Married to a Vampire Prince

-May- "Ayan na! Waaaaaah! Ang gwapo mo papa Edward Cullen! Papakagat na ako sa'yo!" Kilig na kilig na sabi ni Amanda. "Waah ayan na! Bella ang haba ng hair mo!" tili ni Jessica. "Fafa Edward! Ang ovaries ko!" Hindi magkamayaw na sigaw ni Andy. "Tangek ka Andy! Wala ka namang ovaries! Baka testicles kamo!" sabi ko. "Ambiyosa ka bakla!" sabi ni Amanda habang tawa ng tawa. "Tumahimik kayo mga impakta kayo! Di hamak na mas maganda ako sa inyo!" Tumayo pa si Andy at nagflip ng buhok niya kahit maikli. Ambisyosa talaga kahit kailan. "Waah nagsparkle si Edward!!Ieeh!" sabi ni Jess na parang naghahyperventilate na sa sobrang kilig. Hayan na naman sila. Nagmamarathon na naman ng twilight saga. Mga 100 times na yata nilang napanood 'yan eh. Kung makatili pa sila kay Edward Cullen na parang binudburan ng foundation wagas. Edi sila na talaga ang die hard fans ng twilight.  Yung totoo, bampira ba si Edward Cullen o fairy? "Gusto kong makakita ng vampire waaah!" sabi ni Jessica. "Pumasok ka sa tv para makita mo. Tulog na nga tayo!" sabi ko. "Di pa nga tapos!" angal ni Andy. "Edi kayo na diyan. Ang corny naman niyan eh." Totoo naman di ba? Ang corny kaya! Ewan ko ba pero ang bitter ko pagdating sa mga bampira. I prefer those realistic things not those creatures that only exist in movies and books. Vampires? Werewolves? What a bunch of jokes! "Bye bakla!" sabi ni Andy. "Matulog na rin kayo! May klase na bukas," sabi ko. "Yes boss!" sabay na sabi nila Amanda at Jessica. Nandito kasi sila sa dorm ko nagsleep over. Ang aarte! Basag na nga ang eardrums ko sa kanila, pero sanay na rin ang tenga ko. Dalawang lokaret na babae samahan mo pa ng isang malditang bakla, di ba ang saya? Paano ko nga ba naging kaibigan ang mga 'to? Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang sagot diyan. Natulog na ako habang sila patuloy pa rin sa panonood ng twilight. Yaan na nga sila, alam ko namang ambisyon nilang maging Bella at mapangasawa ang lalaking pinaliguan ng foundation.  Oo na, sobrang bitter ko talaga. ** Kinabukasan, naghanda na kami. First day of class ngayon kaya hindi kami nagpalate. "Oh, anyare kagabi?" tanong ko. "Waah sumuko ang volturi!" sabi ni Jess. "Nanaig ang pagmamahalan nila!" dagdag ni Amanda. "At napasaaakin si Fafa Edward!" sabi ni Andy with matching hawak pa sa puso. Uso yata ang dugtungan ngayon. Dahil sa sinabi ni Andy, nakatikim ng malakas na batok si bakla mula kay Jessica at Amanda. "Katol pa bakla!" sigaw ni Amanda. "Ikaw ang pinakaambisyosang baklang nakilala ko!" sabi ni Jess. "Eh ako lang naman ang baklang kilala mo!" angal ni Andy. Nag-umpisa na naman silang magtalo. Napailing na lang ako habang pinanunuod ang mga kaibigan ko. Ako lang talaga ang may matinong pag-iisip sa amin. ** Pagpasok sa classroom, as usual, tsismisan na naman. Kung anong ginawa sa summer at kung ano-ano pa. Buti pa sila nakauwi sa mga family nila. Pero ako? Wag niyo ng itanong. Wala nga akong ni isang kamag-anak. Wala rin akong memory tungkol sa kanila. Basta ang alam ko lang, nasa bahay ampunan lang ako hanggang sa kinupkop ako ng isang mayamang pamilya na nagpapaaral sa akin ngayon. But they don't really consider me as family. I'm more of a charity than a relative. Maya-maya pa ay tumahimik na ang lahat. Nagsitigil na rin sila sa pagtsitsismis. Pumasok na ang teacher at introduction ulit. Paulit-ulit talaga. Sa kalagitnaan ng introduction ay nabaling ang antensyon namin sa pinto. **blaag** Pumasok ang weirdo naming classmate. Weird siya dahil wala siyang ni isang kaibigan. Hindi