الحب فى زمن الكورنا ٢
4551 Words
الحب فى زمن الكورنا
الجزء الثانى
واندمج فى العمل ولم يلاحظ الوقت، اما حنان لم تستطع الهدوء ظلت تلف بالغرفه ذاهبا وايبا، حتى مر الوقت وصعدت الى جارتها ام عبدو دخلت جلست معها ويبدو عليها القلق الشديد، مما لفت انتباهها قائله : ايه مالك يا حنان شكلك قلقانه
فى حاجه حصلت .
انفجرت حنان فى البكاء قائله : الخاين الغدار عايز يتجوز عليا .
فزعت ام عبدو قائله : اهدى بس كده وقوليلى اللى حصل ؟
قصت عليها حنان كل ما قالته لها منى، اخذت ام عبدو نفس وزفرته قائله : انت واثقه فى صاخبتك دى ولا تكون بتضحك عليكى ؟
حنان : لاء متعملش كده ملهاش مصلحه وكمان موضوع معرفتها بنوسه جت صدفه .
ام عبدو : طب وانت هتعملى ايه ؟
مسحت حنان دموعها قائله : عملت خلاص هنتقم منه واعجزه .
ام عبدو : ايه الكلام ده ممكن تفهمينى عملتى ايه ؟
حنان ببعض الخجل : حاطتله ملين امبارح فى العصير وخليته مش على بعضه وكلمت واحده صاحبتى وسمعته المكالمه اللى يفهم منها انه دخل فى دور هيخلى عاجز، واديتو بعدها مهدأ شديد يخليه مش قادر يقف على رجليه او يبقا دايخ خالص .
ام عبدو بفزع : ايه اللى بتقوليه ده حرام عليكى انت ازى تعملى كده فى جوزك ابو عيالك ؟
حنان ببكاء وندم : ماهو السبب هو اللى خلانى اعمل كده عايز يتجوز عليا بعد كل اللى عملته ده انت كنتى ديما تقولى اهتمى بنفسك وبلاش تيجى على نفسك دلوقتى بتلومى عليا ؟!
ام عبدو : عشان الاول كنت بوعيكى عشان خايفه توصلى للى انت عليه دلوقتى انما دلوقتى شايفكى بتخصرى نفسك قبل ما تخصرى جوزك .
ازدادت حنان فى البكاء قائله : مقدرتش اتحمل فكرة انه هيتجوز عليا وقولت لازم اندمه على الفكره نفسها معرفش عملت كده ازى بس من النار اللى كانت جويا .
ام عبدو : يعنى انت عارفه ان اللى عملتيه غلط وحرام ؟
حنان ببكاء : بس هو اللى اضترنى يعنى هو اللى يشيل الذنب .
ام عبدو : بزمتك انت مقتنعه بالكلام ده ولا ده كلام يدخل ال*قل حتى .
توقفت حنان عن البكاء ونظرت لها وبخزى قائله : بحاول اقنع نفسى عشان مبقاش ضعيفه .
ام عبدو : ده اللى انت فيه ده هو قمة الضعف يعنى هو غلط تغلطى انت كمان وترتكبى جريمه كمان ؟ وكمان انت عليكى جزء من الغلط لما نستيه ومبقتيش تهتمى بيه .
حنان : يعنى انا كنت بعمل ده عشان مين ماهو عشانه هو وعياله .
ام عبدو : بصى يا حنان من زمان وانا قولك اهتمى بنفسك وبجوزك الرجاله كلهم كده لو ملقاش الاهتمام فى بيته بيدور عليه بره وجوزك انت اكتر واحده عارفه يبقا كان لازم تحسبيها كويس .
حنان ببكاء : طب اعمل ايه دلوقتى اروح اعترفله بالحقيقه واسيبه يضيع منى ؟
ام عبدو : لاء طبعا تتوبى عن الذنب اللى ارتكبتيه وترمى البراشيم اللى عندك دى كلها وتهتمى بيه وبنفسك حسسيه انه كان غلطان لما فكر فى غيرك وانه اهم حاجه فى حياتك .
حنان : واسيبه يتجوز ؟
ام عبدو : يا حنان هو طفش من قلة الاهتمام لما هتهمى بيه مش هيروح لغيرك .
حنان : حاضر هعمل اللى قولتيه عليه .
ام عبدو : ايوه كده برافو عليكى وبعدين نبقا نفكر هنعمل ايه بعد كده .
حنان : طب هنزل عشان اشوف اللى وريا .
ام عبدو : ماشى بس اتقى الله فى نفسك واوعى تكملى اللعبه الشيطانيه اللى بدأتيها دى .
حنان : حاضر .
