Omzuma dokunan ellerle çığlık atıp geriye kaçtım. "Lütfen dokunma bana!"
"Mihrişah, benim. Sakin ol," diyerek endişeli sesini duyduğumda gözlerimi yavaşça açtım. Onur tam karşımdaydı.
"Neyin var? Bana mesaj atınca nasıl geldiğimi tahmin bile edemezsin."
"Yukarıda birileri var. Yönetici katında ve... Sanırım onlar projemi çalmaya geldiler."
"Ne?" dedi kaşlarını çatarak. "Emin misin?"
"Kulaklarımla duydum Onur. Lütfen bir şey yap," diyerek titreyen dizlerimin üzerine çöktüğümde endişeyle yanıma eğildi ve omuzlarımı sıkıca kavradı.
"Korkma, ben buradayım. Seni önce güvenli bir yere getireyim, sonra çıkıp bakarım." başımı hızla iki yana salladım.
"Olmaz. Polisi ara lütfen, bir şey yapabilirler."
"Eğer projeyi çalmaya geldiyseler bir şey yapacaklarını sanmıyorum... Hadi kalk bakalım." b
