Maingay at magulong paligid ang bumungad sa akin pag karating ko ng Manila. Namiss ko ang ganitong buhay, ang buhay sa siyudad na wala sa hacienda. Pagkatapos kung ihatid si Zaraiya sa mansion, nagpadala na ako kay Benj ng pwedeng sumundo sa akin. Lumuwas agad ako ng Manila pagkatapos kong makausap si Lolo. Mababaliw ako kong hindi muna ako hihinga, masyadong maraming gumugulo sa isip ko ngayon.
'Yong mga sinabi ni Zaraiya sa akin, hindi mawala sa isip ko 'yon. Parang may binuksan syang bahagi ng sarili ko na hindi ko alam na meron ako. Seeing my grandfather look at me, like his going to lost me again is breaking me. Ayoko syang masaktan, dahil sya na lang ang natitirang taong naniniwala sa akin. At sya na rin lang ang natitirang pamilya na meron ako, matapos akong iwan ng lahat. Syempre
