Swan Island

Three

Papunta na akong school. Hinatid ako ng driver ko since yun yung bilin ni Lolo. Hindi din ako sinundo ng mga bruha since nandoon nga si Lolo.

Here we are.

"Kuya kahit wag mo na akong sunduin later, ah?" Um-oo lang siya then umalis na.

Sa Angel Uriel University na ito, isa lang akong normal na tao. Kahit kasi anak kami ng mga elites, mayayaman and successful na tao ay hindi pa kami yung pinaka. Bale sa school na ito, nasa Class C pa lang kami.

Nang makarating ako sa classroom, silang pito nandoon lahat sa bintana sa pinakadulo ng room. Nang makita nila ako, agad nila akong hinatak papunta sa likod.

"Yzzy, anyare?"

"Pinagalitan ka ba?"

"Sinaktan?"

"Papatapon ka na ba nila sa Jeju Island?"

"Grounded ka na ba?"

"Lilipat na ng school?"

"Iiwanan mo na kami?"

"WAIT LANG!! TAYMPERS!!!" awat ko sa kanila.

Kaya sila ganyan is because lahat ng nabanggit nila ay muntik or nangyari na sa akin. I'm so happy na worried sila sa akin.

"Relax lang guys, okay? Lolo just came home for my graduation. Excited lang siya kaya medyo napaaga. Mehehe."

Napa-buntong hininga silang lahat. I laughed. Masyado nila akong mahal.

Ngayong araw, hindi kami umabsent at tumambay lang buong araw sa school. Trip lang namin. Nagikot-ikot kami sa buong school. Sa laki ba naman ng school, hindi kami magsasawa.

Nung lunch time na, nagpunta na lang kami sa cafeteria para kumain.

"Bored nako. Swimming kaya tayo?" Tiffany suggested..

"What do you mean?" -I asked as I flipped the pages of a magazine I’m reading.

"Bukas ba yung pool?" Sunny asked

"Oo nakita ko kanina. Tara?" -Taesha said.

"Wait lang! Kumakain pa ako!" Hay nako Seofy.

"Bilisan mo na!" sabi naman ni Jessica na sobrang ikli ng pasensya.

So ayun na nga. Pumunta kami sa school pool. Kasing-laki ito ng isang Olympic-sized pool na may lalim na 7 feet. Himala na bukas ito since last day na ng klase today. Nang mapagod ay pumunta lang kami doon sa may gilid at nagkwentuhan habang nakababad.

"Sa susunod na araw graduation na." Malungkot na sabi ni Solenn.

"Oo nga eh. Grabe no, ang bilis lang. Parang last week lang 1st year pa lang tayo. " nagtawana naman kaming lahat sa sinabi ni Seofy.

"Yzzy, hindi ka naman lilipat sa Korea after Grad di ba?" Rianne asked and everyone looked at me.

"Nope." Sana.

Pagdating ng 6pm, umalis na kaming lahat sa school and on the way na ako pauwi. Maganda naman ang araw na ito. Na-enjoy ko ng sobra.

Pero di pa pala tapos ang araw ko.

Pag-uwi ko sa bahay ay walang tao. Tahimik lahat. Hm, bakit kaya? Nagkibit-balikat lang ako at dumiretso na sa kwarto ko. Pero pagbukas ko ng ilaw, everything was a mess! Yung cabinet ko nakabukas at nagkalat ang damit ko. Ang mga drawers ko nakabukas at makalat din pati desk ko din nagkalat. And ang pinaka-worst?

Lahat ng posters and merchandise ng Neon Green sa kwarto ko sira.

Napaluhod na lang ako sa kalagayan ng kwarto ko. Maya-maya pa ay nakaramdam ako ng mainit na bagay na dumadaloy sa piangi ko. Sht. Now, I'm crying. Inabot ko ang light stick na halos nasa tabi lang ng pinto. yung emerald niya na nasa taas nahati sa dalawa. Nakahiwalay din yung handle niya. Tanging ang wire na lang niya ang nagkokonekta sa buong light stick ko. Pakshet talaga.

My sobs became harder as I try to fix my light stick, and even harder because I can't. I look around to see my little haven ruined. Fck.

"Odette, Odette I'm very sorry. I should have seen this before hand." Mom said as she hugged me from the back.

"Mom ... Mom..." is all I could say. I can't find any words or even speak anything to describe how broken I am right now. She hugged me a little longer then helped me settle in a chair. She closed the door a little and cooed me to calm down.

"Mama, what happened here?"

"Someone entered here, Honey. Ang sabi ng mga maid ang akala nila electrician kaya pinapasok nila. But they didn't expect na ganito pala ang pakay ng lalaki na yun. I'm very sorry, Odette."

Lalaki? Bakit? Ano bang kasalanan ko sa taong yun at ginawa niya ito?

"Ang isa pa naming pinagtataka is tanging sa kwarto mo lang siya pumunta. Naka-lock din naman ang room eh. And wala naman siyang gamit na kinuha."

"So, pumunta lang talaga siya dito para guluhin ang kwarto ko, ganun ba yun?"

"Is Odette already home?" I heard Lolo's voice down stairs.

He approached my room and saw us.

"Abeonim." Mama moved aside so Lolo could hug me.

"I'm sorry, Princess."

His apology triggered my tears again. I cried in his arms. Like a child again.

*

Reid's P.O.V

Someone's calling ... "MOM"

"Yes Mom?"

"Anak, are you free tonight? I have a new friend here. She wants to know you."

"Mom, sinabi ko na sa inyo, I won't buy that. Sorry." - I hang-up.

Lagi na lang. Di na ako tinantanan ni Mommy diyan sa mga 'Friends' niya. Na-trauma na ako diyan. Muntik na kaya akong ma-r**e last time. Nga pala, I'm Reid Willian L. Senares. 19 years of age. A fourth year business management student. Ako rin ang leader at founder ng boy group na Neon Green. My parents are rich. Again, MY PARENTS.

Tumunog ang doorbel ng apartment ko. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin ang pitong mga panget, este kaibigan ko pala. Nanuod kami ng Fast & the Furious 5. Nagdala naman sila ng pagkain kaya pwede na yon.

"Nga pala, last stage na natin bukas ah? Anong plano niyo?" -Vince

"Uuwi kami sa Australia. Si Daddy kasi namimiss niya na daw yung kapatid ko." -Marvin

"Ganun, kayo ba triplets?" -Russel

"Punta kami L.A." - Chansel

"Ano gagawin niyo dun?" -Ako

"Mambabababe. - Vince

“Ah sige. Galing!”

"Pinapauwi kami ng nanay ni Vince. Ikaw leader?"- JC

"Sa bahay lang ako. Susulitin kong wala kayo."

At biglang umulan ng popcorn sa pwesto ko. Grabe, na-appreciate ko.

Bakasyon... Bakasyon... Saan kaya ako pupunta?