“Ohay—” Halos malunok niya ang sariling dila nang humarap siya at mapagsino ang lalaking kapapasok lang sa pinto. Para siyang itinulos sa kinatatayuan at tila tumigil ang mundo niya sa pag-inog. Panandalian siyang namingi sa lakas ng t***k ng kaniyang puso.
Isa na naman bang panaginip ang lahat ng ito. Totoo bang nasa harapan niya ang lalaking iniwan niya sa Pilipinas? Ang lalaking pinakamamahal, ang ama ng anak niya.
“Lena—”
Tila natauhan siya nang marinig ang boses nito nang sambitin ang pangalan niya. Napalunok siya nang mapagtanto na hindi isang panaginip ang lahat lalo na nang muli nitong sambitin ang pangalan niya. Tila nanuot sa buong pagkatao niya iyon. Ramdam niya ang hinanakit at galit kahit sa mahinang tinig nito.
“Mommy...” Napapikit siya nang tuluyan at nakagat ang sarilin
