เมื่อรับศีลรับพรจากปู่พ่อมั่นวัดป่า ระย้าแก้วและพระพรายก็ถวายของต่างๆที่จำเป็นแด่หลวงปู่มั่น
"หากโยมทั้งสองจักออกเดินทางไกล อาตมาก็ขออวยชัย อวยพร อย่าให้ได้มีอุปสรรคอันใดมากล้ำกายโยมทั้งสอง
"สาธุเจ้าค่ะ/ขอรับ"
"หลวงปู่ขอรับ หากหลานจักขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จากหลวงปู่ พอจักมีให้หลานหรือไม่ขอรับ"
"ได้สิเดี๋ยวจักให้เจ้ามานีไปเอามาให้ รดน้ำมนต์เสร็จเรียบร้อย ก็มิน่าจักมีอันใดแล้วล่ะ"
"คุณพี่เจ้าค่ะ น้องออกมารอด้านนอกหนาเจ้าคะประเดี๋ยวน้องจักไปไหว้พระประธานเสียหน่อย"
"ไปสิ แล้วอย่าไปที่ใดไกลหนา หากเกิดอันใดขึ้นกับเจ้า พี่จักโดนคุณป้าศรีนวลเอ็ดเอาได้"
"น้องสัญญาเจ้าค่ะ"
ไอ้สิงห์ที่พายเรือตามมาอยู่ห่าง ๆ จนมาถึงวัดป่าที่มันมิคุ้นตาเท่าใดนัก เพราะมันไม่ค่อยได้มาทางนี้สักเท่าใด จึงเดินสะกดรอยตามระย้าแก้วและพระพายตามมาติดๆ มิห่าง จนกระทั่งสบโอกาสเห็นระย้าแก้วอยู่คนเดียวมันจึงได้เดินไปประชิดตัว
"
