Nakaupo siya sa pinakadulong bahagi ng ten seaters dining table. Magara ang bahay kung titingnan. Mamahalin ang lahat ng gamit na nasa loob pero masyadong malungkot ang ambience sa paligid. Tumingin siya sa gilid niya sa gawing kanan. Naroon nakaupo ang dalaga at nakatingin sa malayo. Hindi nito ginagalaw man lang ang nasa harap nito. Halos lahat pa naman ng ibinilin niya na ihanda ay paborito nito.
Huminga siya ng malalim. “Hindi mo man lang ba gagalawin ang pagkain mo, Lena?” mahinahon niyang sabi. Nag-aalala na siya masyado sa dalaga. Dalawang linggo na mula nang gawan niya ito ng hindi maganda nang sapilitan. Dalawang linggo na ang nakalipas mula ng gabing iyon na nalasing siya at pinagsamantalahan ito.
“Kumain ka, Lena. Hindi na maganda sa kalusugan mo iyang ginagawa mo! Namumutla
