ซีรีส์หวามรัก

ซีรีส์หวามรัก เล่ม 1 เจ้านายขาอย่ามาหื่น วารีมองห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มอย่างสำรวจตรวจตรา เธอมาสมัครเป็นเลขาของบริษัทแห่งนี้ ได้เข้าทำงานอาทิตย์กว่าๆ เข้าไปแล้ว แต่ยังไม่เห็นหน้าค่าตาเจ้านายหนุ่มของตัวเองเลยสักครั้ง ทางบริษัทแจ้งว่าเจ้านายหนุ่มของเธอนั้นป่วยพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล และต้องกลับมาพักฟื้นที่บ้านต่ออีกอาทิตย์ นั่นทำให้เธอยังไม่ได้เจอกับเด่นคุณ วารีศึกษาเอกสารต่างๆ ที่มีคนนำมาให้เธออ่าน และชี้แจงเรื่องการทำงานให้เธอฟัง ทำให้เธอค่อนข้างสบายใจในอาทิตย์แรกเพราะไม่มีแรงกดดันใดๆ แค่อ่านเอกสาร ศึกษางาน พักกลางวันไปกินข้าวที่ศูนย์อาหาร และเธอก็กลับมานั่งจมอยู่กับกองเอกสาร ก่อนกลับบ้านก็แต่งหน้าแต่งตาแล้วก็เดินทางกลับที่พักอย่างสบายๆ ไม่ต้องหน้าดำคร่ำเคร่งทำงานเหนื่อยเหมือนพนักงานแผนกอื่น เธอไม่ชอบงานหนัก แต่ชอบทำงานด้วยสมองมากกว่า คิดว่าตัวเองมีความสามารถในหลายๆ ด้าน แต่ก็พร้อมที่จะช่วยเหลือคนอื่น เพราะอยู่ร่วมกัน คนเราต้องมีน้ำใจให้แก่กัน งานหนักที่เธอบอกก็คือการทำสวนทำไร่ตามที่บิดามารดาและพี่ชายต้องการให้เธอสืบทอด ดูแลรักษาที่ดินของพวกท่าน เธอไม่ชอบเพราะทำไม่เป็น ใจไม่รัก แดดก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย หน้าดำคร่ำเคร่ง บางปีขาดทุนย่อยยับ เห็นที่บ้านเก็บเกี่ยวข้าวทีไร ไม่เคยได้กำไรเลย ไหนจะค่าปุ๋ย ค่ายาฆ่าแมลง ไหนจะสารเคมีกำจัดศัตรูพืช เธอเคยเสนอว่าหากจะให้เธอทำสวนต่อ เธอขอทำสวนแบบเศรษฐกิจพอเพียง ทำสวนแบบบเกษตรอินทรีย์ได้ไหม แต่บิดามารดาและพี่ชายตอบกลับมาว่า นั่นเป็นเพียงทฤษฎี เป็นฝันหวานที่ทำไม่ได้จริง ทุกวันนี้ไม่ใช้สารเคมีหรือยาฆ่าแมลงก็ไม่ได้กิน แถมยังเก็บเกี่ยวขายก็ไม่ได้อีก เธอเลยพับเก็บเรื่องที่จะต้องสืบทอดที่ดินมากมายของครอบครัวเพื่อทำการเกษตรต่อไป หนีมาเรียนในเมืองใหญ่แทน เกษตรทฤษฎีใหม่ ปลูกทุกอย่างที่กินได้ ใช้ธรรมชาติล้วน ๆ ปลอดสารพิษ ดีต่อสุขภาพมันทำได้จริงๆ เคยไปเที่ยวบ้านของรุ่นพี่ที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขามีที่ดินไม่เยอะเหมือนบิดามารดาของเธอ แต่กลับได้กำไรจากที่ดินไม่ถึงไร่ที่ปลุกทุกอย่าง เลี้ยงสัตว์ พวกไก่ ปลา กุ้ง หอย ขายได้เดือนนึงรวมแสนบาท อีกทั้งยังมีอาหารกินเองทั้งเดือนไม่ต้องซื้ออาหารที่เต็มไปด้วยสารพิษและยาฆ่าแมลง ที่สำคัญก็คือได้ใช้ชีวิตอยู่บ้านเป็นเจ้านายตัวเอง ไม่ต้องถูกเจ้านายในที่ทำงานโขกสับหรือด่าว่าให้เสียกำลังใจ ว่าทำงานไม่ได้เรื่อง คนเราทำงานก็ต้องมีผิดพลาดกันบ้าง คนที่ด่าคนอื่นเหมือนหมูเหมือนหมานี่จิตใจทำด้วยอะไรกัน วารีหลุดจากภวังค์ความคิดของตัวเอง เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ที่บ้านโทร. มาถามไถ่เรื่องงาน เธอบอกว่าได้งานทำแล้ว พวกท่านก็กดวางสายไป หลังจากสอบถามสารทุกข์สุขดิบกันจนหายคิดถึง ในความเรียบง่ายแอบเรียบร้อยของเธอ ใครเลยจะรู้ว่าเธอนั้นมีความต้องการทางเพศที่รุนแรงขนาดไหน เธอแอบช่วยตัวเองในห้องน้ำบ่อยๆ อาจเพราะยังไม่มีแฟนนั่นเอง แต่จะคบใครเลือกใครมาเป็นแฟนก็คงต้องเลือกให้ดี หากได้คนไม่ดีมาเป็นคู่ คงโชคร้ายไปตลอดชีวิต วารีเก็บของกลับบ้านพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย เธอถึงห้องพักก็อาบน้ำ ทิ้งตัวลงนอนพัก ครู่ใหญ่จึงลุกมาทานสลัดมื้อค่ำ ก่อนจะดื่มนมอุ่นๆ แล้วนอน