ตอนที่ 1
" พี่นนท์ๆๆๆเกิดเรื่องแล้วพี่ " กล้า ช่างประจำอู่ของชานนท์วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องทำงาน
" เชี้ยไรมึงไอกล้า " ชานนท์ถามพร้อมเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสาร
" มีเด็กช่างมาตีกันหน้าอู่เราพี่ " กล้าตอบ
" สัสเอ้ย! ใครแม่งกล้ามาตีกันหน้าร้านกูว่ะ "
ชานนท์รีบลุกขึ้นเดินออกไปจากร้านอย่างหัวเสีย
หน้าร้าน
ฟุบ!
ก้อนหินขนาดเท่ากำมือเฉียดหัวของชานนท์ไปนิดเดียวจากฝีมือของเด็กที่ตีกัน
" พวกมึงทุกตัวหยุดเดี๋ยวนี้!!!! " ชานนท์พูดพร้อมหยิบปืนที่พกติดตัวออกมาแล้วหันไปทางเด็กที่กำลังตีกันประมาณ 20 คนได้
กลุ่มคนที่กำลังต่อยตีกันอยู่นั้นหยุดชะงักพร้อมหันไปตามเสียงที่ได้ยิน
" มึงเป็นใครว่ะ " เด็กช่างคนนึงถามอย่างเอาเรื่อง เท่าที่ชานนท์มองหน้าจะอยู่วิทยาลัยc
" กูก็เป็นเจ้าของที่ที่มึงกำลังมาตีกันอยู่นี่ไง " ชานนท์ตอบ
ในตอนที่ตอบไปชานนท์รู้สึกถึงสายตาที่แปลกๆของเด็กคนนึงคาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มของวิทยาลัยx กำลังมองมาที่ชานนท์
" พี่อย่ามาเสือกเรื่องของพวกผมดีกว่า " เด็กหนุ่มฝั่งcพูดขึ้น
" เอ้าไอเหี้ยนี่! ก็ที่มึงมาตีกันมันก็หน้าร้านกูมั้ยไอเวร " ชานนท์ตอบกลับอย่างหัวเสียไอเด็กพวกนี้นี่มันยังไงมาตีหน้าร้านเขาแต่มาว่าเขาเนี้ยนะ
" มึงหุบปากไปดีกว่าไอชิท" ชายหนุ่มร่างสูงที่เขาคิดว่าน่าจะอยู่วิทยาลัยc พูดขึ้นและจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง
พออีกฝ่ายได้ยินก็ทำท่าจะกระโดดมาตีอีกรอบทำให้เพื่อนๆทั้งสองฝ่ายต้องรีบเข้ามาห้ามอย่างรวดเร็ว
" พวกมึงหยุดเดี๋ยวนี่นะแล้วรีบกลับไปได้แล้วก่อนที่กูจะให้ลูกร้องกูเอาปืนมายิงพวกมึง " สิ้นเสียงของชานนท์ทำให้ทั้งสองฝ่ายมองหน้ากันแล้วค่อยๆพากันเดินออกไปเหลือแต่ชายหนุ่มที่เป็นหัวหน้ากลุ่มวิทยาลัยcแล้วก็เพื่อนอีก3คน
" ผมขอโทษนะครับที่เข้ามาวุ่นวาย ผมชื่อเบสครับ " เบสตอบ
" กูไม่ได้ถามว่ามึงชื่ออะไรเสือกตอบเพื่อ? " ชานนท์ตอบกลับเบสคนที่เขาคิดว่าเป็นหัวหน้ากลุ่มของไอพวกนี้ด้วยใบหน้าที่กวนตีนเล็กน้อย
เบสพอเห็นแบบนั้นก็เริ่มรู้สึกหมั้นเขี้ยวคนตรงหน้านิดหน่อย ทำไมเขารู้สึกว่าริมฝีปากยามที่กวนเขามันช่างน่าจูบมากขนาดนี้ไหนจะใบหน้าที่ดูขาวอมชมพูนั่นอีก
" พี่นี่..น่ารักนะครับ " เบสจ้องหน้าชานนท์แล้วยิ้มมุปาก
" พูดเหี้ยไรของมึงเนี้ย " ชานนท์มองเบสด้วยสายตาหวาดระแวงพร้อมค่อยๆก้าวถอยหลังออกมา
" ผมพูดจริงนะ " เบสพูดพร้อมค่อยๆก้าวเข้าไปหาร่างบางตรงหน้า เพื่อนๆของเบสมองหน้ากันเพราะเริ่มรู้แล้วว่าเพื่อนเขาชอบคนตรงหน้าเข้าแล้ว
" จริงเหี้ยไรล่ะสัส พวกมึงรีบออกไปจากหน้าร้านกูเดี๋ยวนี้เลยนะก่อนที่กูจะให้ลูกน้องกูกระทืบมึง " ชานนท์พูดพร้อมมองหาลูกน้องตัวเองทั้งซ้ายและขวาแต่ดูเหมือนลูกน้องจะอยู่ห่างไกลสะเหลือเกิน เพราะมีแค่เขาคนเดียวที่ยืนอยู่หน้าประตูร้านส่วนลูกน้องก็หลบอยู่ข้างในกันหมด
" แต่ดูเหมือนจะเหลือแค่พี่กับผมนะครับ " เบสยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา
" แล้วมึงเป็นเหี้ยไร ทำไมต้องมายุ่งกับกูด้วย " ชานนท์ขมวดคิ้วถามอย่างเอาเรื่อง
" ผมจะจีบพี่ " สิ้นสุดคำพูดของเบสทำให้ชานนท์นิ่งอึ้งแล้วอ้าปากค้างทันที
+++++++++++++++++