rin nagsasalita at laging tulog sa klase. Kahit teacher di kinakausap nyan eh. Ewan ko nga kung bakit di pa naexexpel 'to. Ni isang word sa kanya wala pa akong narinig at wala rin namang tumangkang pilitin siyang magsalita dahil nakakatakot talaga ang vibe niya. Gwapo ba siya? Oo, gwapo siya. Maappeal, hot tingnan, pati yung posture niya perfect na parang pangroyalty. He has this messy hair, deep black eyes and well-toned body. Nakakadagdag pa nga sa kapogian niya ang pagiging tahimik. Marami ngang nagkakacrush dyan eh. I don't get those girls. Basta ako, takot ako sa kanya. Siya si Stephen Kai Grayson the mysterious guy in our school. I admit, I have this weird feeling towards him. Weird or more like a scared feeling. Pero don't get me wrong, hindi ko siya gusto kasi may gusto akong iba. *** "Bakla tara na!" niyaya na ako ni Andy. "Mauna na kayo," sabi ko. "At bakit?" tanong ni Jessica na ngayon ay nakataas pa ang kilay. "May date ka no!?" tukso ni Amanda. "Aha! Alam ko na! Babantayan niya na naman si Fafa James! Landi mo bakla!"   Namula ako sa sinabi ni Andy. Totoo kasi yun. Pupunta ako sa soccer practice ni James. Di ba sabi ko may gusto akong iba? Well, si James Aron Falcon yun. "Waah! Lumalablayp! Sige May, mauuna na kami!" paalam ni Jessica. ** Dumiretso na ako sa soccer field. May practice kasi ngayon si James. Lagi nga akong present kung may practice sila. Alam niyo na para masilayan ang love of my life! Humaharot rin naman ako paminsan-minsan. "Sheez. Ang galing niya talaga." Napabulong na lang ako sa sarili ko. Nakagoal na naman kasi si James. As always, siya ang nagbibigay ng points sa team niya. Nagpapractice game sila ng mga kasama niya ngayon at syempre lamang sila. Nakaupo lang ako dito sa may puno pero medyo malapit pa rin sa field para matanaw ko si James. "Oh shoot! Nakalimutan ko, may assignment pa pala!" Kinuha ko ang book, papel at ballpen ko at nag-umpisang gumawa ng assignment. Ayaw ko kasing umalis dito kasi di pa tapos ang practice nila James. Ako na talaga ang pinakadedicated na admirer ni James at di ko siya maiwan-iwan. "Ang hirap naman," sabi ko. Potek. Sino kasi ang nag-imbento ng math? Pakisapok nga, please. "Miss!!!" Napaangat ang ulo ko dahil sa may sumigaw. Doon ko lang nakita na papunta na pala sa akin ang soccer ball. Di na ako makagalaw, natulala na ako. Para bang nafreeze ako sa posisyon ko at hinintay ko na lang ang pagtama ng bola sa mukha ko. Siguradong magiging masakit 'to. Pinikit ko na lang ang mga mata ko. Handa na akong tamaan ng bola pero wala akong naramdamang masakit. Anong nangyari? Minulat ko ang mga mata ko. Isang nakatayong lalaki ang nasa harap ko ngayon. Sinalag niya ang soccer ball. Tindig pa lang alam ko ng si Stephen 'tong nakatayo. Lumingon siya sa akin pero tulala pa rin ako. Ang weirdong si Stephen ang tumulong sa akin? Hindi pa rin nagsisink-in sa akin ang nangyari. Paano nangyari yun? He gave me a blank face. I can't help but admire his eyes, napakamisteryoso nito at wala manlang emosyon. Para bang tumigil ang mundo ko sa di malamang dahilan. Sa kanya lang talaga ang buong atensyon ko. I feel like I'm drawn to him. Bumalik lang ako sa realidad nang may kumausap sa akin. "Okay ka lang?" Nakalapit na pala sa pwesto ko si James. "Huh?" Lumingon-lingon ako sa paligid. Wala na si Stephen. Asan na siya? Nandito lang siya kanina ah? Di manlang ako nakapagpasalamat. "Okay lang ako." Hindi ko alam kung bakit ako masaya kahit muntik na akong masapul sa ulo ng soccer ball. Dahil ba napansin ako ni James dahil doon? O dahil niligtas ako ni Stephen?