تركتها حنان وعادت الى شقتها اخرجت الحبوب ورمتها كلها وامسكت الهاتف واتصلت بعماد لتطمأن عليه لحظات واجاب قائلا : ايوه يا حنان فى حاجه ؟
حنان : بطمن عليك عامل ايه دلوقتى ؟
عماد : انا كويس مفيش حاجه .
حنان : طب الحمد لله طمنتنى كنت قلقانه عليك .
عماد : متقلقيش انا كويس يلا بقا عشان عندى شغل .
انها معها المكالمه وقام قائلا : زمان الدكتور جه اما اروح اكشف واطمن اشوف ايه اللى انا فيه ده هو صحيح كلام شوقى طمنى بس لازم اروح اكشف بردو .
ذهب الى طبيب الشركه وقص عليه كل ما حدث ففحصه الطبيب وقال : انا مش شايف عندك اى حاجه وده بس بسبب الاسهال .
عماد :طب والهبوط والدوخه اللى انا فيها ده انا حاسس انى مش قادر اقف على رجلى .
الطبيب : انت اخدت علاج للاسهال؟
عماد : لاء .
الطبيب : هو عموما اللى شايفه ان اللى عندك ده اعتقد اثر مهدأ اخدته .
عماد : بس انا ماخدتش اى مهدأت .
الطبيب : طيب هو ممكن يكون شربت منبهات كتير هى اللى عملت معاك كده الافضل انك تبعد عن كل المنبهات ولو انى شايف ان اللى انت فيه ده اثر لماده مهدأه، بس ممكن نعمل تحاليل عشان نطمن .
عماد : حضرتك شاكك فى حاجه؟
الطبيب : يعنى مجلكش سخونيه او وجع فى زورك رعشه صداع وجع فى الجسم كله ؟
عماد : سخونيه لاء ووجع خفيف فى زورى وحاسس انى جسمى كله م**ر .
بدى على الطبيب القلق قائلا: طب روح مكتبك دلوقتى ومتكلمش اى حد لحد لما اتصل بيك .
عماد : انت شاكك فى ايه ممكن تفهمنى ؟
الطبيب : مش هينفع اقولك دلوقتى روح مكتبك وانا هتصل بيك ومتلمسش اى حد ولا اى حاجه انت فاهم .
شكر عماد الطبيب وخرج وهو يفكر ويقول فى عقله : الدكتور ده شكله ع**ط باين، بس عريب موضوع المهدأ ده مين اللى هيحطلى مهدأ بس، معقول حنان تعمل كده، تكون عرفت بموضوع نوسه بس هتعرف منين، ده هى لسه مردتش عليا اصلا ،عموما لو هى هعرف وهيبقا حسابها معايا عسير ،اما اروح اشوف نوسه زمانها وعلانه منى .
ذهب الى غرفة نوسه دخل لها قائلا : صباح الورد على القمر اللى واحشنى .
نوسه بزعل مصطنع : يا سلام لو وحشتك كنت سالت عليا .
جلس على الكرسى بجوار مكتبها قائلا : مقدرش على زعلك يا قمر بس كنت تعبان خالص اعمل ايه .
نوسه بخضه ودلع : سلامتك يا قلبى بعد الشر عنك .
عماد : يسلملى قلبك اللى تعبنى ده مش هتريحى قلبى بقا وتردى عليا .
نوسه بدلع : ارد على ايه ؟
عماد : كده نسينى انا زعلان .
نوسه : لاء منستش بس كنت بفكر .
عماد : وايه قرارك بقا ؟
نوسه : كلمت ماما وهى وفقت بس يعنى مش عاجبها حكاية السر دى .
عماد : ما انت عارفه انى متجوز وبعدين دى فتره مؤقته بس .
نوسه : هحاول اقنعها .
عماد : طب اسمعى نتجوز وبعدين اقنعيها براحتك .
نوسه : ايه لاء طبعا .
عماد : ماهى ماينفعش كده تعليقني وتسيبينى ايه رايك نتجوز بكره .
نوسه : لاء طبعا ايه الكلام ده مينفعش امى مش هترضا .
تضايق عماد : خلاص براحتك انا همشى وانت كلمى امك برحتك سلام .
تركها وذهب شعرت نوسه انها قد تخصره،فانتظرت بعض الوقت وذهبت اليه جلست على المكتب قائله بدلع : عمده انت زعلت منى ولا ايه ؟
عماد : لاء مزعلتش بس لسه تعبان .
نوسه : سلامتك يا قلبى خلاص متزعلش انا كلمت امى واقنعتعا .
عماد : بجد طب خلاص اجى بكره نتجوز .
نوسه : لاء مش هينفع هى قالت خليها الاسبوع الجاى .
عماد : امرى لله موافق خلاص .
