บทที่ 3
1209 Words
“พี่เพชร พี่เพ เมื่อวานหนูเจอชายในฝัน ทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ดูอบอุ่นทรงแด๊ดดี้สุดๆ” เมื่อขึ้นมานั่งบนรถแล้วคนตัวเล็กก็อดไม่ได้ที่จะเล่าถึงหนุ่มหล่อที่เจอมาให้พี่ชายทั้งสองฟัง
“ชายในฝัน?? ตอนมอสี่ที่เอ็งเจอไอ้พันครั้งแรก เอ็งก็บอกพวกข้าว่าเอ็งตกหลุมรักมัน” เพทายหันไปมองน้องสาวที่นั่งดี๊ด๊าอยู่ตรงเบาะหลัง
“เมื่อปีก่อนตอนรู้จักพี่หมื่น พี่ชายไอ้พัน เอ็งก็บอกว่าเขาคนนี้แหละพ่อของลูก” เพชรแท้ที่ขับรถอยู่เอ่ยสมทบแฝดน้อง
“ใช่ไงสองคนนั้นหนูก็เลิฟ แต่คนนี้อะรักเลย คนมันโสด มันสวย แถมน่ารักมากด้วย พวกพี่จะไม่ให้หนูมีตัวเลือกหน่อยเหรอ”
“แต่เอ็งเลือกทั้งพี่ทั้งน้องไอ้พริก คราวนี้ใครอีกละ” เพทายละอยากจะดึงจมูกน้องสาวดูสักทีว่ามีนอผุดออกมาหรือยัง
“ลูกค้าที่พ่อให้ไปซ่อมรถเมื่อวาน ถูกใจจนหนูซ่อมฟรีไม่คิดตังค์แม้แต่บาทเดียว”
“ชื่อแซ่อะไร ลูกเต้าเหล่าใครอีกคราวนี้ ข้าจะได้บอกพ่อให้เตรียมกระเช้าไปไหว้ขอโทษพ่อแม่เขาทัน”
“ลูกใครไม่รู้ รู้แค่ชื่อคุณนับแสน”
“พันร้อย สิบหมื่น…นับแสน” เพชรแท้ไล่รายชื่อผู้ชายที่น้องสาวชอบ ก่อนที่ชื่อของทั้งสามคนมันจะสะกิดอะไรบางอย่างในใจ
“ไม่ใช่หรอกมั้ง”
“ไม่ใช่อะไรไอ้เพชร” เพทายถามแฝดพี่ที่นั่งบ่นพึมพำอยู่คนเดียว
“ชื่อมันคล้องๆ กันนะ พี่ชายคนโตไอ้พันชื่ออะไรมึงรู้รึเปล่าไอ้เพ”
“ไม่รู้อะ กูไม่เคยได้ยินมันพูดถึง รู้แค่มันมีพี่ชายสองคน แล้วมันกับพี่หมื่นก็ไปหาพี่มันคนนี้ที่ต่างประเทศทุกปี”
“พี่พันมีพี่ชายอีกคนเหรอ ใครอะพี่เพ” พลอยไพลินที่ได้ยินเรื่องชาวบ้านก็หูผึ่งรีบโน้มตัวมาฟังด้วยทันที
“อืม แต่พวกข้าก็ไม่เคยเจอหรอก เหมือนมันบอกว่าพี่ชายคนนี้อยู่ต่างประเทศ”
“เหรอ” หลังฟังรถก็เคลื่อนมาจอดหน้ามหาลัยพอดี เธอจึงรีบบอกลาพี่ชายแล้วลงจากรถอย่างไวเพราะอีคนดีเพื่อนรักมันกำลังยืนกอดอกทำหน้าบึ้งตึงรอเธออยู่
“อีคนดี วันนี้มึงไปไหนต่อไหม” พลอยไพลินเอ่ยถามเพื่อนสาวตัวเล็ก ดีกรีดาวคณะ ที่กำลังเก็บของเข้ากระเป๋าอย่างเร่งรีบ
“ไม่นะ มึงจะชวนกูไปไหนอีก”
“ไม่ไปไหนต่อ แล้วมึงรีบเก็บของขนาดนี้เพื่อ??”
“เพื่อที่กูจะได้รีบไปเยี่ยวไงอีพริก ฉี่กูจะราดแล้ว มึงจะพากูไปไหนก็ตามใจมึง ไปรอกูหน้าห้องน้ำโน่น ตอนนี้กูต้องไปฉี่ก่อนค่ะ” ว่าจบ คนดี ก็รีบวิ่งออกไปทันที โดยที่เธอได้แต่สงสัยว่าอีคนดีมันจะนั่งฝึกความอดทนด้วยการอั้นฉี่อยู่ตั้งนานทำไม
“ที่หน้าระรื่นอยู่นี่เพราะจะพากูมากินของหวาน หรือกินพ่อค้าหน้าหวาน” คนดีเอ่ยแซะอีคนที่เอาแต่ยืนยิ้มหน้าบานอยู่หน้าคาเฟ่ขนมชื่อดัง
“กินพ่อค้า” ว่าจบเธอก็เปิดประตูเดินเข้าไปด้านร้านทันที ปล่อยให้คนดียืนเบ้ปากหมั่นไส้อยู่หน้าร้าน
“สวัสดีครับคุณลูกค้า วันนี้รับอะไรดีครับ” พนักงานหนุ่มเอ่ยถามลูกค้าสาวขาประจำที่มาบ่อยจนจำหน้าได้
“รับเจ้าของร้านคนที่หน้าหวานกว่าขนมค่ะ อยู่มั้ย พี่หมื่นของหนูอยู่ร้านมั้ยวันนี้”
“อยู่ครับ สั่งขนมแล้วไปนั่งรอเดี๋ยวพี่ไปตามให้” พนักงานหนุ่มได้แต่ส่ายหัวให้กับลูกค้าสาวที่ติดเจ้าของร้านหน้าหวานมากกว่าขนมในร้านเสียอีก
“โอเคค่า พี่นี่น่ารักกับน้องพริกตลอด ไว้น้องพริกคนนี้ได้พี่หมื่นเป็นแฟนเมื่อไหร่ น้องพริกจะตอบแทนพี่งามๆ เลยค่า”
สิบหมื่น เดินออกมาจากหลังร้าน หลังจากที่พนักงานเดินเข้าไปบอกว่าลูกค้าขาประจำมารออยู่ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นเด็กสาวผมสั้นที่มาตามจีบเขาอยู่บ่อยครั้ง
ด้วยลักษณะนิสัยและท่าทางของเขาที่ค่อนข้างเรียบร้อยและดูนุ่มนวล บวกกับผิวที่ขาวเนียนละเอียดเหมือนผิวผู้หญิง รูปร่างที่สูงโปร่งไม่กำยำแต่ก็ไม่ถึงกับผอมบาง เขายังคงมีลอนกล้ามหน้าท้องที่ซ่อนเอาไว้ภายใต้เสื้อผ้า จึงทำให้ใครหลายคนมักเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นเกย์ แต่ไม่ใช่กับสาวน้อยตัวเล็กที่เอ่ยปากขอจีบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ แม้ในตอนนั้นเธอกำลังจีบน้องชายเขาอยู่ก็ตามแต่
“น้องพริกมาอุดหนุนพี่อีกแล้วเหรอคะ” สิบหมื่นทิ้งตัวลงนั่งข้างเจ้าของชื่อก่อนจะหันไปยิ้มทักทายเด็กสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม
“อย่างอีพริกนะเหรอคะจะคิดมาอุดหนุน” คนดีเอ่ยแขวะเพื่อนสาวที่มีจุดประสงค์แอบแฝงอย่างชัดเจน
“ใช่ค่ะ หนูไม่ได้มาอุดหนุน แต่ถ้าไม่ซื้อพนักงานก็ไม่ยอมไปตามพี่หมื่นให้น้องพริกสิคะ”
“ไม่อุดหนุนพี่ก็ออกมาเจอน้องพริกได้ค่ะ” สิบหมื่นส่งยิ้มหวานให้คนตัวเล็กที่ช่างพูดจนเขาเผลอเอ็นดู
“แต่หนูอยากเจอหน้าพี่หมื่นขาทุกวันทั้งก่อนนอนและหลังตื่นนอนเลยทำไงดีคะ”
“อ้วก!! กูเลี่ยน ขอออกไปนั่งชมวิวคุยกับหมาด้านนอกรอนะอีพริก พี่หมื่นก็ระวังเบาหวานขึ้นนะคะ เจออีพริกมันหยอดคำหวานจนน้ำตาลหกใส่ขนาดนี้” คนดีที่ทนฟังถ้อยคำหวานเลี่ยนจีบหนุ่มของเพื่อนรักไม่ไหวรีบขอตัวออกไปนั่งเล่นกับหมาที่เจ้าของร้านเลี้ยงไว้ด้านนอกทันที
“ว่าไงคะ น้องพริกพอจะมีโอกาสได้นอนมองหน้าพี่หมื่นตอนตื่นนอนบ้างไหมคะ” เมื่อทางสะดวกได้นั่งคุยกันสองต่อสองเธอก็รุกพ่อคนหน้าหวานต่อทันที
“น้องพริกจะนอนมองหน้าพี่ทุกวันแบบนี้ แล้วหนูเอาน้องชายพี่ไปไว้ไหนซะละค่ะ” สิบหมื่นนั่งเอียงตัว ยกแขนขึ้นเท้าคางไว้กับโต๊ะ มองหน้าเด็กสาวที่กำลังส่งยิ้มหวานมองเขาตาใส
“พี่พันเหรอคะ ก็เอาพี่พันไว้ทางซ้าย พี่หมื่นไว้ทางขวา แค่นี้น้องพริกก็ได้เห็นหน้าพวกพี่ทั้งสองคนทุกวันแล้วละคะ…ถามแบบนี้ยอมใจอ่อนให้น้องพริกแล้วละสิ”
“หึ หึ น้องพริกโลภมากไปหรือเปล่าคะ จะนอนกอดพวกพี่ทั้งพี่ทั้งน้องเนี่ยฮึ” คนหน้าหวานหยิบน้ำมาส่งป้อนให้หญิงสาวตัวเล็กดูด เมื่อเธอสำลักเค้กที่ตักเข้าปาก
- Writer
