YELL'S P O V
" Bakit naman hindi mo 'ko ginising? Sinamahan sana kita roon sa ibaba, mayroon doong kubu-kubuhan. " sambit ni Ryegunn, pagkabalik ko sa inilatag n'yang kumot. S'ya mismo ang unang mahimas- masan kaya tumalikod agad at bumalik nga rito sa inilatag n'yang kumot.
Mabuti na lamang at may inilagay akong pantyliner kaya bahagya lamang uneasiness ang naramdaman ko.
" Ang himbing kasi nang tulog mo, nakaka hiya kang gisingin. " napapa- kamot sa batok na tugon ko naman, mahina lamang s'yang natawa.
" Tara! Kain na tayo, lunch na! " aya na lamang n'ya, pasado alas dose na nga ng tanghali nang tingnan ko ang oras sa suot kong mumurahin na pambisig na relo.
" Busog pa ko tapos kakain na naman tayo!? " bulalas kong tanong sa kan'ya, malaki rin kasi ang sandwich na ini- abot n'ya
