My Boyfriend Is A SERIAL KILLER BOOK 2

CHAPTER 4 HANNAH ZAMORA

Nakauwi na rin ako sa condo, medyo masakit lang ang aking likuran dahil sa mga possing na ipinagawa sa akin. Hawak-hawak ang contract ng pagiging isang modelo sa aking kanang kamay, umupo ako sa may lamesa habang umiinom ng wine, katatapos ko lang kase kumain ng pang-gabihan. Nagda-dadalawnag isip ako kung tatanggapin ko ba ang contract na ini-offer sa akin o hindi, ano kaya ang sasabihin sa akin ni Marcos? Nakita niya kaya ang mukha sa T.V. sa pagkakaalam ko kase ay naka-live daw kami kanina.

Sayang naman ang opportunity na ito kung hindi ko tatanggapin. Ang sabi dito sa contract ay isang taon lang naman. Mabilis lang naman ang isang taon diba? Maya’t-maya ay bigalang nag ring ang aking cell phone. Nanibago ako dahil bago ang ring tone nito, nang tiningnan ko sa screen ay unregistered number, at saka sino ba naman ang tatawag sa akin ngayong gabi maliban kay Marcos ang alam ko kase lagi niya akong tinatawagan pag pauwi na siya o kailangan kong mag bihis dahil may lakad kami mamaya.

Sinagot ko ang tawag nagbabakasaling bagong number ito ni Marcos o baka naman nag bago na isip niya, gusto na niya akong balikan. Nang marinig ko ang boses niya ay napag tanto ko na hindi pala si Marcos. "Sino ito?" mahinahon kong tanong sa kanya. Biglang tumindig ang aking balahibo nang ipina kilala niya ang kanyang sarili na si Grayson Edwards. Anong purpose niya para tawagan ako ngayon? At saka wala naman siyang sinabi na may pictorial kami kaya wala siyang dahilan.

"Tumawag lang ako para kamustahin ka. Sorry pala kanina, ako na ang sumagot sa mga media, ayoko kaseng ma pressure ka sa mga tanong nila. Alam ko kase na baguhan ka palang." Ang dami niyang sinabi. Straight to the point na! Ano ba talagang kailangan niya? Nag sa salita pa rin siya galing sa kabilang linya, ako naman ay walang balak pakinggan siya, medyo naiinip na rin ako sa gusto niyang sabihin. Hanggang sa ako na lang ang nag bukas ng usapin pa tungkol sa kontrata, alam ko naman na ito ang gusto niyang marinig mula sa akin.

"Tumawag ka ba pa tungkol  sa kontrata Mr. Edwards?"  Pag putol ko sa kanya. "Ay hindi naman. Gusto ko lang talagang kamustahin ka. At saka gusto ko rin humingi ng tawad pa tungkol sa nangyare sa mall kanina, sa cell phone mo. Isa pa, na banggit mo naman din ang pa tungkol sa kontrata, itatanong ko na rin kung ano na ba ang iyong naging desisyon?" Ang dami niyang Dada, paligoy ligoy pa siya ito naman pala ang itatanong niya. "Hindi ko pa alam. Wala pa akong naging desisyon, sa ngayon ay gusto ko munang mag pahinga dahil napagod ako. Huwag ka nang mag aalala Mr. Edwards. Okay lang ako, malaki na ako para alagaan ang sarili ko. Hayaan mo bukas na bukas sasabihin ko sa iyo ang naging desisyon ko." Sagot ko sa kanya.

Pagka tapos kong sagutin siya ay humingi ulit siya nang tawad dahil naka istorbo siya sa pagpa pahinga ko. Mabuti naman at alam niya. Hindi porket binilhan niya ako ng bagong phone at naging instant modelo ako ay agad agad ko na siyang papansinin. Ano siya sini swerte? Si Marcos lang kaya ang mahal ko. Bull s**t! Hindi pa rin tumatawag sa akin si Marcos nami miss ko na ang boyfriend ko huhuhu. Kinuha ko ulit ang aking bagong cell phone at hinanap ang number ni Marcos sa contact, nang mahanap ko ito ay nag da dalawang isip ako kung tatawagan ko ba siya o hindi. Tatawag ba ako o hindi?

