สิงหราชคนใจร้าย

@คฤหาสน์พิพัตน์มงคลสกุล ภานในห้องนอนขนาดใหญ่ทางปีกด้านซ้ายของคฤหาสน์มีหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้มกำลังหลับไหลอยู่บนเตียงนอนนุ่มๆด้วยความเหนื่อยล้าหลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการนั่งรถมาเป็นเวลานาน รวมถึงจัดเสื้อผ้าข้าวของให้เข้าที่ โดยไม่รู้เลยว่ามีร่างสูงใหญ่ของใครบางคนค่อยๆเปิดและปิดประตูห้องนอนด้วยความเบามือ เปิดไฟในห้องจนมันสว่างวาบ ก่อนที่จะสาวเท้าเดินตรงเข้ามานั่งประชิตร่างอวบอิ่มที่กำลังหลับไหลด้วยใบหน้าที่ยากจะคาดเดา ดวงตาคมกริบไล่สายตามองเรือนร่างขาวอมชมพูที่สวมเพียงชุดนอนสายเดี่ยว เนื้อผ้าซาตินใส่สบายตั้งแต่ปลายเท้าผ่านสัดส่วนโค้งเว้า ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ที่หน้าอกอวบอิ่มไร้บราห่อหุ้มที่ล้นทะลักออกมาให้เห็นเพียงครู่ ปากหยักกระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ไม่นานก็เลื่อนไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มที่ยังคงหลับสนิทอยู่ หมับ!!! ฝ่ามือใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนตรงเข้าไปบีบปากเล็กๆของคนที่ยังคงหลับไหลอย่างแรง จนใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มเหยเกไปด้วยความเจ็บ ก่อนที่จะลืมตาตื่นขึ้นมา เฮือก! "คะ...คุณใหญ่" ใบหน้าสวยหวานสะบัดออกจากฝ่ามือใหญ่อย่างแรง น้ำเสียงตะกุกตะกักที่เต็มไปด้วยความตกใจของลินินดังขึ้นทันทีที่ลืมตาขึ้นมาเห็นร่างสูงใหญ่ของสิงหราชหรือคุณใหญ่ผู้เป็นเจ้าของการกระทำอุกอาจ ดวงตากลมโตที่โอบร้อมไปด้วยแผงขนตางามงอนเบิกกว้างพลางยันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดเรือนร่างขาวอมชมพู ซึ่งจังหวะนั้นสิงหราชก็แสยะยิ้มร้ายกาจออกมา "มีอะไรคะ คุณใหญ่เข้ามาในห้องนินทำไม!" ลินินพูดออกไปด้วยท่าทีประหม่า มือเรียวเล็กกำผ้าห่มแน่น เพราะตอนนี้สิงหราชกับเธออยู่ใกล้กันมาก ใกล้กันอย่างที่ไม่เคยใกล้กันมาก่อน ดวงตากลมโตมองไปที่สิงหราชด้วยความไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าเขาเข้ามาในห้องเธอทำไม และก็เข้ามาได้ยังไง ในเมื่อเธอก็จำได้ว่าก่อนจะเข้านอนเธอจัดการล็อคประตูห้องนอนเรียบร้อยแล้ว "..........." เมื่อเห็นท่าทีตื่นตกใจของคนตรงหน้าสิงหราชก็เหยียดยิ้มร้ายกาจออกมาอย่างไม่ปกปิด โยนกุญแจที่อยู่ในฝ่ามือใหญ่ไปที่โต๊ะข้างหัวเตียงอย่างไม่ใยดี ซึ่งการกระทำของเขาบ่งบอกเป็นนัยๆว่าไม่ใช่เรื่องยากอะไรในการที่เขาจะเข้ามาในห้องเธอ "นี่มันบ้านฉัน ฉันจะเข้าห้องไหนมันก็เป็นสิทธิ์ของฉันไม่ใช่หรือไง?" น้ำเสียงดุถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากหยักได้รูป ดวงตาคมกริบจ้องมองไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของลินินอย่างเอาเป็นเอาตาย จนคนถูกมองเริ่มทำตัวไม่ถูก รู้สึกเสียวสันหลังวาบแปลกๆ "แต่คุณลุงยกห้องนี้ให้นินแล้ว คุณใหญ่ไม่ควรเข้ามานะคะ" ปากเล็กๆอมชมพูเอ่ยบอก ดวงตากลมโตเริ่มสั่นระริกด้วยความกลัว คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเป็นปมด้วยความไม่เข้าใจ เหตุใดสิงหราชหรือคุณใหญ่ที่เธอเห็นตอนนี้ถึงได้แตกต่างจากสิงหราชคนที่เธอเจอเมื่อหลายชั่วโมงก่อนนัก ตอนนั้นเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ ตอนนั้นเขาไม่แสดงออกทางสีหน้าอะไรเลย ดูไม่ยินดียินร้าย ออกจะนิ่งเฉยเสียด้วยซ้ำกับการมาของเธอและแม่ของเธอหรือเธอไปทำอะไรผิดให้เขาไม่พอใจ แต่พอคิดทบทวนดูแล้วก็ดูจะไม่เห็นถึงความผิดของตัวเองเลยสักนิดแล้วนี่มันอะไรกัน ลินินจมอยู่กับความคิดของตัวเองเพียงครู่และยังไม่ทันได้เอ่ยถามถึงสาเหตุก็โดนจู่โจมด้วยฝ่ามือใหญ่ หมับ!!! "......." สิงหราชยื่นฝ่ามือใหญ่ของตัวเองไปคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กของลินินพร้อมกับออกแรงกระชากอย่างแรง จนคนตัวเล็กนั้นปลิวตามแรงกระชาก ใบหน้าจิ้มลิ้มกระแทกไปกับหัวไหล่กว้าง หน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่เสียดสีไปกับแผงอกแกร่ง ลิลินยังคงจมอยู่กับความเจ็บและความไม่เข้าใจ ใบหน้าจิ้มลิ้มยังคงซบอยู่ที่ไหล่กว้าง จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอ เธอจึงค่อยๆเขยื้อนตัวออก เงยหน้าไปมองใบหน้าหล่อคมคายด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะรู้ว่าสิงหราชไม่ได้จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าเธอแต่เป็นตำแหน่งที่ต่ำกว่า "อ่อย" ถ้อยคำดูถูกๆเปล่งออกมาจากริมฝีปากหยัก ในขณะที่ดวงตาคมกริบจับจ้องอยู่ที่หน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่ที่เด้งชูชันสู้สายตา เพราะเสื้อสายเดี่ยวตัวโคร่งดันร่นลงมาจนเกือบจะถึงหน้าท้องแบนราบ "ไม่ใช่แบบนั้นนะคะคุณใหญ่" ใบหน้าและคำพูดที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจถูกพ่นออกมา มือเรียวรีบดึงเสื้อสายเดี่ยวขึ้นพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปกปิดทั้งสองเต้างามเอาไว้ ในใจแอบโกรธตัวเองที่หยิบชุดนอนตัวนี้มาใส่ ไม่น่าเห็นแก่ความสบายและความเคยชินของตัวเอง "คุณใหญ่เข้ามาในห้องของนินทำไมคะ คุณใหญ่ไม่ควรเข้ามาในห้องนอนของนินแบบนี้นะคะ ใครเห็นเข้ามันจะดูไม่ดี" "คิดว่าฉันอยากเข้ามานักหรือไง ถ้าไม่มีเรื่องคุยกับเธอ" "คุยกับนิน เรื่องอะไรคะ?" ลินินเอ่ยถามอย่างสงสัย คนที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมงมีอะไรต้องคุยกัน สำคัญขนาดต้องบุกเข้ามาในของเธอในเวลาดึกดื่นเช่นนี้ "ออกไปจากบ้านฉัน" สิงหราชเค้นเสียงเข้มดุ ซึ่งใบหน้าหล่อก็แสดงสีหน้าไม่ต่างกันกับน้ำเสียง "คะ....?" ลินินเลิกคิ้วถามด้วยความไม่เข้าใจ "ไม่ได้ยินที่ฉันพูด" "ได้ยินค่ะ แต่นินแค่ไม่เข้าใจ มันเรื่องอะไรกันคะคุณใหญ่" ลินินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่ไม่เข้าใจตามที่พูด เธอกับแม่เพิ่งจะเข้ามาในบ้านหลังนี้ไม่ถึง24ชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ จู่ๆก็เข้ามาไล่ ทั้งทีตอนเจอกันกับเธอและแม่ของเธอ เขาก็ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจอะไร "นินกับแม่ไม่ไปไหนทั้งนั้น ทำไมนินกับแม่ต้องไปด้วย ในเมื่อคุณลุงเป็นคนชวนนินกับแม่มา คนที่จะไล่นินกับแม่ของนินออกจากบ้านหลังนี้ได้ก็มีแต่คุณลุงคนเดียวเท่านั้น คุณใหญ่ไม่มีสิทธิ์" "เหอะ" สิงหราชแค่นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน กับเด็กสาวตรงหน้าที่กล้าต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไม่เกรงกลัว "หน้าด้าน หิวเงินกันทั้งแม่ทั้งลูก" เพี๊ยะ! ..................................... เปิดตัวคุณสิงหราชคนใจร้ายนอกจากจะใจร้ายแล้วปากยังร้ายใช่ย่อย สู้เขานะหนูลินินรับมือกับคุณสิงหราชให้ได้ อ่านจบแล้วคอมเม้นท์ด้วยน๊า ไรท์รออ่านค่ะ .................................................................. นิยายเซ็ตท่านประธานเถื่อนคลั่งรักประกอบไปด้วย 3 เรื่อง 1.สิงหราชคนใจร้าย (จบแล้ว) 2.เหมราชคนร้ายกาจ (กำลังเขียน) 3.ติณราชคนร้ายลึก (กำลังเขียน) ปล.อีกสองเรื่องที่ยังเขียนไม่จบสามารถตามได้ที่เฟสบุ๊ค นามปากกา ยาหยี ............................ ระหว่างรออัพ เรื่องสิงหราชคนใจร้าย สามารถเข้าไปเช็คการอัพนิ ยาย เรื่องสิงหราชคนใจร้ายได้ที่ เฟสบุ๊ค นามปากกา ยาหยี หรือไลน์ส่วนตัว @195oafqc ค่ะ ........................... ยาหยีขอฝากให้ทุกคนไปอ่านเรื่องที่จบแล้วของยาหยีด้วยนะคะ หัวใจนายซาดิสม์ (จบแล้ว) เด็กในปกครอง (จบแล้ว) พลายรักยากูซ่า (จบแล้ว)