isa hanggang hindi pa dumarating ang nurse niyo.” Tumango naman ako. Bakit ba kasi kinakailangan babae pa ang nurse na hina hire nila mom? Hindi naman sa ayoko sa kanila o umiiwas ako sa kanila, sadyang ayoko lang ng maingay. May naging nurse akong lalaki pero halos hindi naman ako nababantayan ng maayos. Pag babae naman ang bantay ko palaging nakasunod sa ‘kin tapos daldal ng daldal kaya madalas napagsusungitan ko.

“Dabawenya ba?” tanong ko saka ininum ang mainit na kape ko. “Siguradohin mong hindi makulit o maingay ang nurse na ‘yan, Mang Fernand.”

“Nako hindi po sir. Mamaya darating po siya. Halos magkaedad lang rin po kayo non, Sir. Magkakaintidihan po kayo non.” Hindi ako sumagot sa sinabi ni Mang Fernand kaya hindi na rin siya nagsalita. Isa sa mga dahilan kung bakit tumagal sa ‘kin si Mang Fernand ay dahil hindi siya maingay at nakakaramdam siya pag ayoko na ng kausap.

Pagkatapos kong kumain ay sinabi ko kay Mang Fernand na pupunta ako sa puntod ni Kyra. Pagkatapos nang nangyari limang taon ang nakakaraan ay nalaman kong nakita na ang katawan ni Kyra na sunog na sunog. Halos hindi daw nila ito makilala at nang pina DNA nila ay nagpositive pa ito. Halos hindi ko matanggap ang bagay na ‘yun dahil sa biglaang pagkawala ng babaeng mahal ko.

“Nandito na po tayo, Sir.” Bumaba na ako ng kotse at inalalayan ako ni Mang Fernand. Nandito kami ngayon sa San Pedro Memorial Park kung saan nilibing si Kyra. “Dito, Sir.” Pumasok kami sa isang bahay kung saan nandoon nilibing ang babaeng mahal ko. It’s a private house kung saan nalibing ngayon si Kyra. Lumapit ako sa puntod niya at hinawakan ito. Binasa ko ang pangalang nakaguhit ron gamit ang mga daliri ko.

“Iwan mo muna ako rito, Mang Fernand.” Agad namang umalis sim ang Fernand at hinayaan akong mag-isa kasama ang puntod ni Kyra. Tinanggal ko ang suot kong shades at pilit binubuka ang mata ko ngunit kahit anong buka ko nito ay hindi ko pa rin makita ang nasa harapan ko.

“Ito na siguro ang kaparusahan ko sa nangyari sa ‘tin, mahal ko.” Umupo ako at umaasang andito siya ngayon sa harapan ko. “Habang buhay na pagkawala mo kapalit na pang habang buhay na pagkabulag ko.” Napangiti ako pero hindi maiwasan ng luha ko ang tumulo dahil sa lungkot at pagkamiss ko sa taong nawala dahil sa kapabayaan ko.

“Its your 6th Death Anniversary, love. Anim na taon na pala mula nang mawala ka. Hindi ko alam kung paano ko nakayanang mabuhay ng wala ka.” Naalala ko pa noong kasama ko siya. Ang ngiti niya, ang pagtatampo niya, lahat ay sariwa pa sa ‘king alaala.

“If I could go back the time and do everything all over again . .” napangiti ako habang inaalala ang araw ng aksidente. “I would, love.” Nakakabading pero mula ng mawala si Kyra sa ‘kin ay hindi ko matandaan kung ilang beses na akong umiyak at naging mahina. Hindi naman akong dating ganito pero nang mawala siya ay hindi ko alam kung saan pa ang punta ng buhay ko. I know I should be thankful that I’m alive pero naiisip ko kung ‘yun ba dapat ang maramdaman ko ngayong wala na si Kyra sa tabi ko?

