Chapter VII

3052 Words

Nakangiti kong nilingon ang lalaking nakangiting lumalapit sa akin. I missed this man, he's been my savior for a very long time now. Gustohin ko man syang bitawan para sa iba parang ang hirap. Dahil sya nalang ang meron ako, sya nalang ang tanging naiwan sa akin. Ang nag-iisang taong naniniwala sa akin, at isa sa mga taong naniniwalang deserve ko rin ang happy ending na pinagkait ng mundo sa akin. "Hello baby girl.. Miss me?"-nakangiti akong tumango at sinalubong sya ng yakap. Namiss ko talaga sya. Namiss ko ang mga taong nakapaligid sa akin hindi dahil kailangan kundi dahil gusto nila. "You look pale... Have you rushed here from your vacation? I thought you cant make it." After three years may kakampi na ulit ako. Meron na ulit magtatanggol sa akin sa lahat. 'Yung nangyari sa haciend

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD