Alas siete ng gabi ay wala pa rin sina Tita Carmina at Tito Paulo, pero narito pa rin si Raquel. Nasa sala kaming tatlo at nanonood ng movie. Gusto ko na sanang pumanhik sa taas para makahiga na.
Or at least para makapagpahinga na, pero masyado naman yata iyong bastos kung iiwan ko rito si Raquel. Though, hindi ko siya literal na bisita ngunit dahil malapit ko siyang kaibigan ay hindi pwedeng basta-basta ko siyang iwan.
Hindi ako makapag-concentrate sa pinapanood namin. Hindi dahil sa presensya ng dalawa, kung 'di dahil maya't-maya ang pagtunog ng cellphone ko dahil sa mga sunud-sunod ding text ni Jake.
‘Did you eat well?’
‘Yup, pero parang kulang pa.’
Bitin ako sa kinain ko kanina. Hindi rin kasi ako nakakain nang maayos dahil nababagabag ako sa galit na itsura ni Paul Shin. Para nam
