SAMAR’S POV
Nang magising ako ay wala na si Eliazar sa tabi ko. Bumama ako ng hagdan at naabutan ko siya doon na seryosong nagluluto ng breakfast. When he feel my presence, he automatically looked at me and smiled slightly.
“Kumusta ang tulog mo?” Agad na tanong nito at makahulugang ngumiti, lumapit siya sa akin at hinalikan ang nuo ko. I was a bit surprised by his sudden change of mood, ang alam ko ay masungit siya kapag ganitong oras? He even kissed me on my forehead, why is he being sweet all of a sudden? Nakakapanibago.
“A-ayos lang…” I answered with hesitant while still staring at him.
“Good.” Saad nito at inayos ang upuan. “Maupo ka muna, gagawa ako ng kape para sayo.” Malambing na saad nito. Nagtataka akong umupo at matapos yun ay mabilis siyang pumunta sa counter para ihanda
