Mirza dişlerini sıkarak gözlerini yumarken onu zapt etmek isteyen Amed kolunu tuttu. Çünkü Mirzanın her an Bekir’e dalabileceğinin farkındaydı. “Seni kışkırtmasına izin verme Mirza. Bilerek yapıyor” dedi.
Mirza’nın kan beynine sıçramıştı. Dişlerini o kadar sıkmıştı ki çenesi sızlıyordu. Yumruklarını sıkıp gevşetti, sıkıp gevşetti… Eğer bu adam yaşlı olmasaydı, ona şu an burada ölümden beter bir ceza verir, bedeniyle top gibi oynardı.
Kolunu Amed’in elinden kurtardı. “Bir gün elimde kalacaksın” diyerek Bekir’in üzerine yürüdü. Amed’in onu durdurmaya çalışmasına aldırmadan burnunun dibine kadar girdi. Yaşlı adamın nefesini yüzünde hissediyordu. Gözleri şimşek gibi çakıyordu.
Sert bir sesle, dişlerinin arasından tısladı. “Eğer bu işin altından sen çıkarsan…” Gözlerini kısmış, adeta Bekir’i