نوسه : خلاص شوف المأذون اتفق معاه على الخميس .
عماد : طب وليه بعيد كده ؟
نوسه بدلع : معلش بقا اصبر شويه .
عماد : امرى لله .
نوسه : طب امشى انا بقا سلام .
وتركته وذهبت اما هو قال فى عقله : كده احسن حتى اكون اتاكدت من موضوع المهدأ ده .
اتا اليه الطبيب ومعه شخص يرتدى زى تعقيم مما اثار دهشة عماد قائلا : مين ده يا دكتور ؟
الطبيب متلعثما : ده هياخد منك عينة تحليل المهم متقولش لحد حاجه .
تعجب عماد من كلام الطبيب اخذ منه الشخص عينه دماء، وذهب هو والطبيب بشكل مريب ولكن عماد لم يهتم للامر، بعد ان ابتعد الطبيب عن عماد وتاكد انه لم يعد يراه، امسك هاتفه واتصل قائلا : خلاص خدنا العينه بس لازم ياخد اجازه عشان ميعملش كارثه انا خالفت ضميرى وابسط شروط السلامه عشان الشركه .
الهاتف : متقلقش هنروحله البيت ونفهمه ونديله اجازه بس مش عايزين الموضوع يتعرف والشركه تتقفل .
الطبيب متوترا : حاضر .
اكمل الطبيب والشخص الذى معه طريقهم .
وفى المساء عاد الى المنزل وبعد ان تناول الطعام نظر الى حنان قائلا : امال فين العيال مجبتيهمش ليه ؟
حنان : سمعت انهم هيدوهم اجازه من المدرسه وهيعملو حذر تجوال عشان موضوع الكرونه ده فقولت اسبهم يومين كمان .
عماد : سمعت عنه بس بيقولو مصر مفهاش .
حنان : انت عارف الاعلام بتعنا كداب فقولت مش هيخصر اهو نفضل مع بعض يومين كمان .
عماد : اه ما اليومين اللى فاتو ضاعو بسبب تعبى .
شعرت حنان بالندم لانها كانت السبب قائله : بعد الشر عنك يا عمدتى هروح اعملك الشاى ووادى الاكل .
هز عماد راسه دون كلام وقام يتسحب ويراقبها من بعيد، وعاد قبل ان تعود وضعت له كوب الشاى ابتسم وهو يقول فى عقله : انا شايفها محطتش حاجه يمكن تكون شاف*نى عموما مش هشرب الشاى .
حنان : عماد مالك سرحان فى ايه ؟
عماد متنبها : هاه لاء مفيش حاجه اصل نسيت اقولك متعمليش شاى الدكتور قالى بلاش شاى .
حنان : خلاص بلاش احسن ده كتره مضر اصلا .
تعجب عماد انها لم تصر عليه ليشربه
عماد : تعالى نتف*ج على التليفزيون بقلنا فتره متف*جناش مع بعض .
حنان بابتسامه : تصدق صح يالا انا عامله كيكه بالشيكولاته هروح اجيب منها على ما تفتح التلفزيون .
دخل عماد الى غرفة النوم وشغل التلفاز على احد القنوات لحظات واتت حنان ومعها كيكه شهيه وعليها صوص الشيكولاته بشكل جميل،فابتسم وكانه تاكد انها وضعت له المهدأ بها فاخذ قطعه وبدل ان يضعها فى فمه وضعها فى فمها ف*ناولتها بسعادها واخذت قطعه وضعتها هى الاخرى فى فمه فاكل نصفها وامسك يدها ووضع الباقى فى فمها ف*ناولتها وهى مبتسمه وسعيده، وفى صباح اليوم التالى استيقظ على صوت خروجها من الحمام وراها وهى تضع المصلى وتصلى تن*د عماد وهو يقول فى عقله : يظهر انى ظلمتها وكلام الدكتور عن الكافين هو اللى صح بس معقول تفكيرى يوصل للدرجه دى اشك فى مراتى ؟ بس انا عارف حنان بتحبنى قد ايه ولا يمكن تازينى كله من تفكيرى فى نوسه فعلا هى السبب .
قام هو الاخر توضأ وصلا ونزل الى شركته،
وظل طوال الوقت يفكر فى كل ماحدث وشكه فى حنان وكان يشعر بالندم على ذلك حتى انه نسى امر الطبيب وتصرفه الغريبض، اتى خالد زميله جلس قائلا : سمعت موضوع الاجازه ؟
عماد : اجازة ايه ؟
خالد : هيدونا اجازه اسبوعين عشان الكرونه .
عماد : ده الموضوع بجد بقا .
خالد : يظهر كده عموما خلص كل الشغل اللى فى ايدك عشان شكلهم كده هينزلو القرار بعد شويه .