-May- "Ayan na! Waaaaaah! Ang gwapo mo papa Edward Cullen! Papakagat na ako sa'yo!" Kilig na kilig na sabi ni Amanda. "Waah ayan na! Bella ang haba ng hair mo!" tili ni Jessica. "Fafa Edward! Ang ovaries ko!" Hindi magkamayaw na sigaw ni Andy. "Tangek ka Andy! Wala ka namang ovaries! Baka testicles kamo!" sabi ko. "Ambiyosa ka bakla!" sabi ni Amanda habang tawa ng tawa. "Tumahimik kayo mga impakta kayo! Di hamak na mas maganda ako sa inyo!" Tumayo pa si Andy at nagflip ng buhok niya kahit maikli. Ambisyosa talaga kahit kailan. "Waah nagsparkle si Edward!!Ieeh!" sabi ni Jess na parang naghahyperventilate na sa sobrang kilig. Hayan na naman sila. Nagmamarathon na naman ng twilight saga. Mga 100 times na yata nilang napanood 'yan eh. Kung makatili pa sila kay Edward Cullen na parang binudburan ng foundation wagas. Edi sila na talaga ang die hard fans ng twilight.  Yung totoo, bampira ba si Edward Cullen o fairy? "Gusto kong makakita ng vampire waaah!" sabi ni Jessica. "Pumasok ka sa tv para makita mo. Tulog na nga tayo!" sabi ko. "Di pa nga tapos!" angal ni Andy. "Edi kayo na diyan. Ang corny naman niyan eh." Totoo naman di ba? Ang corny kaya! Ewan ko ba pero ang bitter ko pagdating sa mga bampira. I prefer those realistic things not those creatures that only exist in movies and books. Vampires? Werewolves? What a bunch of jokes! "Bye bakla!" sabi ni Andy. "Matulog na rin kayo! May klase na bukas," sabi ko. "Yes boss!" sabay na sabi nila Amanda at Jessica. Nandito kasi sila sa dorm ko nagsleep over. Ang aarte! Basag na nga ang eardrums ko sa kanila, pero sanay na rin ang tenga ko. Dalawang lokaret na babae samahan mo pa ng isang malditang bakla, di ba ang saya? Paano ko nga ba naging kaibigan ang mga 'to? Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang sagot diyan. Natulog na ako habang sila patuloy pa rin sa panonood ng twilight. Yaan na nga sila, alam ko namang ambisyon nilang maging Bella at mapangasawa ang lalaking pinaliguan ng foundation.  Oo na, sobrang bitter ko talaga. ** Kinabukasan, naghanda na kami. First day of class ngayon kaya hindi kami nagpalate. "Oh, anyare kagabi?" tanong ko. "Waah sumuko ang volturi!" sabi ni Jess. "Nanaig ang pagmamahalan nila!" dagdag ni Amanda. "At napasaaakin si Fafa Edward!" sabi ni Andy with matching hawak pa sa puso. Uso yata ang dugtungan ngayon. Dahil sa sinabi ni Andy, nakatikim ng malakas na batok si bakla mula kay Jessica at Amanda. "Katol pa bakla!" sigaw ni Amanda. "Ikaw ang pinakaambisyosang baklang nakilala ko!" sabi ni Jess. "Eh ako lang naman ang baklang kilala mo!" angal ni Andy. Nag-umpisa na naman silang magtalo. Napailing na lang ako habang pinanunuod ang mga kaibigan ko. Ako lang talaga ang may matinong pag-iisip sa amin. ** Pagpasok sa classroom, as usual, tsismisan na naman. Kung anong ginawa sa summer at kung ano-ano pa. Buti pa sila nakauwi sa mga family nila. Pero ako? Wag niyo ng itanong. Wala nga akong ni isang kamag-anak. Wala rin akong memory tungkol sa kanila. Basta ang alam ko lang, nasa bahay ampunan lang ako hanggang sa kinupkop ako ng isang mayamang pamilya na nagpapaaral sa akin ngayon. But they don't really consider me as family. I'm more of a charity than a relative. Maya-maya pa ay tumahimik na ang lahat. Nagsitigil na rin sila sa pagtsitsismis. Pumasok na ang teacher at introduction ulit. Paulit-ulit talaga. Sa kalagitnaan ng introduction ay nabaling ang antensyon namin sa pinto. **blaag** Pumasok ang weirdo naming classmate. Weird siya dahil wala siyang ni isang kaibigan. Hindi rin nagsasalita