The Bank Magnate(Will and Testament Series 1)

WHILE waiting for his cousins and other relatives from his father's side, Jacob unconsciously patted the long oblate table with his index finger softly inside the conference room. He is bored to death. Isang oras na siyang nakaupo rito pero hindi pa rin dumating ang lahat ng mga kamag-anak ng kaniyang ama. He frowned. Attorney Besmonte, his late grandfather's Attorney, gathered them in this huge conference room inside the De Sandiego Tower. Ngayon nito babasahin ang will and testament ng namayapa niyang abuelo. The cunning and ever-manipulative former Judge Clifford Augustus De Sandiego. "Feeling bored?" Napatingin siya sa kanyang kapatid nang magsalita ito. King Zacharias De Sandiego, his twin brother. They are not on good terms, but they're still civil with each other, especially in front of their parents. Jacob chuckled with no humor. "Yeah, a bit." tipid niyang sagot sa kakambal. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang pagtaas ng isang kilay nito at pasimple pang sumulyap sa nakalapat niyang kamay sa ibabaw ng mesa. He immediately stopped tapping his index finger on the table. Yeah. Zach knew that he's bored to death, at hindi lang simpleng pagkabagot ang naramdaman niya. Alam nito na hindi talaga niya kayang maghintay ng matagal. Magkasama na sila mula pa sa sinapupunan ng Mommy Zarrina nila kaya kilalang-kilala na nila ang isa't isa. "Well, you're not the only one who felt bored here," Zach said. "But do we have a choice here?" dugtong pa nito na ikinailing niya. He sighed. Kagaya rin niya ang kapatid. Hindi rin ito marunong makapaghintay ng matagal. But they don't have a choice per se. Damn! Kung hindi lang bilang respeto sa mga magulang niya at sa namayapang abuelo ay hindi talaga siya sisipot sa meeting na ito. Marami pa siyang mahalagang gagawin sa oras na ito, kaysa umupo rito habang naghihintay kung kailan darating ang mga kamag-anak ng kaniyang ama na kasali sa will ng lolo niya. Wala rin ang kapatid niyang si Ate Reichel dahil nasa Europe ito, mas mainam sana kung narito ito dahil puwede naman niya iyong pakiusapan na ito na lang ang pupunta at sabihan na lang siya. Makaraan ang ilang minuto ay bumukas ang tinted glass door ng conference room at sunud-sunod na pumasok doon ang mga pinsan niya. "Early as ever double king," North said, that earned a chuckle from others. Malaki rin ang ngising nakapaskil sa mukha nito. Ang double king na sinabi nito ay patungkol iyon sa kanilang dalawa ni Zach. Sanay na rin naman sila dahil bata pa lang sila ni Zach ay ganito na ang tawag nito sa kanila kapag magkasama sila ni Zach. Jacob tsked and smirked at him. Palibhasa tamad. "Palibhasa tamad," Zach muttered. He heard North heartily laugh and give them a fist bump, bago ito naupo sa puwestong nakalaan para rito. North Hadrianus De Sandiego has a happy-go-lucky look and even his lifestyle, but he is a bad*ss lawyer inside the court. At wala pa siyang nababalitaang kasong hinawakan nito na naipatalo nito. He also owned a prestigious law firm in the country. "Hey, man." ani Reid at nakipag-fist bump sa kanya. Ganoon din sina Gray at Scott Gabriel. Matapos makaupo ang mga ito ay bumukas ulit ang tinted glass door ng conference room. He saw Columbus entered and headed towards them. "The captain of the sea," North muttered with a massive smirk form on his lips. Umiling lang ang kanilang pinsang si Columbus. Well, Columbus Alaister is a captain of his own ship. Sanay na rin ito sa ganitong kalokohan ni North. "Hey," aniya sa pinsan sabay tapik sa balikat nito at gano'n din ang ginawa nito sa kanya at sa iba pa nilang mga pinsan. "How's Cloud?" Zach asked about Columbus's son. "He's okay." Sagot naman ni Columbus at umupo sa upuang kaharap niya. Napatitig