เธอไม่ชอบให้ตัวเองอ้วน และไม่ชอบกินอะไรหนักท้องก่อนนอน ก่อนที่เธอจะโปะเครื่องสำอางมากมาย เพราะชอบดูแลผิวพรรณให้ตัวเองสวยผ่องอยู่ตลอดเวลา เธอตื่นเช้าขึ้นมาด้วยท่าทีสดใส วันนี้เป็นอีกวันที่เธอไปทำงาน แต่จะแตกต่างกันอยู่ก็คือวันนี้เธอจะได้เจอเจ้านายคนใหม่ที่รู้จักแต่ชื่อ ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เธอเข้าไปทำงาน เจ้านายหนุ่มที่เธอคิดถึงก็ลุกจากเตียง ทำกิจกรรมยามเช้าอย่างเบื่อหน่าย อาจเพราะเขาป่วยและต้องนอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน ไหนจะต้องกลับไปพักฟื้นอีกนานนับสัปดาห์ ทำให้เขาค่อนข้างเบื่อหน่ายตัวเองเต็มที การไปทำงานวันนี้จึงเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับเขา แต่มันก็ไม่ได้น่ายินดีอะไรนักหรอก เพราะการทำงานที่จำเจและทำงานอย่างหนักไม่ได้พักผ่อน ทำให้ร่างกายของเขาต้องการออกซิเจนเข้าปอดแรงๆ ในบรรยากาศที่ดีของการเที่ยวพักผ่อนตามต่างจังหวัด อาชีพการงานที่แสนจะเคร่งเครียดของเขากับตำแหน่งผู้บริหารทำรายได้ให้เขามากมายมหาศาล หากไม่เพราะพี่ชายทิ้งกิจการทุกอย่างให้เขา แล้วหนีไปแต่งงานกับชาวไร่ กลายไปเป็นชาวไร่ เขาคงได้มีคนแบ่งเบาภาระอันหนักอึ้งนี้บ้าง ในสภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ การพยุงกิจการของครอบครัวดูเหมือนจะเหนื่อยหนักกว่าทุกยุคทุกสมัย แม้รายได้มหาศาลที่เขาได้จะทำให้เขามีเงินมีทอง มีชีวิตที่สุขสบายแต่มันก็ได้พรากเอาความมีชีวิตชีวาของเขาไปด้วยเช่นกัน รถเบนซ์ราคาแพงขับเคลื่อนไปยังบริษัทที่สูงตระหง่านกลางเมืองใหญ่ มีคนขับรถวัยกลางคนเป็นคนขับเหมือนเช่นทุกครั้ง เด่นคุณหยิบสมาร์ทโฟนราคาแพงลิ่วขึ้นมาวางแผนการทำงานของวันนี้ ก่อนที่เขาจะตกใจเมื่อจู่ ๆ คนขับรถก็เบรกรถกะทันหัน “มีอะไรครับลุงชัย” เด่นคุณเอ่ยถาม พลางเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย “มีผู้หญิงเดินตัดหน้ารถครับคุณเด่น” ชัยพลรีบเอ่ยบอกเจ้านายหนุ่ม “ทีหลังขับรถระวังหน่อยนะครับลุง” “เธอเดินมาตัดหน้ารถครับ ดีที่ผมไม่ได้ขับรถเร็ว” ชัยพลเอ่ยตอบอย่างใจเย็น เด่นคุณรีบลงจากรถไปดูเหตุการณ์ เขายังไม่อยากให้คนขับรถของตัวเองประมาทขับรถชนคนตายหรอกนะ เธอมีสีหน้าตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งข้ามถนนไปอีกด้าน เพราะรถทางด้านหลังบีบแตรไล่ เด่นคุณเลยจำต้องขึ้นไปนั่งบนรถเช่นเดิม “คนเดี๋ยวนี้จะเดินเหินไม่ระมัดระวังเลยนะครับลุง” เขาบ่นอุบ “ดีที่เราไม่ชนเขาครับ ถึงเขาจะข้ามถนนไม่ดู แต่คนพวกนี้อาจจะเรียกร้องเงินจากเราก็ได้ครับ” ชัยพลเอ่ยกับเจ้านายหนุ่ม เด่นคุณมาถึงบริษัทก็เจอเข้ากับหญิงสาวคนที่ชัยพลขับเกือบรถชน พอเขาลงไปจากรถ เธอก็หาเรื่องเขาในทันที “นี่คุณ คนขับรถของคุณขับรถยังไง ไม่เห็นคนข้ามถนนหรือไง ถ้ารถชนฉันขึ้นมาจะทำยังไง” ปากอิ่มสวยสีชมพูสดเอ่ยต่อว่าออกมาในทันที คนที่กำลังอารมณ์ไม่ดีมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “แล้วคุณเดินยังไงครับ ไม่มีตาหรือไง” ประโยคของเขาทำให้เธออารมณ์พุ่งปรี๊ดในทันที “คุณทำงานอยู่ที่นี่เหรอ” เธอเอ่ยถาม “ถามทำไม” เด่นคุณถามกลับด้วยท่าทีไว้ตัว จนทำให้วารีรู้สึกหมั่นไส้ไม่น้อย “ถ้าคุณทำงานที่บริษัทเดียวกันกับฉัน ฉันก็จะโชคร้ายเจอคุณอีกน่ะสิ ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ” “เหรอครับ” เขาเอ่ยออกมา เพ็งพิศดูดี ๆ เธอก็เป็นคนสวยมากเลยทีเดียว