Hindi pa rin ako nagpatalo sa aking kaba at takot na baka hindi niya sagutin ang aking tawag. Kaya pinindot ko na kaagad ang dial button. Nang mag ring ang cell phone ni Marcos ay bigla akong kinabahan, nanlamig ang buong katawan ako pati ang dalawang palad ko ay nanginginig. Natatakot ako na baka hindi niya ako pansinin.

Pangatlong dial ko na pero hindi niya pa rin sinasagot ang aking tawag sa kanya. Naiinis na ako, kinakabahan, parang gusto ko na rin umiyak. Pero okay lang, alam ko naman na nagulat siya sa desisyon ko na magkaroon kami ng space, mas nagulat naman ako sa trabaho niya na isa siyang Serial Killer. Nang malaman ko ito ay hindi ko alam kung paano ko haharapin siya, hanggang sa na sampal ko siya dahil sa galit ko na rin. Minsan hindi rin talaga maalis sa aking isip na ilan na ba ang napatay niya? Ilan na ba ang buhay na kinitil niya? Mayroong takot din ako sa kanya dahil baka psychotic din siya, o baka naman isunod niya ako. Oh my gosh! Ayoko! Huhuhu. Nagri ring pa rin ang cell phone niya pero dahil sa takot ibinaba ko ang tawag.

Humiga ako sa kama at sobrang inihilata ang aking katawan sa malambot kong kutson. Nakita ko si Gabby na nasa balcony nagpa pa hangin, mabuti nalang at inampon ko itong pusa na ito kung hindi baka hindi na tumagal ang kanyang buhay sa kalye. Nawawala din ang stress ko pag nakikita ko siya. Natapos ko na rin siyang pakain at painumin ng gatas niya. Maya't maya ay naglakad si Gabby papunta sa akin at tumalon sa kama namin ni Marcos. Humiga siya sa gilid ng aking braso at natulog. Iyon lang ang ginawa niya dito sa loob nang bahay. Kain at tulog. Kamumuni muni ko ay hindi ko namalayan na agad akong nakatulog.

Nagising ako nang alarm sa aking cell phone. Nang tiningnan ko kung anong oras na ay 5 o'clock pa lang ng umaga. Pinatay ko ang alarm at muling natulog. Ikalawang gising ko ay 8 o'clock na. Sakto na para mag luto ng aking umagahan. Tumayo ako sa kama at nag unat unat sa aking sarili. Nang matapos kong magluto at kumain ay biglang nag ring ulit ang aking cell phone. Tiningnan ko kung sino ang nag text sa akin. Si Marcos pala. "Busy ako sa work ingat ka dyan. Congratulations modelo ka na pala. Huwag mo akong alalahanin okay lang ako. Good bye." Ito lang ang sabi niya. Bakit parang nakaramdam ako ng lamig. Hindi iyong lamig na kinabahan ako. Ibang lamig sa katawan, iyong parang nawalan ka. Hindi ko maintindihan. Basta iyong parang may kulang.

Naligaw na ba kaming dalawa ni Marcos? Dapat ba hindi ko pinaabot sa punto ng ganito? Mas lalo na bang lumayo siya sa akin at nanlamig ang kanyang pag-ibig? Bakit? Wala naman akong intensyon na magkaganito kami. Ang gusto ko lang mag isip. Pero sa ganito kami nauwi.

Humiga ako nang malalim, pinipilit kong hindi ibagsak ang luha sa aking mga mata, hanggang sa hindi ko na ito napigilan. Napaupo ako sa kama at napaiyak ng walang lumalabas na boses sa aking bibig. Pinunasan ko ang aking luha. Pinipilit kong pakalmahin ang aking sarili. Ilang oras ang nakalipas ay muling tumawag sa akin ang unregistered number. Mukhang kilala ko na kung sino itong taong ito. Sinagot ko ang tawag ni Mrm Edward at sinabing, "pinirmahan ko na ang contract, kailan ang photoshoot?"   Walang pag aalinlangan kong sagot.