“Dylan?” napahinto ako sa pag-iisip nang marinig ko ang pamilyar na boses. “God, it’s you! Dylan!”

“Tita Lorraine?” agad niya akong niyakap. Kilala ko ang pabangong to at hindi nga ako nagkamali.

“I miss you so much, Dylan. Ilang taon akong walang balita sa ‘yo. Kamusta ka na?” tanong niya. Agad kong sinuot ang shades ko saka hinanap ang sungkod ko.

“I’m fine, tita.” Bila siyang napahinto. Ang alam kasi nila ay umalis ako para magpagaling sa ibang bansa pero pag punta na ‘min sa America ay hindi ako nagpa opera. Ilang beses nila akong pinilit at kinausap pero buo na ang desisyon ko at hindi nila mababago ‘to.

“Oh, sinong kasama mo?”

“Ang driver ko po, tita.” Agad akong tumayo saka nagpaalam sa kanya pero agad niyang hinila ang braso ko.

“Dylan,” tawag niya sa ‘kin at ilang segundong bago siya muling nagsalita, “Please don’t do it to yourself. Hindi matutuwa si Kyra kung nandito siya ngayon tapos nakikita ka niyang nahihirapan. Just let go, son.” Hindi ako sumagot at piniling umalis na. Alam kong maraming nasaktan sa pagkawala niya pero hindi nila alam ang nararamdaman ko. Ako ang huling taong nakasama niya bago siya namatay. Papaano ko kakalimutan ang bagay na ‘yun?

“Sir!” tawag sa ‘kin ni Mang Fernand saka niya ako inalalayang makapasok sa kotse. Tinanong ako ni Mang Fernand pero hindi ako sumagot at pinikit ang mga mata ko. Anong saysay pa kung idilat ko ito kung hindi ko naman nakikita ang nasa paligid ko?

Nang makauwi sa bahay ay dumeretso na ako sa kwarto ko at nagpahinga. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nagising ako dahil naramdaman kong may kasama ako sa kwarto ko at hinuhubad ang suot kong pantalon.

“The f*ck? Who are you?!” sigaw ko at mabilis naman siyang lumapit sa ‘kin at nilagay sa gitna ng labi ko ang daliri niya.

“Sssshhh!” Hindi pamilyar sa ‘kin ang pabango niya, ngayon ko lang nakasalamuha ang taong to. Base sa kanyang amoy ay babae ang nasa harapan ko ngayon. Teka, nasaan ba si Mang Fernand? At teka, bakit amoy alak ang babae to? Sino ba to? “It’s me.” Anong its me? Hindi ko nga kita kilala!

“Umalis ka nga. Trespassing ka, nasa bahay –“

“Ssssh! ‘Wag kang maingay at baka magising ang amo ko? *hiks*” itutulak ko sana siya ng bigla niya akong dinaganan at ngayon ay nasa ibabaw ko na siya.

“W-what are you doing?” kahit hindi ko siya nakikita ay alam kong nilalandi ako ng babaeng nakapatong ngayon sa katawan ko.

“Ssshhhh! ‘Wag ka sabing maingay kundi hahalikan kita!” seryosong sabi niya. Kahit lasing siya ay amoy na amoy ko pa rin ang matamis na pabango niya. Teka, sino ba ‘to? “Ikaw ba ang body *hiks* guard niya? In fairness, *hiks* gwapo ka.” Malanding sabi niya saka maingat na nilakbay ang kamay niya sa labi ko.

