Hindi ko alam kung anong mali sa akin. Pero habang nakatingin sa babaeng nakahiga sa tabi ko ngayon ay sobrang takot ang nararamdaman ko. Takot sa kung ano ang magiging reaksyon nya kapag nalaman nya kung sino ako. Takot na baka masaktan ko rin siya. At takot na baka isang gabi, hindi na sya ang bubungad sa akin sa kwartong ito.
Takot na baka isang araw magising na lang ako hindi na normal ang nararamdaman ko.
I smiled when she moved and hugged me. But before she could lay her arms on me I moved away and put a pillow under her arms. A pillow that can catch her when she falls, unlike the arms she's longing that can never be hers.
Ilang minuto ko pang tinitigan ang maamo nyang mukha bago sya pinatakan ng isang halik sa labi at nagpasyang umalis na.
'Yung pagod at kung anu mang kailan