Kailangan niyang makita na kaya ko nang wala siya, ayaw niya bang ibaba ang guard niya para sa akin. Gusto niya ba talaga ito? Pwes! Sige pumapayag na ako!

Makalipas ang dalawang li ggong walang komunikasyon sa amin dalawa ni Marcos ay medyo ganun pa rin ang nararamdaman ko para sa kanya hindi pa rin nagbago. Umaasa pa rin. Mas naging malapit kami ni Grayson dahil siya ang photographer ko at nang malaman ko na isa siyang CEO nang company ay laking gulat ko. Dunistansya ako pero ang sabi niya sa akin ay relax lang daw ako. Hindi naman daw siya katulad ng ibang CEO na dragon sa mga trabahante niya. At saka hindi daw trabahante ang tawag sa mga tao na nagtatrabaho sa kanyang company, sila na rin daw ang naging pamilya nito.

Sinabi sa akin ni Grasyon na kailangan kong mag suot ng pulang dress dahil i-interview daw ako mamaya sa conference dahil nag hit daw ang litrato ko nakasuot ng wedding gown, halos lahat daw ay gustong bumili ng wedding gown na iyon.

Pagkatapos kong mag ayos ay pumunta ako sa sinabing address sa akin ni Grasyon. Nang makarating ako doon ay nagulat ako dahil ang daming camera na nakapalibot sa akin at may red carpet pa. Inaalalayan ako ng staff ni Grayson at ipinasok ako sa loob ng restaurant. Akala ko ba conference? Bakit andito sa restaurant. Mas nagulat ako nang makita ko si Grasyon na nakasuot ng tuxedo na white at necktie na red. Kinuha niya ang aking kamay at inalalayan niya aking umupo.  "Um... Ano ito Grasyon? Akala ko ba..." Hindi ko pa natatapos ang aking salita ay sumabat na siya. "Sorry Hannah, kailangan ko kaseng itago. Supresa ko ito para sa iyo. Andito tayo dahil gusto kong malaman mo na simula ngayon ay liligawan na kita."  Nagulat ako sa sinabi niya. Hinawakan niya ang aking kamay at hinalikan ito.

 Nakauwi na rin ako sa condo, medyo masakit lang ang aking likuran dahil sa mga possing na ipinagawa sa akin. Hawak-hawak ang contract ng pagiging isang modelo sa aking kanang kamay, umupo ako sa may lamesa habang umiinom ng wine, katatapos ko lang kase kumain ng pang-gabihan. Nagda-dadalawnag isip ako kung tatanggapin ko ba ang contract na ini-offer sa akin o hindi, ano kaya ang sasabihin sa akin ni Marcos? Nakita niya kaya ang mukha sa T.V. sa pagkakaalam ko kase ay naka-live daw kami kanina.

Sayang naman ang opportunity na ito kung hindi ko tatanggapin. Ang sabi dito sa contract ay isang taon lang naman. Mabilis lang naman ang isang taon diba? Maya’t-maya ay bigalang nag ring ang aking cell phone. Nanibago ako dahil bago ang ring tone nito, nang tiningnan ko sa screen ay unregistered number, at saka sino ba naman ang tatawag sa akin ngayong gabi maliban kay Marcos ang alam ko kase lagi niya akong tinatawagan pag pauwi na siya o kailangan kong mag bihis dahil may lakad kami mamaya.

Sinagot ko ang tawag nagbabakasaling bagong number ito ni Marcos o baka naman nag bago na isip niya, gusto na niya akong balikan. Nang marinig ko ang boses niya ay napag tanto ko na hindi pala si Marcos. "Sino ito?" mahinahon kong tanong sa kanya. Biglang tumindig ang aking balahibo nang ipina kilala niya ang kanyang sarili na si Grayson Edwards. Anong purpose niya para tawagan ako ngayon? At saka wala naman siyang sinabi na may pictorial kami kaya wala siyang dahilan.