“Hindi –“

“’Wag ka nang *hiks* magsalita.” Bulong niya sa may tenga ko. Biglang nagsinayuan ang buhok ko sa katawan dahil sa ginawa niya, “Nasa taas *hiks*ba si bulag?” is she referring about me? Hindi niya ba nakikitang hindi ako nakakakita? Psh! Ano ba tong tanong ko? Hindi niya ba *hiks* nahahalatang hindi ako nakakakita? “For sure ito ang kwarto ng nurse at body guard niya.” Bigla siyang tumawa at halatang lasing na lasing. “Ang gwapo mo naman. Ang swerte ko sa part na ‘to. Ang akala *hiks* ko pa naman ay ma-stock ako sa masungit daw na bulag na ‘yun. Subukan niya lang akong sungitan at *hiks* itatapon ko siya sa planetang Mars.” Saka siya muling tumawa. Hindi na ako nagsalita at hinayaan ko na lamang siya.

“Bakit ang gwapo mo?” naramdaman kong palapit nang palapit ang mukha niya sa mukha ko. Agad akong napalunok saka ko siya narinig na tumawa. “Are you a *hiks* virgin? Seryoso? May lalaki pa bang virgin ngayon?” hindi ako sumagot dahil hindi naman ‘yun totoo. I had my first with my first girlfriend at of course hindi ko ipagkakalat ‘yun.

Nanatili kaming tahimik nang ilang minuto. Hindi ko alam ang ginagawa niya o anong meron sa paligid na ‘min. hinayaan ko lang siya sa ibabaw ko hanggnag sa may naramdaman akong mali.

“What the hell are you doing?” bigla niyang hinubad ang pantalon ko.

“Gusto ko lang subukang *hiks* makipag s*x sa *hiks* virgin. Matikman lang kita, please.” Pagmamakaawa niya at pilit inaangat ang pantalon ko. Darn! I can’t believe this woman! “Are you gay? Sige na, *hiks* please. I will make you happy. Ako na *hiks* ang bahala.” Jezuz! Tuluyan niyang hinubad ang suot kong pantalon at hindi na ako gumalaw. Nakahiga ako ngayon sa kama ko habang ginagahasa ng babaeng to. Pinikit ko na lang ang mga mata ko at iniisip na hindi ‘to kasalanan sa babaeng mahal ko dahil hindi ko rin gusto –

“Ahh!” naramdaman ko ang pagpasok ng bibig niya sa p*********i ko. Sobrang init ng loob noon at halos labasan ako sa sinawa niya. She’s good with this at bihasang bihasa ang dila niya. “Oh. .” tinaas baba niya ang bibig niya at saka ako nilabasan.

“That was so fast,” masayang sabi niya saka lumapit sa ‘kin at hinubad ang suot kong damit. “With your abs? Paniguradong matagal ka nang body guard rito.” Hinawakan niya ang katawan ko at wala akong ibang ginawa kundi humigat at pinikit ang aking mga mata. “That’s *hiks* good, baby boy. Hayaan mo lang akong angkinin ka! Rawr!” gusto kong matawa sa pagiging sira ulo niya pero naisip ko nab aka talagang dala lang rin ng alak kaya siya ganyan magsalita.

Hinalikan niya ang mga labi ko pero mabilis kong iniwas ito sa kanya. Only Kyra owns these lips of mine! Walang sinong babaeng pwedeng humalik sa ‘kin maliban siya. Naramdaman kong napangiti siya sa ginawa kong pag-iwas sa kanya.

“Playing hard to get, huh? Gusto ko ‘yan.” Bumaba ang halik niya papunta sa leeg ko hanggang sa katawan ko. Hinalikan niya pa ang dede ko and that turns me on.

“Bakla ka ba?” tanong ko sa kanya at bigla siyang tumawa sa tanong ko.

“No. I just love kissing your n*****s!” saka niya pinagpatuloy ang ginagawa niyang pag halik sa katawan ko. Muling bumaba ang mga labi niya sa p*********i ko saka ito muling hinalikan at pinagpwestahan ng dila at labi niya.

“Ahhh… That’s good, Kyra.” Naramdaman kong ngumiti siya pero hindi niya pinansin ang sinabi ko. “I’m coming, love.” Saka ko pinutok sa bibig niya ang likidong mula roon.