siya sa pinsan. Hindi biro ang mga pinagdaanan nito. How on earth his wife cheated—no, his soon to be ex-wife cheated on him. Dumating din sina Tito Victorio at Tita Lalaine kasama si Bradden at ang tatlo pang mga kapatid nito. Minutes had passed and they are all here except his two cousins, Heinz David, and Matthew Craigh. Nakipagkumustahan din siya sa mga ito. Ilang buwan na rin na hindi na sila nagkikita. Kakabalik lang din naman niya galing Hongkong for a business trip. Kaya nga natambakan siya ng maraming files na kailangan ng kanyang pirma. "Good afternoon, ladies and gentlemen." Nabaling naman ang kanyang paningin sa unahan nang narinig nila ang pagbati sa kanila ni Atty. Leonard Besmonte. Nakatayo ito habang nakatingin sa kanilang lahat. Nang mapatingin siya sa swivel chair na nasa pinaka-sentrong bahagi ng conference table ay tila may malaking bato na nakadagan sa kanyang dibdib nang makitang bakante iyon. Upuan iyon ng kanilang Lolo Clifford. His grandfather was strict with all of them, but at the same time, he used to spoil them when it came to material things. "As we can see, today is the day I'm going to read the will and testament of Judge Clifford Augustus De Sandiego," dugtong na sabi ni Atty. Besmonte at inilibot ang paningin sa kanilang lahat. Karamihan sa kanila ay wala siyang reaksyon na makikita. Most especially his cousins. Because, like him, they are not interested in the heritage, and they seem forced to come here as well. But their respect for the elders and their parents is why they are here. Well, still they are all listening as if kainte-interest talaga sa mga ito ang sasabihin ni Atty. Besmonte. Pero alam niya ang mga likaw ng bituka ng mga ito, hindi ito kailan man naging interesado sa yaman ng kanilang lolo. Inisa-isa ni Atty. Besmonte lahat ng properties na meron ang kanyang abuelo at kung kanino ipinamana ang mga iyon. Hanggang sa mga shares na meron ang matanda sa iba't ibang kompanyang pinag-i-invest-an nito. Pero agad napukaw ang interest niya nang may inilapag ang secretary ni Atty. Besmonte sa harap niya na isang maliit at puting sobre. Sa tingin niya ay sulat iyon. Napatingin siya sa iba pa niyang pinsan. Mayroon din ang mga ito maliban sa mga magulang nila. Ano na naman kaya ang pakulo ng namatay nilang lolo at may sulat pang iniwan? Hindi pa ba sapat iyong mga iniwan nito sa kanila at may paganito pa? Kahit hindi na yata siya magtrabaho buong buhay niya ay mabubuhay na siya at ang magiging pamilya niya soon. They are confusedly eyeing that small white envelope. "Sa loob ng sobreng 'yan ay isang sulat kung saan nakasaad ang gagawin niyo bilang apo ni Judge Clifford Augustus De Sandiego bago niyo makukuha ang inyong mana," wika ni Attorney Besmonte bago pa man may isa sa kanilang magtanong. His forehead creased. "Is this legit?" Napatingin siya kay Scarlett nang marinig niya itong nagtanong ng gano'n. Kita niya kung paano napunta rin dito lahat ng attention ng mga kamag-anak nila. Scarlett is a straightforward person, kung ano ang nasa isip nito ay sasabihin talaga nito. "Honey, your mouth," nakangiting sita ni Tita Sofia sa anak nito. Pero alam niyang warning iyon para sa anak na babae. But Scarlett only shrugged her shoulder at dinampot ang sobreng nasa harap nito. Gano'n din ang ginawa nang iba pa niyang mga pinsan. He sighed and picked up the envelope in front of him. Nabalot ulit ng katahimikan ang loob ng conference room. "Damn! this is sick!" boses ni Grayson ang unang bumasag sa katahimikan, makaraan ang ilang minuto. At sunud-sunod ng nagmumurahan ang mga pinsan niya. Na-curious tuloy siya kung ano ang mga laman ng sobre na meron ang mga ito. Sa tingin pa niya ay hindi gano'n lang ka-simple ang laman niyon dahil sa nakikita niyang galit sa mukha ni