SARP
Sabahın erken saatlerinde Şanlıurfa uçağına binmiştim. Kafama göre bir iş yapıyordum ama hiç kimseye haber vermemiştim. Ne abime, ne de polislere.
Emin olmadan ortalığı ateşe vermek istemiyordum. Abimin de sağı solu belli olmadığından başını belaya soksun istemiyordum. Öfkesi su yüzüne çıktığında anlayıp dinlemeden karşı atağa geçerdi.
Şimdi yanımda olsaydı, ‘dinime küfreden müslüman olsa,’ diye laf atardı. Başımı arkaya yaslayıp gözlerimi kapatırken sırıttım. Sorun da buydu zaten. İki deli bir araya gelmemeliydi.
***
Şanlıurfa’ya indiğimde saat ona gelmek üzereydi. Önce bir yere geçip kahvaltı yapmak istedim. Sırtımda kocaman bir çantayla havaalanından çıktığımda bir taksiye bindim ve şehir merkezine geçtim.
Millet sırtında kıyafet, kişisel eşya taşırdı. Ben ise, bilgisayarı
