HANNAH'S POV:
NAPAPIKIT ako na tumulo ang luhang niyakap siya pabalik. Kanina ko pa siya gustong yakapin ng mahigpit na mahigpit. Kahit galit ako sa kanya ay gustong-gusto ko pa rin siyang yakapin. Dahil kahit itanggi ko, alam ko sa sariling mis na mis ko na siya. Na nakahinga ako nang maluwag na nandidito na siya sa akin.
“I miss you, sweetheart. I'm sorry again.” Bulong nito na ubod ng lambing.
Kumalas kami sa isa't-isa. Nagkatitigan. Para akong malulusaw sa puso ko na mapatitig sa mga mata nitong mapupungay. Umangat ang palad nito na marahang napahaplos sa pisngi ko.
“My wife.” Usap pa nito na kita ang kakaibang kinang sa mga mata.
Napangiti ako na nag-init ang pisngi sa itinawag niya sa akin. Lalo na't sobrang lapit ng mukha namin sa isa't-isa. Parang natutukso na tuloy akong