"Tumawag lang ako para kamustahin ka. Sorry pala kanina, ako na ang sumagot sa mga media, ayoko kaseng ma pressure ka sa mga tanong nila. Alam ko kase na baguhan ka palang." Ang dami niyang sinabi. Straight to the point na! Ano ba talagang kailangan niya? Nag sa salita pa rin siya galing sa kabilang linya, ako naman ay walang balak pakinggan siya, medyo naiinip na rin ako sa gusto niyang sabihin. Hanggang sa ako na lang ang nag bukas ng usapin pa tungkol sa kontrata, alam ko naman na ito ang gusto niyang marinig mula sa akin.

"Tumawag ka ba pa tungkol  sa kontrata Mr. Edwards?"  Pag putol ko sa kanya. "Ay hindi naman. Gusto ko lang talagang kamustahin ka. At saka gusto ko rin humingi ng tawad pa tungkol sa nangyare sa mall kanina, sa cell phone mo. Isa pa, na banggit mo naman din ang pa tungkol sa kontrata, itatanong ko na rin kung ano na ba ang iyong naging desisyon?" Ang dami niyang Dada, paligoy ligoy pa siya ito naman pala ang itatanong niya. "Hindi ko pa alam. Wala pa akong naging desisyon, sa ngayon ay gusto ko munang mag pahinga dahil napagod ako. Huwag ka nang mag aalala Mr. Edwards. Okay lang ako, malaki na ako para alagaan ang sarili ko. Hayaan mo bukas na bukas sasabihin ko sa iyo ang naging desisyon ko." Sagot ko sa kanya.

Pagka tapos kong sagutin siya ay humingi ulit siya nang tawad dahil naka istorbo siya sa pagpa pahinga ko. Mabuti naman at alam niya. Hindi porket binilhan niya ako ng bagong phone at naging instant modelo ako ay agad agad ko na siyang papansinin. Ano siya sini swerte? Si Marcos lang kaya ang mahal ko. Bull s**t! Hindi pa rin tumatawag sa akin si Marcos nami miss ko na ang boyfriend ko huhuhu. Kinuha ko ulit ang aking bagong cell phone at hinanap ang number ni Marcos sa contact, nang mahanap ko ito ay nag da dalawang isip ako kung tatawagan ko ba siya o hindi. Tatawag ba ako o hindi?

Hindi pa rin ako nagpatalo sa aking kaba at takot na baka hindi niya sagutin ang aking tawag. Kaya pinindot ko na kaagad ang dial button. Nang mag ring ang cell phone ni Marcos ay bigla akong kinabahan, nanlamig ang buong katawan ako pati ang dalawang palad ko ay nanginginig. Natatakot ako na baka hindi niya ako pansinin.

Pangatlong dial ko na pero hindi niya pa rin sinasagot ang aking tawag sa kanya. Naiinis na ako, kinakabahan, parang gusto ko na rin umiyak. Pero okay lang, alam ko naman na nagulat siya sa desisyon ko na magkaroon kami ng space, mas nagulat naman ako sa trabaho niya na isa siyang Serial Killer. Nang malaman ko ito ay hindi ko alam kung paano ko haharapin siya, hanggang sa na sampal ko siya dahil sa galit ko na rin. Minsan hindi rin talaga maalis sa aking isip na ilan na ba ang napatay niya? Ilan na ba ang buhay na kinitil niya? Mayroong takot din ako sa kanya dahil baka psychotic din siya, o baka naman isunod niya ako. Oh my gosh! Ayoko! Huhuhu. Nagri ring pa rin ang cell phone niya pero dahil sa takot ibinaba ko ang tawag.

Humiga ako sa kama at sobrang inihilata ang aking katawan sa malambot kong kutson. Nakita ko si Gabby na nasa balcony nagpa pa hangin, mabuti nalang at inampon ko itong pusa na ito kung hindi baka hindi na tumagal ang kanyang buhay sa kalye. Nawawala din ang stress ko pag nakikita ko siya. Natapos ko na rin siyang pakain at painumin ng gatas niya. Maya't maya ay naglakad si Gabby papunta sa akin at tumalon sa kama namin ni Marcos. Humiga siya sa gilid ng aking braso at natulog. Iyon lang ang ginawa niya dito sa loob nang bahay. Kain at tulog. Kamumuni muni ko ay hindi ko namalayan na agad akong nakatulog.