عماد : تمام حاضر .
تركه وخرج واذا بنوسه تاتى اليه قائله : سمعت بموضوع الاجازه ده يا عمده ؟
عماد : اه سمعت بس انت مبسوطه منه ليه كده ده معناه ان موضوعنا هيتاجل شويه .
نوسه : اه ده انت بتلكلك بقا .
عماد : ده اسمه كلام لاء طبعا بس هخرج ازى ولا عايزه مراتى تعرف من الاول ؟
نوسه : طب وان حالتهالك تجبلى ايه ؟
عماد : وهتحليها ازى بقا ان شاء الله ؟
نوسه : ببساطه خالص متعرفش مراتك انك اخدت اجازه وفهمه ان الشركه مرضيتش وانهم اخرو الوقت بس وكل يوم انزل اقعد على القهوه لحد لما نتجوز وقتها بقا تبقا تيجى تقعد عندى .
عماد منبهرا : يا بنت الابلسه جبتى الفكره دى منين تصدقى فكره ابقا بيها براحتى ومضترش اقعد فى البيت .
نوسه بضحكه رقعيه : طول ما نوسه معاك متقلقش بس بقا عايزه هديه حلوه على الفكره دى .
عماد : عيونى ليك يا جميل .
نوسه بدلع : تسلم عيونك ياقلبى من جوه .
وتركته وذهبت تضايق عماد قائلا : انا قولت اتحلت من عند ربنا قفلتها بنت الأبلسه دى بس مش مهم معايا الوقت افكر براحتى .
كانت حنان فى المطبخ تعد الطعام عندما رن هاتفها نظرت به وجدتها منى صديقتها فردت عليها قائله : منتى حبيبتى ازيك عامله ايه
منى : الحمد لله يا قلبى وحشانى .
حنان : وانت كمان قوليلى عرفتى حاجه جديده ؟
منى : بصراحه اه هقولك سمعتها امبارح بتتكلم مه مامتها وقالت انها خلاص اتفقت مع عماد انهم يتجوزو الخميس اللى بعد الجاى .
حنان بغضب : ايه خلاص اتفقو .
منى : ايوه وهو متفق معها انه هيتجوزها فى السر بس الهانم بقا نوايه تدبسه وتضحك عليه وهتعزم كل حبيبها وقرايبها وتحطه قدام الامر الواقع والبس يا معلم .
حنان : بنت الكلب ماشى طب بصى اقفلى دلوقتى وانا هفكر واشوف هعمل ايه .
انهت معها المكالمه واتصلت بام عبدو قائله : شوفتى يا ام عبدو قعدتى تانبينى وتقولى حرام اه البيه هيتجوزها خلاص يوم الخميس .
ام عبدو : طب اهدى واستنى انا هنزلك ونتكلم .
انهت المكالمه لحظان واتت ام عبدو ربطت على كتفها قائله : اهدى كده واحكى ايه اللى حصل ؟
قصت عليه كل ما قالته منى
ام عبدو : طب اسمعى بقا الفتره الجايه اصلا اغلب الشركات هتقعد الناس عشان موضوع الكرونه فى الفتره دى خليكى جنبه وحسسيه قد ايه انت بتحبيه وخايفه عليه ومن هنا ليوم الخميس يحلها ربنا .
حنان ببكاء : يا سلام يعنى هو يغدر بيا وانا ادلعه واهتم بيه ازى يعنى ؟
ام عبدو : اسمعينى بس انت هتعملى كده عشان يبقا ملوش حجه انك سيباه ومش مهتمه بيه وفى الوقت نفسه تحسسيه انه غلط لما فكر فى واحده تانيه .
حنان ببكاء: صعب جدا هعمل ده ازى يعنى ؟
ام عبدو : اشمعنا يعنى لما كنتى هتض*به كان سهل متطوعيش شيطانك وتخربى بيتك فكرى بعقل .
حنان : ماشى هفكر بعقل بس مش هستنا لما بتجوز .
ام عبدو : يوم الاربع باليل تكلميه وتقوليله انك عرفتى كل حاجه وتخيرى بينك وبينها وهو حر .
حنان ببكاء : طب افرد عند معايا واختارها .
ام عبدو : عشان كده قولتلك حسسيه الفتره دى بحبك ليه خليه يفهم انه كان غلطان يمكن تلاقيه هو اللى يغير رايه .
مسحت حنان دموعها وقالت بتفكير : ماشى هستنا وهحاول على قد مااقدر .
