ตอนที่ 3
1360 Words
เมื่อมาถึงร้านอาหารตามสั่งข้างทางซึ่งไม่ไกลจากที่อู่ของชานนท์มากนักทั้ง4คนก็เจ้าไปนั่งข้างในโดยที่ชานนท์นั่งข้างในเบสนั่งข้างชานนท์ฝั่งตรงข้ามชานนท์คือเล็กและต่อด้วยกาย
" กินอะไรดีครับ " เบสหันมาถามชานนท์
" เอากระเพราหมูกรอบไข่ดาวไม่เผ็ด1ครับ " ชานนท์ไม่ได้ตอบเบสแต่เลือกที่จะตอบกับผู้ชายที่มารับออเดอร์แทน
" 2เลยน้อง " เบสเองเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่คุยกับเขาเขาก็เลยหันไปสั่งพนักงานด้วย
" แดกอย่างอื่นไม่เป็นรึไงสัส " ชานนท์ขมวดคิ้วถาม
" อยากกินพี่แทนได้มั้ยครับ " เบสตอบพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชานนท์ ทำให้ชานนท์รีบพลั่กออกไปทันที
" แดกตีนกูมั้ยล่ะสัส กวนสนตีนฉิบหาย " ชานนท์พูดแล้วหันหน้าไปอีกทางนึงอย่างรำคาญ
" พอๆไอสัสเบสมึงเลิกแกล้งพี่เขาได้ละ " เล็กรีบเข้ามาห้ามทับเพราะกลัวจะเกิดสงครามขึ้น
เมื่ออาหารมาครบแล้วทุกคนก็ต่างกินกันไปมีแค่เบสเท่านั้นที่กินไปอมยิ้มไปแล้วหันมองหน้าอีกคน ทำให้ชานนท์ที่กำลังกินอยู่รู้สึกอึดอัดขึ้นมา
" มึงจะมองหน้ากูทำไม " ชานนท์ถอนหายใจและถามอย่างคนกลั้นอารมณ์
" พี่นี่น่ารักเนอะ " เบสตอบแล้วจ้องหน้าอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ชานนท์รู้สึกเขินขึ้นมานิดนึงเพราะเบสเองก็จัดเป็นผู้ชายเท่ห์ๆแบดๆและก็หล่อมากเหมือนกัน
" หน้ารักเหี้ยไรของมึง เมาหมูกรอบรึไงวะ " ทันทีที่ชานนท์พูดจบกายกับเล็กก็หันมองหน้ากันเพราะพึ่งพักยกไม่ได้เท่าไหร่ก็เหมือนจะมีเรื่ิองกันอีกแล้ว
" ใจเย็นๆกันนะครับ อย่าพึ่งมีเรื่องเลย " กายพูดห้าม
ชานนท์เองก็พยายามกินของตัวเองไปเงียบๆถึงแม้จะรู้สึกถึงดวงตาร่างสูงที่จ้องมองมาที่ตนเองก็ตาม เมื่อทั้งหมดกินอิ่มแล้วชานนท์ก็กำลังจะควักเงินออกมาจ่าย
" ไม่เป็นไรพี่มื้อนี้ผมเลี้ยง " เบสรีบยัดเงินของตัวเองใส่มือกายให้เอาไปจ่ายป้าที่ขายข้าว
" กูไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณมึงเอาเงินไป " ชานนท์ยัดเงินใส่มือเบสแต่เบสก็ยัดกลับคืนไป
" ไม่เอาพี่ ผมเป็นคนชวนพี่มาผมก็ต้องจ่ายสิแล้วอีกอย่างถ้าพี่เกรงใจผมจริงๆพี่ก็แค่เลี้ยงผมคืนไง " เบสยักคิ้วแล้วยิ้มหวานให้ชานนท์
" มึงยังคิดว่ากูจะมาร่วมโต๊ะกับมึงอีกหรอสัสมื้อนี้เป็นมื้อสุดท้ายเว้ย " ชานนท์โวยวายพร้อมขมวดคิ้ว
" พี่คิดว่าผมจะยอมหรอ เอาน่าพี่เก็บเงินพี่ไว้เถอะผมมีปัญญาเลี้ยงพี่ไหวน่า " เบสพูดพร้อมลุกขึ้นเตรียมออกไปนอกร้านเพราะกายกลับมาพอดี
" มึงเนี้ยนะมีปัญญาเลี้ยงกู เรียนก็ยังเรียนไม่จบงานก็ไม่มีทำจะเอาห่าไรมาเลี้ยงกู " ชานนท์ลุกขึ้นพูดบ้างเพราะเห็นว่ากำลังจะกลับกันแล้ว
" พี่ไม่รู้อะไรซะแล้วไอเบสเนี้ยมันปล่อยเงินกู้นะพี่ปล่อยแถวๆxxxน่ะแล้วก็มีที่อื่นอีก " เล็กพูดขึ้นเพราะได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคนเบสเองก็ได้แต่ยิ้มไปให้ชานนท์
" เป็นเด็กเป็นเล็กริอาจจะทำธุรกิจด้านมืดรึไง " ชานนท์บ่นเบาๆแต่เบสเองก็ได้ยินอยู่ดี
" ตอนนี้ผมก็แค่ทำเล่นๆช่วยงานพ่อแม่น่ะพี่ผมยังไม่คิดจะลงเต็มตัวสักหน่อย แต่จริงๆอนาคตก็ไม่แน่เหมือนกันนะ " เบสตอบด้วยรอยยิ้ม
