RUSSEL'S POV:
SUNOD-SUNOD akong napaubo sa naitanong nito. Kaagad naman niya akong inabutan ng tubig at hinagod-hagod sa aking likuran. Damn. Hindi naman siya nang-aakusa pero napaghahalataang guilty ang tao!
“Ahem!” napatikhim ako na ilang beses huminga ng malalim.
“Okay ka lang ba?” nag-aalala niyang tanong.
Ngumiti at tumango ako dito. “Uhm– yeah. Patimpla naman ng kape, sweetheart. Gusto ko ang timpla mo,” paglalambing ko.
Napanguso naman ito. “Sige.”
Napapikit ako na parang nabunutan ng tinik sa dibdib nang tumalikod na siya at nagtimpla ng kape ko. Lihim akong napangisi na bumaling na rin sa iniluluto nitong itinuloy ko.
“Damn, Russel. Muntik na ‘yon,” naiiling kastigo ko sa sarili.
“Uhm, Russel?”
Napalis ang ngiti ko nang tinawag niya ako at dama kong nasa likuran ko