ظلت معها ام عبدو لبعض الوقت، حتى اطمأنت انها هدأت وتركتها وعادت الى شقتها، جلست حنان تفكر وترتب افكارها وقررت ان تفعل ما قالته ام عبدو فهى لا تريد ان تخصر بيتها، فى المساء عاد عماد من العمل كانت حنان تحاول ان تدارى مابها من الم،لما يلاحظها عماد فهو مشغول بالتفكير فى موضوع نوسه هل يكمله ام لا، بعد فقرر ان يخرج بعض الوقت كى يفكر بهدوء، خرج من باب الشقه رن هاتفه فنظر به وجده رقم جديد فاجاب :السلام عليكم مين معايا
الهاتف : انا الدكتور بتاع الشركه يا استاذ عماد .
عماد متعجبا : اهلا يا دكتور معلش لحظه وابقا معاك .
الطبيب متردد : ياريت تسمعنى كويس .
خرج عماد من العماره فوقف بعيدا عن الباب وقال : ايوه اتفضل انا مركز معاك .
استجمع الطبيب شجاعته وقال : استاذ عماد انا شاكك ان عندك كرونه بس مقدرتش اقولك فى الشركه لانهم منبهين عليا مقولش عشان الشركه متتقفلش بس انا مش قادر اسكت ضميرى هيموتنى من امبارح ومش عارف ....
قاطعه عماد فى هلع : كرونة ايه انت بتقول اااانا مش فاهم وضح كلامك .
ابتلع الطبيب ريقه قائلا : انا اسف بس انا مشتبه ان عندك كورنا واخدنا العينه عشان نحللها ومكنتش اقدر اقولك فى الشركه .
عماد غاضبا بانهيار : شركة ايه وزفت ايه مش الكرونه ده الوباء اللى عمال يحصد فى الناس فى الصين يعنى ايه متقوليش يعنى ايه هاه انت بتصتعبط .
الطبيب :اهدى ارجوك انا مقدرش اعملك حاجه بس انا قولت اعرفك المفروض النتيجه هتطلع بكره ولو طلع اجابى هيخدوك على الحجر الصحى انا اسف .
انها الطبيب المكالمه توقف عماد مكانه وهو غير مصدق فهو قد سمع عن الفيرس ، ظل مكانه للحظات يحاول ان يستوعب ما قاله الطبيب وقلبه يدق بسرعه رهيبه،تحرك نحو منزله صعد الدرج وهو يشعر كأن روحه تخرج منه، وصل الى باب شقته فتح ودخل جلس خلف الباب لم يستطع ان يتقدم خطوه اخرى، جلس وضع الكرفساء ووضع راسه بين كفيه وبدأ فى البكاء، ظل على هذا الحال لبعض الوقت كانت حنان فى غرفة الاطفال ولم تسمعه، رن هاتفه فامسك الهاتف وهو يرتعش ونظر به وجدها نوسه فاجاب قائلا بصوت مرتعد : ايوه يانوسه .
نوسه : مال صوتك يا عماد فيك ايه ؟
عماد بصعوبه وكلمات متقطعه : الدكتور... بيقول.. احتمال... يكون... عندى كرونه .
نوسه بعدم تصديق : كرونه الوباء المنتشر فى العالم بره
عماد ببكاء : اي ايوه ....
نوسه بفزع : لاء لاء ده بيتنقل باللمس يعنى ممكن اكون اتعديت منك لاء لاء مش ممكن انا مش عايزه اموت لاء يخربيتك يا عماد ويقطع اليوم اللى شوفتك فيه كرونه لاء لاء انا مش عايزه اموت .
عماد ببكاء : انا تعبان قوى يا نوسه حاسس ان روحى بتطلع نوسه ..نوسه ردى عليا .
واذا بحنان امامه تنظر اليه بصدمه وعدم تصديق : لاء لاء مش ممكن الدكتور ده حمار مش ممكن يكون عندك حاجه زى دى لاء قول انه كداب ارجوك يا عماد قول انه كداب .
قام عماد وقف مكانه قائلا : للاسف لسه مكلمنى وقال انه مشتبه فى ده من امبارح .
حنان ببكاء وصراخ : لاء لاء مش هتسبنى لاء لاء عماد حرام عليك لاء اكييد غلطان لاء مش ممكن لاء مش ممكن لاء عماد لاءءءءءء .
عماد محاولا تهدأتها : ارجوكى اهدى يا حنان اهدى انا مش عارف اقرب منك مش عايز اعد*كى .
واذا بحنان هى من ترتمى فى حضنه وتضمه بقوه وهى تقول : مش هسيبك لاء مش هسيبك هاجى معاك لاء مش هسيبك .
حاول عماد ابعادها عنه لكن دون فائده قائلا ببكاء : بس كده انت ممكن تموتى معايا .
حنان ببكاء شديد : اموت معاك ولا ابعد عنك لحظه اموت فى حضنك ولا اسيبك تانى ابدا .