at laging tulog sa klase. Kahit teacher di kinakausap nyan eh. Ewan ko nga kung bakit di pa naexexpel 'to. Ni isang word sa kanya wala pa akong narinig at wala rin namang tumangkang pilitin siyang magsalita dahil nakakatakot talaga ang vibe niya. Gwapo ba siya? Oo, gwapo siya. Maappeal, hot tingnan, pati yung posture niya perfect na parang pangroyalty. He has this messy hair, deep black eyes and well-toned body. Nakakadagdag pa nga sa kapogian niya ang pagiging tahimik. Marami ngang nagkakacrush dyan eh. I don't get those girls. Basta ako, takot ako sa kanya. Siya si Stephen Kai Grayson the mysterious guy in our school. I admit, I have this weird feeling towards him. Weird or more like a scared feeling. Pero don't get me wrong, hindi ko siya gusto kasi may gusto akong iba. *** "Bakla tara na!" niyaya na ako ni Andy. "Mauna na kayo," sabi ko. "At bakit?" tanong ni Jessica na ngayon ay nakataas pa ang kilay. "May date ka no!?" tukso ni Amanda. "Aha! Alam ko na! Babantayan niya na naman si Fafa James! Landi mo bakla!"   Namula ako sa sinabi ni Andy. Totoo kasi yun. Pupunta ako sa soccer practice ni James. Di ba sabi ko may gusto akong iba? Well, si James Aron Falcon yun. "Waah! Lumalablayp! Sige May, mauuna na kami!" paalam ni Jessica. ** Dumiretso na ako sa soccer field. May practice kasi ngayon si James. Lagi nga akong present kung may practice sila. Alam niyo na para masilayan ang love of my life! Humaharot rin naman ako paminsan-minsan. "Sheez. Ang galing niya talaga." Napabulong na lang ako sa sarili ko. Nakagoal na naman kasi si James. As always, siya ang nagbibigay ng points sa team niya. Nagpapractice game sila ng mga kasama niya ngayon at syempre lamang sila. Nakaupo lang ako dito sa may puno pero medyo malapit pa rin sa field para matanaw ko si James. "Oh shoot! Nakalimutan ko, may assignment pa pala!" Kinuha ko ang book, papel at ballpen ko at nag-umpisang gumawa ng assignment. Ayaw ko kasing umalis dito kasi di pa tapos ang practice nila James. Ako na talaga ang pinakadedicated na admirer ni James at di ko siya maiwan-iwan. "Ang hirap naman," sabi ko. Potek. Sino kasi ang nag-imbento ng math? Pakisapok nga, please. "Miss!!!" Napaangat ang ulo ko dahil sa may sumigaw. Doon ko lang nakita na papunta na pala sa akin ang soccer ball. Di na ako makagalaw, natulala na ako. Para bang nafreeze ako sa posisyon ko at hinintay ko na lang ang pagtama ng bola sa mukha ko. Siguradong magiging masakit 'to. Pinikit ko na lang ang mga mata ko. Handa na akong tamaan ng bola pero wala akong naramdamang masakit. Anong nangyari? Minulat ko ang mga mata ko. Isang nakatayong lalaki ang nasa harap ko ngayon. Sinalag niya ang soccer ball. Tindig pa lang alam ko ng si Stephen 'tong nakatayo. Lumingon siya sa akin pero tulala pa rin ako. Ang weirdong si Stephen ang tumulong sa akin? Hindi pa rin nagsisink-in sa akin ang nangyari. Paano nangyari yun? He gave me a blank face. I can't help but admire his eyes, napakamisteryoso nito at wala manlang emosyon. Para bang tumigil ang mundo ko sa di malamang dahilan. Sa kanya lang talaga ang buong atensyon ko. I feel like I'm drawn to him. Bumalik lang ako sa realidad nang may kumausap sa akin. "Okay ka lang?" Nakalapit na pala sa pwesto ko si James. "Huh?" Lumingon-lingon ako sa paligid. Wala na si Stephen. Asan na siya? Nandito lang siya kanina ah? Di manlang ako nakapagpasalamat. "Okay lang ako." Hindi ko alam kung bakit ako masaya kahit muntik na akong masapul sa ulo ng soccer ball. Dahil ba napansin ako ni James dahil doon? O dahil niligtas ako ni Stephen?