Güneş, bahçede ağır ve düşünceli adımlarla yürürken çevresini dikkatlice süzdü. Etrafındaki güllerin yaprakları, gün boyu yağan yağmur nedeniyle hâlâ nemliydi ve arada bir esen rüzgâr, ağaç dallarını hışırtıyla sallıyordu. Birkaç damla yaş, alnına düşerken ürperdi. Başını yavaşça kaldırarak kara bulutların ağır bir örtü gibi gökyüzünü sardığını fark etti. Yağmur başlıyordu. Derin bir nefes alıp etrafı yeniden gözden geçirdi ama aradığı kişiyi bulamıyordu. Mirza'yı görememişti. Gözlerini kısarak etrafı bir kez daha taradı, ancak hiçbir iz yoktu. Kendi kendine, “Zelal onun bahçeye çıktığını söyledi ama belki de yanılmıştır,” diye düşündü. Ardından bir ihtimali daha aklına getirdi “Ya da Mirza tekrar içeriye girmiş olabilir.”
Sırtını bahçeye dönüp hızlanan yağmurdan korunmak için mutfak kapı