عماد ببكاء : انت بتحبينى للدرجه دى ؟
حنان ببكاء : انت عمرى كله يا عماد انا مليش غيرك انت دنيتى واخرتى وكل شئ ليا .
اغمض عينيه والدموع تتساقط منه وهو يقول فى عقله : بقا نوسه اللى كانت عماله تقولى كلام حلو تقفل السكه فوشى وحنان اللى كنت ه**ر قلبه واغدر بيها مش عايزه تسبنى حتى لو هتموت معايا ياااه يا دنيا قد ايه انت قاسيه .
حنان ببكاء : يلا تعالى ننزل نروح مستشفى واتنين نكشف ونتاكد مش هناخد كلام الدكتور اكيد كلامه غلط يلا .
وضع عماد يده على وجنتيها ومسح دموعها بيديه قائلا : ملوش لزوم نتيجة التحليل هتبان بكره ومفيش مكان هيقبلنا الكل خايف من العدوى .
حنان ببكاء : يعنى نقعد ساكتين ازى لاء لازم نعمل حاجه .
عماد ببكاء : مفيش حاجه نقدر نعملها العمل عمل ربنا خلاص .
حنان : ندخل نتوضى ونصلى وندعى ربنا اكيد هو رحيم بينا .
هز عماد راسه بالموافقه ودخلا الاثنان توضأا وافترشا المصليات وجلس كلامنهم يدعى بعد الصلاه وهو يبكى، وبعد بعض الوقت اقترب عماد من حنان ضمها اليه قائلا : اهدى يا حبيبتى اكيد ربنا هيجعل فى قضاه رحمه .
ازدادت حنان فى البكاء دون كلام وظل هو محتضنها وكانه يحاول ان يستقوى بها فقد خارت قواه، ظل هكذا حتى اليوم التالى وكانهم تجمدا مكانهم
عماد محاولا تمالك نفسه : يلا قومى نطلع على السرير بدل القعده دى يلا .
كانت حنان من كثرة البكاء خارت قواها تماما،فامسك بها واوقفها وصعدا معا على السرير ارتمى كل منهم مكانه دون حركه، حتى رن هاتف عماد انتفضا الاثنان وجلسا ونظر كل منهم للاخر بفزع، اخذ عماد نفس وزفره ونظر بالهاتف فوجوده رقم نوسه فانها المكالمه، وترك الهاتف من يده وارتمى كل منهم مره اخرى فغلبهم النعاس من شدة التعب، حتى استيقظا على رنة الهاتف، انتفض عماد من مكانه وامسك الهاتف اما حنان لم تستطع الحركه، امسك عماد الهاتف ونظر به وجده رقم الطبيب ابتلع ريقه وفتح الماكلمه دون كلام فقال الطبيب : الحمد لله النتيجه سلبيه يا استاذ عماد معندكش حاجه .
عماد بعدم تصديق : بجد معنديش كرونه انا سليم مش هموت خلاص الحمد لله .
الطبيب : ايوه الحمد لله النتيجه سلبيه .
القى عماد الهاتف وخر ساجدا لله وهو يقول : الحمد لله الحمد لله .
خرت حنان هى الاخرى ساجده لله حتى انها لم ترى انها تسجد ع** القبله وظهرها لعماد، جلس عماد ينظر لها ويبتسم قائلا : ايه اللى انت بتعمليه ده .
فنظرت اليه واستوعبت انها اخطأت فى القبله فضحكت وهى تبكى واحتضنته بقوه وظلت تبكى، ربط على ظهرها قائلا : كفايا عياط بقا خلاص الحمد لله طلع الدكتور حمار .
فضحكت ونظرت اليه قائله : الحمد لله الحمد لله كل كلام الشكر اللى فى الدنيا ميكفيش انى اشكر ربنا على ده الف حمد وشكر ليك يارب .
تن*د عماد قائلا : الحمد لله ان عندى زوجه زيك الحمد لله ربنا يديمك نعمه فى حياتى .
حنان : ويديمك نعمه فى حياتى ولا يحرمنى منك ابدا يا عمدتى .
عماد مبتسما : ياااااه كبوس وانزاح اووووووف الحمد لله يلا هقوم اخد دش عشان افوق عشان انزل اجيب العيال حاسس انهم وحشنى جدا كانى بقالى سنين مشفتهمش .
حنان : تصدق فعلا وانا كمان حاسه انهم وحشنى جدا .
عماد : اسفه انى وجعتك اسف انى تعبتك اسف انى كنت بعيد عنك وعنهم واوعدك من النهارده هكون ديما معاكم مش ضيع لحظه من عمرى بعيد عنكم اللى حصل امبارح خلانى احس قد ايه الدنيا دى تفها وملهاش لازمه منغيركم .
