คีตะกลับถึงบ้านอาบน้ำเรียบร้อยก็มากระโจนตัวลงโซฟาเบดห้องนั่งเล่น เขาหยิบขวดน้ำหวานขึ้นมาดื่มก็ทำให้นึกถึงใบหน้าของใครคนหนึ่ง
"น้ำหวาน" เสียงแว่วผ่านหูเขา
"น้องน้ำหวานน่ารักดีนะ" เขานึกถึงน้ำหวานคนที่เป็นทีมงานในกองถ่ายละคร
"ไปหาน้ำหวาน" เสียงนั้นกระซิบที่ข้างหู
"น้ำหวานอยู่ไหนนะ พรุ่งนี้หาโอกาสคุยด้วยดีกว่า" เสียงที่ลอยมาโน้มน้าวให้เขาเกิดความคิดถึงสาวน้อยคนนั้น คีตะไม่เคยทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัดแต่ครั้งนี้ กลับรู้สึกร้อนรุ่มอยากเจอแต่หน้าเธอคนนี้เป็นพิเศษ
.......................
"น้ำมนต์เป็นไงบ้างจ๊ะ ทำงานกับซุปตาร์ของพี่" แพรวพราวโทรหามนต์ชญาถามไถ่
"อยากรู้เรื่องคนหรือเรื่องผีก่อนดีคะพี่แพรว"
"ห๊ะ! เจอผีอีกแล้วหรือ" แพรวพราวยังทำใจไม่ได้กับการเจอผี
"ใช่ค่ะ คราวนี้ตัวใหม่ ปกติคุณคีตะเขามีศัตรูที่ไหนบ้างหรือเปล่าคะ"
"มีอะไรหรือจ๊ะ ทำไมถึงถามแบบนี้"
"น้ำมนต์คิดว่ามันต้องมีคนส่งวิ
