Swan Island

Five

Yzzy's P.O.V

Kinuha ko ang lampshade sa tabi ng kama at ready ng ibato dun sa lalaking nakatayo sa pintuan.

"T..teka l..lang Miss. I...ibaba m..mo muna y...yan." pigil niya sa akin ng marealize niya siguro kung anong gagawin ko.

"Sino ka ba?! Anong ginagawa mo dito?! Alam mo bang trespassing ka sa bahay ko?!"

"Bahay mo?! Sayo 'to? May pangalan mo? Tsaka anong trespassing? Bahay 'to ng tito ko no!" Aba't!

Nag-tss lang siya at nagtuloy-tuloy siya sa may sofa. Inilibot niya muna ang tingin bago siya pumunta doon sa may hagdan.

"Saan ka pupunta, ha?"

"Sa taas, tingin mo?" Sungit nito ah?

Di na niya ako pinansin at nagtuloy-tuloy na lang dun sa attic. May attic pala dito?

Hmm. Pero .... huhuhuhuhuhu

Naalala ko na naman.

Ipinatapon ako ng mga magulang ko dito. Huhuhu. Hindi na ba nila ako LOVE?

Pinulot ko yung sulat at binasa ulit. Oo, may sulat silang iniwan sa akin. Yun din ang dahilan kung bakit ako umiiyak.

"Dear Odette

Malamang ay umiiyak ka na ngayon habang binabasa mo ito. Malamang din na nagtataka ka kung bakit ka nandiyan. Well, it is for your own safety, dear. Remember that death threat? We were so worried kung anong pwedeng mangyari sayo. Kaya naisip ng Lolo mo na diyan ka na muna. Tulad ng pagkaka-alam mo, nasa Korea ka nga dapat. Yan din ang alam ng lahat.

No one knows where your destination is. At mas mabuti na yun. That place is called Swan Island. You'll be safe there, honey. We promise.

So, We wish you goodluck. Be a good girl, okay? Your Lolo said that someone will be there to be with you. Pamangkin daw ng friend niya. So behave and be nice to whoever he or she might be, arasso?

Nga pala, the connection sa side niyo ay medyo mahina. You can take a ride to the other side if you want. Love you always.

--Mom.

Iyak ulit. Hindi nga mali ang pagkakabasa ko. Ang saklap!

I stood up from crying in my bed and went to the kitchen. I badly need ice cream right now.

Pero ng magpunta ako sa kitchen ay dalawa ang ref na nandoon. Yung mas malaki ay creamy white ang color while the other one has Neon Green's stickers and logos. _

So I guess alam ko na kung alin ang akin diyan di ba?

Binuksan ko na yung mas maliit na ref.

"Eh? Ba't gan'to 'to?" nagtatakang tanong ko sa ref. (Oo, tinatanong ko yung ref. )

Puro rootbeer at energy drink ang laman nito. Bakit?????

"Nga pala, Miss..." napalingon ako sa lalaking pababa ng hagdan at napatitig sa kanya.

Teka lang .... May mali dito eh?

"Oh bakit?"

Lumapit pa ako ng sobra sa kanya. As in sobra! Hahahaha. Tinitigan ko siyang mabuti. Mabuting-mabuti. Hanggang sa mapagtanto ko na ....

"MISTER REID WILLIAM J. SENARES?!?"

Napaatras naman siya sa ginawa kong pagsigaw.

"Bakit ka ba nasigaw? Di ako bingi, Miss." reklamo niya habang kinakalikot yung tenga niya.

Ako? Eto nakatulala. Nakatingin sa kanya at medyo nakanganga. Bumalik ako sa katinuan ng isara niya yung bibig ko. Ayy, nakakahiya.

Pumunta siya dun sa ref at kumuha ng rootbeer.

"R...reid?"

"Oh?" inom rootbeer

"A..ano. Pwede magtanong?"

"Sige lang."

"A..no... Anong gi..ginagawa mo dito?" tanong ko tapos lunok.