تن*دت حنان قائله : وانا عمرى مازعل منك يا عمدتى .
فضمها اليه وقبلها فى جبينها واخذ نفس وزفره قائلا : يااااااه كنت حاسس انى بموت فى كل لحظه الحمد لله .
حنان : الحمد لله حتى يبلغ الحمد مداه الحمد لله يلا ادخل خد حمامك على ما اكلم ماما عشان تجزلك العيال .
فهز راسه ودخل الى الحمام جلست هى لبعض الوقت استجمعت نفسها وكلمت والدتها، خرج عماد من الحمام نظر لها قائلا : كلمتى مامتك البس .
حنان : ايوه وقالت مصطفى هيجبهم باليل فقولت احسن عشان اكيد انت تعبان من القلق اللى كنا فيه ومحتاج ترتاح .
عماد : فعلا عندك حق كانت ليله طويله قوى بعمرى كله .
حنان : هروح اعملك فطار .
عماد : وانا هاجى معاكى .
فابتسمت حنان ودخلا معا واعدا الافطار وبعد ان تناولاه ناما حتى رن هاتف حنان فاستيقظت واسرعت مبتعده كى لا تيقظه، فشعر بها وتبعها دون ان تراه، اجابت قائله : ايوه يا منى فى حاجه حصلت ؟
منى بفزع : حنان جوزك فعلا عنده كرونه ؟
حنان : الحمد لله مفيش حاجه طلعت النتيجه سلبى لكن انت عرفتى منين انا مقولتش لحد خالص .
منى : سمعت نوسه بتتصل بعممها وخلانها تقولهم انها فشكلت الجوازه عشان العريس طلع عنده كرونا .
حنان : الواطيه الزباله انا معرفش بس عماد كان هيتجوزها ازى ؟
منى : المهم انى اطمنت عليكى انت وجوزك هقفل بقا سلام .
انهت حنان المكالمه والتفت اذا بعماد يقف خلفها وينظر لها بصدمه قائلا : انت كنتى عارفه انى هتجوز عليكى ؟
امتلاءت عيون حنان بالدموع قائله : ايوه كنت عارفه منى سمعتها وقالتلى .
وانفجرت فى البكاء فاقترب منها ووضع يده على ذرعيها قائلا : وكنتى مستعده تموتى معايا ؟
حنان ببكاء : كنت مستعده اموت مكانك مش بس معاك حتى لو جرحتى مقدرتش اتحمل اشوفك بتتوجع او تتالم اتحمل انك تكون لغيرى ولا انى اخسرك .
فضمها اليه وابتلع ريقه وهو يقول فى عقله : يااااه انا كنت اعمى للدرجه يااااه بقا للدرجه دى كنت ندل معاكى (تن*د قائلا)
انا اسف بجد اسف انى جرحتك ووجعتك اسف اوعدك انى عمرى ماخوجعك تانى .
حنان ببكاء : وانا مسامحك طلما هتفضل ليا ولعيالك خلاص مش مهم اى حاجه تانى .
مسح عماد دموعها بيده قائلا : خلاص بقا كفايا عياط .
وهزت راسها بالموافقه
عماد : انما هو انت ليه شتمتى عليها كده ؟
حنان بغضب : الواطيه الزباله بدل ماتقول الحقيقه قالت لاهلها انك عندك كرونه وعشان كده لغت الجوازه .
عماد متعجبا : هى كانت قايلهلاهلها اصلا ؟
حنان بضيق : ايوه كانت ناويه تعملهالك مفجأه وتروح تلاقيهم هناك وقت الكتاب .
عماد غاضبا : تقصدى تدبيسه دى فعلا واطيه وزباله وبجد اسف انى فكرت فيها حتى .
حنان : الحمد لله يا عمدتى انك رجعتلى وانك هتفضل معايا ومع ولادك .
عماد : الحمد لله الحمد لله .
وعاد الى غرفتهم واستلقيا على السرير وكل واحد منهم يفكر فيما حدث،حتى رن جرس
الباب، احضر مصطفى الاطفال
سلم عليهم جميعا واختضنهم بسعاده وكانهم غابو عنه اعوام وليست ايام، واحتضنتهم حنان هى الاخرى ودخلو الى غرفتهم وهم يمرحون ويلعبون .
ظل عماد ينظر عليهم ويتابعهم كانه يملى عينيه منهم فهذه اول مره يشعر انه هو من يحتاج اليهم وليسو هم، رن هاتفه اخذ نفس وزفره ونظر به وجدها نوسه، فاخذ الهاتف واقترب من الشرفه واجاب قائلا : عايزه ايه يانوسه بتتصلى تانى ليه ؟
نوسه بخوف شديد : نتيجة التحليل طلعت ؟
عماد : وانت مالك بتسالى ليه هو انا فارق معاكى اصلا .