“Ang sarap mo. .” narinig ko pang sabi ng babaeng hindi ko naman kilala. I shrugged at hinayaan siya sa susunod na gagawin niya. Ramdam kong hinuhubad niya ang kanyang suot na damit dahil narinig ko pa ang pag bukas ng zipper bago tumilapon na tela sa mukha ko.

“Darn! What’s this?” tanong ko saka ko siya narinig na tumawa.

“That’s my undies, baby boy.” Saka siya muling pumaibabaw sa ‘kin at hinalikan ako. Skin to skin at ramdam ko ang pagliliyab ng katawan na ‘min. Mas lumalim ang halik na ‘min saka ako napahawak sa kanyang dibdib. Malaki ang dibdib niya at halatang gamit na gamit na. Pero sino ako para husgahan siya eh hindi ko naman siya kilala?

Nagulat ako ng bigla niyang pinatong ang p********e niya sa mukha ko. Darn! Gusto niyang gantihan ko siya sa ginawa niya. Agad kong kinapa ang p********e niya pero bago ko pa man to mahanap ay lumanding na ito sa pagmumukha ko. Sheyt! Ang lagkit.

“Ahhh. .” narinig kong ungol niya. Nilabas ko ang dila ko at hinayaan siya ang gumalaw. Ilang sandali pa ay nilabasan na siya eksakto sa ilong ko. F*ck! I never had s*x as dirty as this one! Holy mother of cheese cake! Agad kong pinunasan ang mukha ko gamit ang unan ko. Ilang sandali pa ay naramdaman kong unti unti niyang pinapasok ang p********e niya sa kalakihan ko.

“Darn! Ba’t ang laki? Ahh . .” dahan dahan niyang nilabas masok ito hanggang sa pabilis nang pabilis, “This is f*ckin’ good!”  iniisip ko na si Kyra ang nasa ibabaw ko ngayon. Naalala ko ang hubad niyang katawan, ang init ng kanyang katawan at ang pananabik niya sa bawat labas masok ng p*********i ko.

“Ahhh. I’m coming, Kyra.” Saka ko siya hiniga sa kama at kumadyot nang kumadyot. Ilang sandali pa ay nilabas ko na ang dapat lumabas. Darn! That was so good! Ilang taon rin akong tigang at nagsasarili.

“That was so great.” Narinig kong sabi niya. Hindi ko na lang siya pinansin at muling humiga sa kama ko. Hindi na siya gumalaw kaya bumangon ako.

“Hey? Buhay ka pa ba?” bigla siyang tumawa.

“Kita mo ngang dilat na dilat ang mata ko sa sobrang sarap tapos tatanungin mo kung patay na ba ako? Seriously? Pick up line ba ‘yun na saka mo sasabihing patay na patay ako sa ‘yo?” naramdaman kong tumayo siya. Hindi ko nakitang dilat ang mata niya pero naramdaman kong hindi siya gumalaw kaya nag tanong ako. Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya at pinakiramdaman siya.

“Saan ka matutulog?” tanong ko ng bigla siyang tumabi sa ‘kin.

“Sa tabi mo?” sarkastikong tanong niya. “Dzuh? Be gentleman naman. Pagkatapos ng nangyari paalisin mo ko? Halos nawala nga ang amats ko dahil sa laki mo.” Pilyang sagot nito kaya napailing na lang ako. Humiga ako sa kama ko saka tumalikod sa kanya. “Can we cuddle? Dzuh?” hindi ko pa rin siya pinansin at pinikit ang mata ko. Ilang sandali pa ay akala ko ay nakatulog na siya ng bigla siyang magsalita ulit.

“And who the hell is Kyra?” ‘yun ang huling narinig ko pero hindi na ako nagsalita at nagkunwareng tulog na. ‘Of course, she’s not my Kyra. Hindi ganon ang galaw ni Kyra sa kama dahil kilala ko ang bawat galaw ng babaeng mahal ko.