บ่วงรักซาตาน

“ห๊ะ!!! อายุห้าสิบ ไม่ไหวมั้งคะพ่อ” เสียงแหลมดังขึ้นด้วยความตกใจ “พ่อว่าเค้าน่าจะยังดูหนุ่มอยู่นะอร พ่อก็ยังไม่เคยเห็นหน้าคาดตา รู้แต่ว่าผู้หญิงในเมืองไทยต่างก็อยากตกเป็นของมิสเตอร์ลีโอนาร์ด” “แก่หงำเหงือกแบบนั้นอรไม่ไหวหรอกค่ะพ่อ ไม่เอาเด็ดขาดค่ะ ทำไมเราไม่ขายที่ดินหรือทรัพย์สมบัติอะไรก็ได้ ทำไมต้องเป็นอรด้วย” หญิงสาวร่างสูงเพรียวในชุดเกาะอกสีดำเดินผ่านร่างบางของบิดาที่นั่งอยู่ด้วยใบหน้าที่แสนจะหงุดหงิด “แต่มิสเตอร์ลีโอนาร์ดเค้ารวยมากเลยนะลูก ถ้าลูกยอมไปอยู่กับเค้า หนี้สินที่พ่อติดไว้ก็ถือว่าหายกัน แถมเรายังได้ใช้ชีวิตอยู่บนกองเงินกองทองอีกต่างหาก ทั้งกระเป๋าแบรนด์เนม รองเท้า เสื้อผ้า รถยุโรป ลูกจะได้ทั้งหมดทุกสิ่งทุกอย่าง” กำพลพยามพูดเพื่อหวาดล้อมให้บุตรสาวยอมเปลี่ยนใจ โอกาสทองแบบนี้ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ “ทำไมไม่ให้นังบีไปแทนล่ะคะ ยังไงมันก็เป็นลูกของพ่อเหมือนกัน” อรณีปฏิเสธเสียงแข็ง มิสเตอร์ลีโอนาร์ดนั่นคงเป็นพวกตาแก่พุงพลุ้ยตัณหากลับ เพียงแค่คิดก็ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว “แต่มิสเตอร์ลีโอนาร์ดเค้าชอบลูกมาก ระบุว่าต้องเป็นอรเท่านั้น จะให้พ่อทำยังไง” กำพลเองก็จนปัญญา “เอางี้ งั้นพ่อก็ตอบตกลงไปก่อนว่าอรโอเค แล้วพอวันส่งตัวค่อยให้นังบีไปสลับตัวกับอร นังบีมันสวยจะตาย ความสวยของมันก็ไม่ได้แพ้อร ลองให้มิสเตอร์อะไรนั่นเห็นก่อน บางทีอาจจะชอบนังบีขึ้นมาก็ได้” “จะดีเหรอลูก ถ้าหากทางโน้นเค้าไม่พอใจขึ้นมาไม่ส่งมือปืนมาเก็บพ่อเลยรึไง” กำพลไม่ไว้ใจ เงินที่ติดพนันไว้ก็มากโข แถมพวกนั้นยังเป็นมาเฟียอีกด้วย คงไม่ยอมรามือง่ายๆหากยังไม่ได้สิ่งที่ต้องการ “ไม่หรอกพ่อ เชื่ออรสิ รับรองแผนนี้เวิร์คสุดๆ” ปากบางเคลือบลิปสติกสีแดงสดยิ้มกริ่มเต็มไปด้วยกลอุบาย เป็นอีกครั้งที่เธอหลอกใช้นะรินทร์ทิพย์ อรณีขอเพียงแค่ให้ตัวเองสบายถึงจะต้องเหยียบหลังใครขึ้นเธอก็ไม่สนใจ ณ ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร “ชุดนี้เหรอคะ บีว่ามันโป๊ไปนะ” ชุดแซ็กแบบคล้องคอโชว์แผนหลังทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจ ไม่ว่าจะขยับร่างกายไปทางไหนหน้าอกหน้าใจก็พลันจะทะลักออกมาทุกที “แกคิดมากไป ฉันว่ามันก็เหมาะกับแกดีออก อย่าคิดมากเลยน่า พี่อุตส่าห์พาแกมาช้อปปิ้งนะบี” อรณีมองเรือนร่างของน้องสาวด้วยสายตาที่ชื่นชม พอจับนะรินทิพย์แต่งตัวเข้าหน่อย ก็เปลี่ยนจากสาวหวานเรียบร้อย ให้เป็นสาวเปรี้ยวทันตาเห็น “ถ้าพี่อรว่าดี บียังไงก็ได้ค่ะ แล้วนี่เราจะไปไหนกันต่อคะ?” การเดินบนรองเท้าส้นสูงนานๆแบบนี้ไม่อะไรที่เธอจะถนัดเอาเสียเลย เธออยากจะกลับบ้านเต็มทนแล้ว “คือพี่มีเรื่องจะขอร้องให้บีช่วยหน่อย” อรณีเริ่มเข้าเรื่อง ตีหน้าให้ดูเศร้าสลดตามสเต็ปเดิม “เรื่องอะไรเหรอคะ บียินดีช่วยพี่อรทุกเรื่องเลยค่ะ” นะรินทิพย์เป็นเด็กหัวอ่อน และเธอก็รักพี่สาวอย่างอรณีมาก เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่พี่สาวเดือดร้อนเธอก็ไม่เคยนิ่งเฉย “บีช่วยไปคุยกับมิสเตอร์ลีโอนาร์ดแทนพี่หน่อยสิ คือที่บริษัทติดขัดเลยหมุนเงินไม่ทัน ทางเราเลยอยากจะขอผ่อนผันเงินรายการสินค้าที่สั่งออกไปอีกสองเดือน แล้วพอดีว่าเย็นนี้พี่มีนัดดินเนอร์กับโชคเอาไว้ด้วย นะบี ช่วยพี่หน่อยนะ” อรณีเอาชื่อของแฟนหนุ่มมาอ้าง เพราะนะรินทิพย์ย่อมรู้ดีว่าปกติแล้วคนรักของเธอนั้นมีนิสัยขี้หึงขนาดไหน “ที่พี่อรกำลังพูดถึง คือนัดเย็นนี้เลยเหรอคะ” แล้วอย่างนี้เธอจะเตรียมตัวทันได้ยังไง เธอเองก็ยังไม่รู้รายละเอียดของงานเลยด้วยซ้ำ “ใช่สิ เนี่ยใกล้ถึงเวลาแล้ว เรารีบไปกันเถอะ ห้องคุยงานอยู่บนโรงแรมนี้เอง” อรณีรีบคว้าเข้าที่มือของนะรินทิพย์ ดึงลากให้เดินมาตามทางจนถึงหน้าลิฟต์ “แต่บีไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยนด้วยนะคะ ชุดนี้คงไม่เหมาะ...” “ชุดนี้แหละดีแล้ว มิสเตอร์ลีโอนาร์ดเค้าชอบมองสาวๆสวยๆ บีก็อย่าไปถือสาเค้าล่ะ ก็อาจจะถูกลวนลามด้วยสายตาบ้างนิดๆหน่อยๆ โอเคไหม” คนใจร้อนรีบตัดบท ก่อนที่ยัยน้องสาวจะถามอะไรให้มากความไปกว่านี้ “แต่ว่าบี..” “เพื่อพี่กับคุณพ่อ แค่นี้บีทำได้ไหม” ประโยคเด็ดที่เธอมักจะใช้เพื่อขอความเห็นใจจากนะรินทิพย์เป็นประจำ “ก็ได้ค่ะ บีจะทำเพื่อพี่อรกับคุณพ่อ” และมันก็ได้ผลเมื่อนะรินทิพย์ตอบตกลง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพักหมายเลข ‘019’ ตามที่ได้นัดหมายกับอีกฝ่ายเอาไว้