เช้าวันรุ่งขึ้น
" มึงว่าเมื่อวานที่ไอ้เด็กนั่นพูดจริงปะวะ " เสียงของเอ็มช่างในอู่วัย22พูดขึ้นกับทศช่างอีกคนที่กำลังสงสัยในคำพูดของเด็กหนุ่มเมื่อวานที่พูดออกมาว่าจะจีบลูกพี่เขา
" มึงดูแววตามันเมื่อวาน มันจริงจังขนาดนั้นมึงว่าเฮียของเราจะรอดมั้ยล่ะ " ทศพูดพร้อมยิ้มขำพลางนึกสีหน้าที่อึ้งๆของลูกพี่ตัวเองเมื่อวาน
" คุยเหี้ยไรกัน! พวกมึงไม่ทำงานกันรึไง " ชานนท์ที่เดินเข้ามาในบริเวณที่ซ่อมรถในขณะที่ลูกน้องที่กำลังซ่อมอยู่
" ทำอยู่คร้าบบบเฮียย " เอ็มตอบพร้อมยิ้มกว้าง เขารู้ว่าเฮียของเขาจะไม่ค่อยโหดมากเท่าไหร่นักพอคุยเล่นได้แต่ที่เฮียเขาตะคอกว่าเมื่อกี่อาจเป็นเพราะเขินก็เป็นได้ เพราะดูจากใบหูที่แดงกล่ำของลูกพี่ตัวเองแล้ว ก็ทำให้รู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เด้กหนุ่มพูดออกมาเมื่อวานมันมีอิทธิพลต่อลูกพี่ของเขาขนาดไหน
" รีบๆทำให้เสร็จลูกค้ามาเอาเย็นนี้นะมึง " ชานนท์สั่งพร้อมทำท่าจะเดินออกไป
" เดี๋ยวเฮีย เฮียจะไปไหน " เอ็มตะโกนถาม
" กูก็จะไปหาข้าวแดกไงวะ มึงมีไร " ชานนท์ถามลูกน้องด้วยความสงสัย
" แล้วเด็กเฮียยังไม่มาหรอ " เอ็มถามแล้วหลบเท้าที่ชานนท์กำลังถีบมาที่ตัวเอง
" หุบปากไปเลยไอเวร มึงจะพูดถึงไอเด็กห่านั่นเพื่อ " ชานนท์ตอบกลับอย่างอารมณ์เสีย
" ฮ่าๆๆไม่พูดแล้วคร้าบบ " เอ็มกับทศหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" เฮียๆๆๆ " กล้าเด็กหนุ่มที่คอยรับรองแขกอยู่หน้าร้านวิ่งเข้ามาข้างในอย่างรวดเร็ว
" มีไรอีกวะ " ชานนท์ถามอย่างหัวเสีย
" มีคนมาหาเฮียหน้าร้านครับ " กล้าตอบแล้วหอบนิดๆเพราะเขาวิ่งมา
" ใครวะ " พูดจบก็เดินออกไปหน้าร้านอย่างรวดเร็ว
เมื่อไปถึงชานนท์ก็ต้องขมวดคิ้วทันทีเพราะภาพที่เห็นคือเด็กช่างสามคนกำลังนั่งรออยู่บนรถมอเตอร์ไซของตนเองและทั้งสามคนนั้นก็คือไอ้เด็กเมื่อวานที่บอกว่าจะจีบเขา
" มึงมาทำไม " ชานนท์ถามเด็กหนุ่มทันที
ทำให้เบสที่นั่งหันหลังอยู่รีบหันหน้ามาทางต้นเสียงแล้วลุกมาหาชานนท์ด้วยรอยยิ้มกว้าง
" ผมก็อยากมาเจอหน้าพี่ไงครับ " เบสยิ้มกว้างพร้อมตอบกลับไป
" อยากเจอหน้ากูทำไมไม่ได้สนิทไรกะกู " ชานนท์พูดด้วยน้ำเสียงยียวน
" ก็ผมบอกแล้วไงว่าจะจีบพี่ผมก็ต้องมาหาพี่สิครับ " เบสตอบพร้อมยักคิ้วข้างนึงอย่างกวนๆ
" จีบเหี้ยไรล่ะสัส กูผู้ชาย " ชานนท์ขมวดคิ้วเพราะเขาเองก็ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อนเลยที่ผ่านมาทั้งชีวิตก็มีแต่ผู้หญิงเข้ามาหา อันที่จริงเขาเองก็ไม่ใช่คนขี้้เหล่อะไรออกจะเข้าขั้นหน้าตาดีระดับนึงเลยด้วยซ้ำมีสาวๆไม่ขาดมือแต่ไม่รู้ว่าฟ้าแกล้งหรือเกลียดอะไรเขารึเปล่าที่ส่งผู้ชายหุ่นเท่าหมีควายแถมมีรอยสักเต็มตัวน่ากลัวขนาดนี่มาให้เขาแทนที่จะเป็นผู้หญิงบอบบางน่าถนุถนอม
" ผู้ชายแล้วไงครับ ถ้าผมแคร์ผมไม่จีบพี่หรอก เออลืมแนะนำเลยนี่เพื่อนผมนะ ไอหัวเทาๆชื่อกายส่วนไอผมดำๆไถข้างนั่นชื่อเล็กเป็นเพื่อนสนิทผมที่วิทยาลัย " เบสแนะนำเพื่อนทั้งสองให้ชานนท์รู้จักกายกับเล็กยกมือไหว้ชานนท์แล้วยิ้มให้แบบมีเล่ห์สนัย