" ทำอย่างอื่นดีกว่ามั้ยงานแบบนี้มันเสี่ยงจะตาย " ชานนท์ตอบ อันที่จริงเขาเองก็ไม่ได้อยากยุ่งด้วยสักเท่าไหร่แต่เพราะว่าเห็นอีกคนยังเป็นเด็กอยู่ เขาเลยอดไม่ได้ที่จะสั่งสอน
" พี่เป็นห่วงผมหรอ " เบสถามพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
" ส้นตีน! กูไม่น่าพูดเลยแม่ง " ชานนท์ดันหน้าเบสออกพร้อมจะแยกเขี้ยวใส่
" เอ่อ.. ใจเย็นๆนะครับทั้งสองคน นี่มันยังอยู่ในร้านนะครับ " กายรับพูดห้าม เพราะดูเหมือนทั้งสองจะมีเรื่องทะเลาะกันอีกแล้ว
ชานนท์ขมวดคิ้วอย่างขัดใจแล้วก็เดินออกไปรอเบสที่รถเพราะถ้าขืนอยู่นานกว่านี้เขาได้เอาเลือดของไอเด็กเวรนี่ออกแน่ๆ
" มึงก็ไปกวนตีนพี่เขาไอเบส " เล็กพูดขึ้นหลังจากที่เห็นหนุ่มรุ่นพี่เดินออกไปนอกร้าน
" ก็อยากน่ารักเอง ยิ่งเวลาโกรธ..ยิ่งน่ารัก " เบสมองไปที่รถตัวเองที่มีร่างบางยืนหันหลังให้อยู่อย่างยิ้มๆ
" โรคจิตชิพผาย ไปๆๆไปส่งพี่เขาแล้วไปเก็บดอกได้ล่ะ ตอนเย็นมึงต้องไปเก็บดอกที่ซอยxxxให้แม่มึงนี่ " เล็กพูดเพราะนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนเขามันเคยบอกว่ามีไปเก็บดอกเบี้ยแทนแม่ตัวเอง
" เออๆๆ " ร่างสูงพูดจบก็เดินไปที่รถเล็กกับกายก็เดินตามไปทันที
" จะนอนเฝ้าร้านรึไงนานฉิบ " ชานนท์ถามขึ้นอย่างาอารมณ์เสีย
" ขอโทษที่ให้รอนะครับ " เบสตอบพร้อมยิ้มหวานๆแล้วขึ้นค่อมมอเตอร์ไซตัวเอง ชานนท์เองก็ขึ้นซ้อนตามไปส่วนคนที่เหลือก็ขึ้นประจำที่ของตัวเอง
เมื่อถึงหน้าร้าน
" ขอบใจที่เลี้ยงข้าวกู " ชานนท์พูดหลังจากที่ลงมาจากรถแล้วมายืนข้างๆเบส
" เต็มใจมากๆครับ " เบสตอบด้วยรอยยิ้ม
" จะยิ้มห่าไรนักหนา มึงเป็นบ้ารึไง " ชานนท์ถามขึ้นเพราะตั้งแต่ที่เขาไปกินข้าวด้วยก็ไม่เห็นเบสจะหยุดยิ้มเลยไม่ว่าเขาจะด่าหรือจะว่าอะไรเบสก็จะยิ้มกลับมาตลอด
" ผมมีความสุขก็ต้องยิ้มสิพี่ ตอนแรกผมคิดว่าพี่จะไม่ยอมมาซะอีก " เบสพูดแล้วทำหน้ามุ่ยนิดนึงทำให้ชานนท์ที่เห็นแบบนั้นแล้วถอนหายใจกับท่าทางที่แสแสร้งของเบสขึ้นมาทันที
" แล้วถ้ากูไม่ไปมึงจะทำไม " ชานนท์ถามแบบลองเชิงเพราะอยากรู้ว่าไอเด็กตัวยักษ์ตรงหน้าจะตอบว่ายังไง
" ก็ฉุดไงครับ หึหึหึ " เบสตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ
" สมองมึงนี่คิดแต่อะไรแบบนี่เนอะ " ชานนท์ทำหน้าเอือมทันทีเพราะก็พอเดาได้ว่าไอเด็กตัวยักษ์ตรงหน้าต้องตอบอะไรเสี่ยวๆแน่นอน
" หึหึหึ เออพี่วันนี้ผมจะไปเก็บดอกให้แม่ตอนเย็นๆนะ " เบสพูดอย่างนึกได้
" บอกกูทำไมอ่ะ มึงจะไปทำไรก็ไปดิ " ชานนท์ตอบ
" เอ้า ก็ผมอยากให้พี่รู้เรื่องผมทุกเรื่องนี่นา.. " เบสตอบเสียงอ่อย
" ไปๆๆรีบไปได้ล่ะกูจะเข้าร้านแล้ว " ชานนท์ไล่เพราะรู้สึกแปลกๆกับคำพูดของเบสเมื่อสักครู่
" โอเคครับผม ยังไงพรุ่งนี้เดี๋ยวผมมาใหม่นะผมขอมาได้มั้ย" เบสถามพร้อมใส่หมวกกันน็อคเตรียมพร้อมที่จะกลับบ้าน
" ถ้ากูห้ามมึงจะฟังปะละ " ชานนท์พูดขึ้นอย่างคนที่ปลงกับนิสัยคนตรงหน้า
" ไม่มีทาง " เบสตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
" แล้วมึงจะถามกูเพื่อ.. " ชานนท์มองบนใส่
" ฮ่าๆๆผมไปแล้วนะครับ พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะ " เบสเอามือมาจุ๊บที่ปากแล้วรีบขับรถออกไปทันที
" กวนตีน! " ชานนท์ตะโกนด่าไล่หลังไป
++++++++++++++
- Writer