Gray. "Mom, did you know this?" Narinig niyang tanong ni Scott Gabriel sa ina nitong si Judge Sofia Jade Altamirano-De Sandiego. "Yes, son," sagot naman ni Tita Sofia. Kita niya kung paano kumuyom ang mga kamao ni Gabriel na nakapatong sa ibabaw ng mesa. magkasalubong din ang dalawang kilay nito at naniningkit ang mga mata nitong nakatingin sa papel na hawak nito. He's agitated. "This is bull f*ckin' sh*t, Attorney!" Bradden's shouted. He can see the anger in his eyes. Wyatt Bradden wasn't a violent man, but this time, he could see that his cousin wanted to throw all the things he saw inside the conference and punch the Attorney in front of them. "Bradden." Narinig niyang saway dito ni Tito Victorio, ang ama nito. "Son, please calm down," mahinahong sabi ni Tita Lalaine. "F**k!" Bradden cursed as he stood up and walked out of the conference room. Jacob breathed violently and eyed the small white envelope on his hands. Kung ganoon ang mga reaksyon na nakikita niya sa mga pinsan. He is sure as hell na gano'n din ang magiging reaksyon niya kapag nabasa na niya kung anong meron sa sobreng ito. Mariin niyang naipikit ang mga mata bago binuksan ang sobre at binasa ang laman niyon. "F**king old man!" he muttered after reading the letter. "Jacob." Narinig niyang saway sa kanya ng amang si Kingston. His Mommy Zarrina glared at him to warn him. Ayaw na ayaw talaga nitong maririnig silang magkakapatid na nagmumura sa harap nito. Well, hindi naman gano'n kalala ang hiniling ng Lolo Clifford niya sa sulat na iniwan nito para sa kanya. Kailangan lang niyang makuha ulit ang beach resort na pag-aari ni Mommy Zarrina noon na ngayon ay pag-aari na ni Mr. Seigfreid Saavedra. Iyon ang kondisyon na nakasulat bago niya makuha ang Banco De Sandiego. Easy as 1-2-3. But that's what Jacob thought. "Well, sorry to disappoint you, Mr. De Sandiego but you can have the resorts back if you will marry my daughter, Heejhea Angela," sabi ni Mr. Saavedra nang makaharap niya ito. Nasa La Cruix restaurant siya nakipagkita rito para pag-usapan ang pagbili niya sa resorts na pag-aari dati ng kanyang inang si Zarrina. Sa pagkakaalam niya, ipinagkasundo ang Mommy niya kay Mr. Saavedra noon pero tumanggi ang kanyang ina dahil may mahal itong iba at iyon ay ang Daddy Kingston niya. At dahil sa pagtanggi ng Mommy niya ay kinuha ng pamilyang Saavedra ang buong beach resort na pag-aari ni Mommy, kapalit daw iyon sa pagpapahiya ni Mommy sa pamilya ni Mr. Saavedra. At ngayon gusto ng kanyang Lolo Clifford na makuha niya iyon ulit. Kapag hindi naman niya makuha ay mapupunta ang Banco De Sandiego sa isang charity works. But no, hindi siya makakapayag na mapupunta lang sa wala ang mga pinaghirapan niya. Nagsimula ang Banco De Sandiego sa isang silid lang. Hindi man niya pera ang pinuhunan n'yon pero siya naman ang nagpalago hanggang sa naging tanyag na ito at may iba't ibang sangay na saan mang panig ng buong Asia. And soon he will expand it in Europe. He clenched his fist in annoyance. "Are you kidding me, Mr. Saavedra?" sikmat niya sa matanda na ikinatawa lang nito. "No, young man. I'm serious as f**k here," anito at nakakalukong ngumisi sa kanya. Damn, this old man! "Name the price and I can buy it twice." Hindi sumusukong sabi niya, pero umiling lang ito. Pagkuwa'y tumayo na. "Marry my daughter and you can have the resorts back, Mr. De Sandiego." Huling sinabi nito bago tumalikod at naglakad na palabas ng La Cruix. "Damn it!" he cursed loudly and slapped the table with his clenched fist. He stood up and said, "Fine, I will marry your f**king daughter." He saw Mr. Saavedra turn his heels and face him. "Then, court her and the day of your wedding day, you can have the title of the resorts." nakangising sabi nito, pagkuwan ay tuluyan ng nilisan ang restaurant.