Nagising ako nang alarm sa aking cell phone. Nang tiningnan ko kung anong oras na ay 5 o'clock pa lang ng umaga. Pinatay ko ang alarm at muling natulog. Ikalawang gising ko ay 8 o'clock na. Sakto na para mag luto ng aking umagahan. Tumayo ako sa kama at nag unat unat sa aking sarili. Nang matapos kong magluto at kumain ay biglang nag ring ulit ang aking cell phone. Tiningnan ko kung sino ang nag text sa akin. Si Marcos pala. "Busy ako sa work ingat ka dyan. Congratulations modelo ka na pala. Huwag mo akong alalahanin okay lang ako. Good bye." Ito lang ang sabi niya. Bakit parang nakaramdam ako ng lamig. Hindi iyong lamig na kinabahan ako. Ibang lamig sa katawan, iyong parang nawalan ka. Hindi ko maintindihan. Basta iyong parang may kulang.

Naligaw na ba kaming dalawa ni Marcos? Dapat ba hindi ko pinaabot sa punto ng ganito? Mas lalo na bang lumayo siya sa akin at nanlamig ang kanyang pag-ibig? Bakit? Wala naman akong intensyon na magkaganito kami. Ang gusto ko lang mag isip. Pero sa ganito kami nauwi.

Humiga ako nang malalim, pinipilit kong hindi ibagsak ang luha sa aking mga mata, hanggang sa hindi ko na ito napigilan. Napaupo ako sa kama at napaiyak ng walang lumalabas na boses sa aking bibig. Pinunasan ko ang aking luha. Pinipilit kong pakalmahin ang aking sarili. Ilang oras ang nakalipas ay muling tumawag sa akin ang unregistered number. Mukhang kilala ko na kung sino itong taong ito. Sinagot ko ang tawag ni Mrm Edward at sinabing, "pinirmahan ko na ang contract, kailan ang photoshoot?"   Walang pag aalinlangan kong sagot.

Kailangan niyang makita na kaya ko nang wala siya, ayaw niya bang ibaba ang guard niya para sa akin. Gusto niya ba talaga ito? Pwes! Sige pumapayag na ako!

Makalipas ang dalawang li ggong walang komunikasyon sa amin dalawa ni Marcos ay medyo ganun pa rin ang nararamdaman ko para sa kanya hindi pa rin nagbago. Umaasa pa rin. Mas naging malapit kami ni Grayson dahil siya ang photographer ko at nang malaman ko na isa siyang CEO nang company ay laking gulat ko. Dunistansya ako pero ang sabi niya sa akin ay relax lang daw ako. Hindi naman daw siya katulad ng ibang CEO na dragon sa mga trabahante niya. At saka hindi daw trabahante ang tawag sa mga tao na nagtatrabaho sa kanyang company, sila na rin daw ang naging pamilya nito.

Sinabi sa akin ni Grasyon na kailangan kong mag suot ng pulang dress dahil i-interview daw ako mamaya sa conference dahil nag hit daw ang litrato ko nakasuot ng wedding gown, halos lahat daw ay gustong bumili ng wedding gown na iyon.

Pagkatapos kong mag ayos ay pumunta ako sa sinabing address sa akin ni Grasyon. Nang makarating ako doon ay nagulat ako dahil ang daming camera na nakapalibot sa akin at may red carpet pa. Inaalalayan ako ng staff ni Grayson at ipinasok ako sa loob ng restaurant. Akala ko ba conference? Bakit andito sa restaurant. Mas nagulat ako nang makita ko si Grasyon na nakasuot ng tuxedo na white at necktie na red. Kinuha niya ang aking kamay at inalalayan niya aking umupo.  "Um... Ano ito Grasyon? Akala ko ba..." Hindi ko pa natatapos ang aking salita ay sumabat na siya. "Sorry Hannah, kailangan ko kaseng itago. Supresa ko ito para sa iyo. Andito tayo dahil gusto kong malaman mo na simula ngayon ay liligawan na kita."  Nagulat ako sa sinabi niya. Hinawakan niya ang aking kamay at hinalikan ito.