نوسه بخوف : احنا كنا بنتكلم وانت مسكت ايدى يعنى ممكن يكون عندى انا كمان ارجوك طمنى انا بموت من امبارح .
فهم عماد سبب اتصالها قائلا : اه بقا عشان كده عموما الحمد لله طلع سلبى ومعنديش حاجه اطنتى على نفسك .
نوسه : يااااااه الحمد لله ده انا كنت هموت من القلق شكرا يا عمده يا حبيب قلبى .
عماد بحزم : اسمعى الكلام اللى هقوله كويس كلمة حبيبى دى متقوليهاش تانى انت سامعه ورقمى ده تمسحيه من تليفونك نهائى والحمد لله انه خلانى اعرف الفرق بين الازاز والالماظ .
واغلق الهاتف فى وجهها كانت حنان تسمع المكالمه فاقترب منها واحتضنها قائلا : اسف انى وجعتك .
حنان : انسى بقا انا نسيت خلاص .
عماد : يلا نروح نلعب مع الاولاد ايه رايك ؟
حنان : يلا نلعب معاهم لحد ما ينامو .
ودخلا الاثنان وظلا مع الاطفال حتى نامو، وفى اليوم التالى دخلت حنان تعد الطعام
ودخل هو غرفة الاطفال وجدهم يلعبون على الكمبيوتر
عماد : انتو بتلعبو ايه ؟
عمر : بنلعب فيفا يا بابا تلعب معنا .
عماد : بس انا شايف عمار وعليا هما اللى بيلعبو وانت بتتف*ج ؟
عمر : ما احنا مقسمينها ادوار وده دورهم هلعب بعدهم .
عماد : طب والله ناصحين عشان متتخنقوش .
عمر : ماما عمله لنا نظام للعب واحنا بنمشي عليه على طول .
عماد : طب انا هلعب معاك الدور الجاى بس اوعى تغلبنى يا اض .
عمر بفرح : هاهاها .
عمار وعليا : واحنا يا بابا العب مع كل واحد منا دور .
عماد : بس كده اتفقنا يلا بينا .
الاطفال بسعاده وتنطيط : ههه ههه ههه هههه .
ظل يلعب معهم بعض الوقت على الحاسب حتى ملو منه و***بو ال**ب اخرى،وفى المساء جلست حنان مع عماد فنظر لها قائلا : اول مره اتبسط كده من القعده فى البيت .
حنان : عشان كل مره كنت بتسبنا وتقعد لوحدك او على النت .
عماد : تصدقى صح العيال ده دمها خفيف وعسل ضكت معاهم ضحك .
حنان : طالعين لابوهم حبيب قلبى وعمدتى .
عماد ضاحكا : ماشى يا حنون يا سكر انت تعالى اما اقولك تعالى .
واقترب منها واذا بصوت عليا تنادى قائله : ماما تعالى نامى معايا .
فنظرت لها حنان قائله : ما انت بتنامى لوحدك كل يوم يا عليا .
عليا : طب تعالى اقعدى معايا شويه .
عماد : خلاص روحى اقعدى معاهم شويه وتعالى .
حنان : حاضر مش هتاخر عليك .
مر بعض الوقت ذهب عماد ليرى لما تاخرت وجدها نائمه وعليا تجلس وتشير له : هوس يا بابا لحسن تصحى .
فضحك عماد قائلا : انت مايتمتيها بنت القرود .
عليا بعبوس بصوت خفيض : انا مش بنت قرود انا بنت بابا وماما حبابيى .
عماد : حبيبة بابا يا لولو .
عليا : طب اقولك سابها بقا تنام وهاجى انا انام معاك .
ضحك عماد قائلا : والله ما انا مزعلك يلا تعالى .
واحتضنها ودخلا معا واخذها فى حضنه ونام،بعض بعض استيقظت حنان وجدتها نائمه مع والدها فابتسمت وحملتها وضعتها فى سريرها، وعادت ونامت بجوار عماد نظرت اليه وهى تقول فى عقلها : الحمد لله ان حافظ ليا على بيتى وجوزى يارب باركلى فيهم وسامحنى واغفرلى .
واغمضت عينها فتح عماد عينه ونظر لها واخذ نفس وزفره وقال فى عقله : الحمد لله ياااه قد ايه مكنتش شايف نعم ربنا الكتير اللى حواليا الحمد لله المحنه دى فوقتنى وخلتنى شوفت حجات كتير مكنتش شايفه الحمد لله انه نور بصيرتى وفوقنى قبل ما اخصر كل شئ
الحمد لله الحمد لله .
تحياتى / هدى مرسى
- Writer