ตอนแรกที่เพื่อนของพวกเขามาสารภาพว่าชอบเจ้าของอู่รถที่ไปตีกับพวกวิทยาลัยอื่นเมื่อวานก็แทบงงเพราะเพื่อนเขามันค่อนข้างดังมากในเรื่องเสือผู้หญิงแต่พอนึกหน้าหวานๆของคนที่เพื่อนเขาชอบก็คงไม่มีอะไรให้สงสัยเพราะสีผิวที่ขาวอมชมพูกับปากกระจับได้รูปดวงตากลมโตจมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้ารูปไข่ทำให้น่ามองจึงไม่แปลกใจเลยที่เพื่อนเขาจะชอบเพราะตรงสเปคเพื่อนเขาทุกอย่าง แต่ที่น่าตกใจก็คือมันรุกพี่เขาเร็วไปมั้ยชื่อเส้อะไรก็ยังไม่รู้จักแถมยังบุกไปหาพี่เขาอีกและที่งงไปมากกว่านั้นคือมันลากเขากับไอเล็กมาด้วยทำให้ต้องโดดเรียนกันไปวันนึงเต็มๆ
" อืมๆ " ชานนท์รับไหว้กายและเล็กแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก จะให้เขาเต็มใจยังไงล่ะก็อยู่ๆตอนเช้าๆแบบนี้ก็มีคนบ้ามาอยู่หน้าร้านแถมประกาศอย่างหน้าด้านๆว่าจะจีบเขาใครเจอแบบนี้แล้วทำตัวปกติได้ถือว่าเก่งแล้วล่ะ
" ไปกินกัน " เบสตอบพร้อมจับมือชานนท์เตรียมลากไปที่รถ
" หื้ม/ห๊ะ/ กินกันเหี้ยไรเนี้ย!! "ทั้งกาย เล็กและชานนท์ร้องออกมาพร้อมกันแล้วจ้องหน้าเบส
" โทษๆๆผมพูดผิดน่ะ ผมหมายถึงไปกินข้าวกันอะไรแบบนี้ " เบสยิ้มกริ่มที่ได้แกล้งคนหน้าหวานตรงหน้าได้สำเสร็จ
" ใครจะไปกับมึง " ชานนท์สะบัดแขนที่เบสจับ
" นะๆๆไปกับผมหน่อยสิ ถ้าพี่ไปนะผมสัญญาเลยว่าวันนี้ผมจะไม่รบกวนพี่อีก " เบสยิ้มกว้างแล้วเอานิ้วก้อยขึ้นมาทำให้เพื่อนทั้งสองมองหน้ากันทันทีเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ไอเพื่อนตัวดีของเขาจะทำไรปัญญาอ่อนขนาดนี้
" แล้วถ้ากูไม่ไปมึงจะทำไม " ชานนท์แกล้งถามกลับไปเพราะอยากรู้ว่าถ้าเขาไม่ไปกับไอ้พวกเด็กช่างปัญญาอ่อนคนนี้มันจะทำยังไง
" ผมก็จะอยู่กวนพี่ที่ร้านทั้งวันเลยไง " เบสตอบพร้อมยิ้มจนตาหยีซึ่งชานนท์มองยังไงมันก็คือกวนตีนเขา
" เออๆๆไปก็ได้วะ แม่งเรื่องมากชิพผาย " ชานนท์ตอบไปอย่างนึกรำคาญ
" เชิญครับเจ้าหญิง " เบสผายมือไปยังมอร์ไซของเขา ส่วนเพื่อนที่เหลือก็ไปประจำที่มอเตอร์ไซของตัวเองเรียบร้อยแล้ว
" เจ้าหญิงพ่อง!! ถ้ามึงเรียกกูแบบเมื่อกี้แล้วไม่ถูกกูยันหน้าหงายก็ให้มันรู้ไปสิ " ชานนท์ตอบอย่างคนโมโห แค่ไปกินข้าวเพื่อตัดความรำคาญก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้วยังมาเจอไอ้เด็กเวรนี่พูดแบบนี้อีก
" ขอโทษครับไม่พูดแล้ว " เบสยกมือทำท่ายอมแพ้ ซึ่งก็ยิ่งทำให้กายกับเล็กงงเข้าไปใหญ่เพราะเพื่อนเขาไม่มีทางมาพูดอะไรแบบนี้ใส่ใครแน่นอน
" มึงว่ากี่เดือน " เล็กหันหน้ามาถามกายไม่ดังมากนัก
" อะไรของมึงว่ะกี่เดือน? " กายมองเล็กที่ถามเขาอย่างสงสัย
" ก็กว่าที่ไอเบสมันจะจีบพี่เขาติดไง " เล็กตอบ
" กูว่าสาม ไม่เกินนี้ " กายตอบอย่างมั่นใจเพราะคารมเพื่อนเขามันธรรมดาที่ไหนกันล่ะ
" กูว่าปีนึง " เล็กตอบพร้อมกับจ้องไปที่ทั้ง2มีกำลังเถียงกันอยู่
" นานไปมั้ยสัส ปีนึงเลยหรอวะ " กายตอบแล้วหัวเราะเล็กน้อย
" มึงดูคนที่มันจีบด้วยสัสมึงคิดว่ามันง่ายงั้นดิ " เล็กตอบ
" เออว่ะ งั้นก็ให้กำลังใจมันอยู่ห่างๆล่ะกันเนอะ " กายบอกพร้อมยิ้มแบบเหนื่อยใจไปทางทั้งสอง งานนี้เพื่อนเขาเหนื่อยแน่ๆ
+++++++++++++++++