"Ah. Nagtatago ako." huh?

"Nagtatago?"

"Hmm. Gaano ka katagal dito?" tanong niya sa akin.

"Ah.. Ang alam ko 2 months." tumango-tango naman siya.

Tinapon niya yung lata ng rootbeer tsaka pumunta sa harap ko. Iniabot niya ang kamay niya sa harap ko at ngumiti.

"Hello, ako nga pala si William. Nice to meet you." William?

"Bakit William?" nacurious ako eh?

"Basta. Maki-ride ka na lang. wink"

"kilig Ah. Ok. ahem Nice to meet you, too. I'm Yzzy." at inabot ko ang kamay niya.

Nagngitian lang kami bago namin marealize na ang tagal na pala naming nakatayo doon.

"So, bakit ka naman nandito Yzzy?"

Binuksan ko muna yung isang ref at kumuha ng isang galon ng cookies and cream na ice cream bago ko sinagot ang tanong niya.

"Well, I received a death threat there in Manila. Dapat sa Korea ako pupunta pero I just woke up here this morning. Then a letter from my Mom confirmed that I'm stuck here." Litanya ko habang pumunta sa sofa para kainin yung ice cream.

"Eh ikaw?" umupo siya doon sa kabilang side ng sofa. Isa lang kasi yung sofa eh. Pwede naman siya tumabi sakin. Hehe

"Yun nga, nagtatago ako. Ang totoo niyan, baka pagbalik ko bigla na lang akong ikasal." nabuga ko yung ice cream pati yung kutsara.

"IKAKASAL?! IKAW?!"

"Chill lang, Yzzy." pagpapahinahon niya sa akinna medyo natatawa. Napatayo din kasi ako eh.

"I CAN'T CALM DOWN, REID-- WILLIAM. I'M YOUR #1 FAN AND I CAN'T JUST LET YOU GET MARRIED! NOT IN A MILLION YEARS!" Okay, I know naghehesterical nako pero kasi...

Napatigil ako kasi bigla siyang tumawa ng malakas! What?!

"HAHAHAHAHAHAHAHA.

GRABE! HAHAHAHAHAHAHAHA.

TEKA LANG AH? HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA. OKAY. HAHAHA, OKAY NAKO."

"Oh tapos ka na?"

"Oo… hmpt~* HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." Okay, mukhang hindi pa.

Umalis na lang ako sa harapan niya pero pinigilan niya ako. Tulad na lang ng pagpipigil niya sa tawa niya.

"Uy, saan ka pupunta?"

"Kukuha muna ako ng bagong kutsara, Will." mataray kong sagot sa kanya.

Pumunta na ako sa kitchen at kumuha ng kutsara tsaka ako bumalik sa sala. Pero di na ako umupo sa sofa. Tumayo lang ako sa gilid niya habang pinapakalma niya ang sarili niya.

"Tapos na?"

"Yeah, sorry."

"Okay, bakit ka tumawa?"

"I was just joking, Yzzy."

"Oh. Okay." kalmadong sagot ko sa kanya.

EH SIRA ULO PALA TONG LALAKING TO EH? ALAM MO YUNG SOBRANG NAGHEHESTERICAL KA NA TAPOS JOKE LANG PALA. IIYAK NA NGA DAPAT AKO EH! TAPOS WALA LANG PALA YUN? JOKE LANG?!! AYOS! EH KUNG TINATAPON KO KAYA SA PACIFIC OCEAN TONG LALAKING TO?! HAISH!

Tumayo siya at nilibot ang tingin sa buong bahay. Habang nagtitingin-tingin siya ay may narinig kaming kahol ng aso.

Pumasok naman yung aso kanina tsaka dinamba si Re-William.

"Oh. Kalma lang. Teka, teka." nakahiga silang dalawa doon sa sahig habang nakapatong sa kanya yung aso. Cute.

P-in-et lang ni R-William yung aso at napansin niya yung collar.

"Hi Dearest."

"Arf~"

"Ang ganda mo naman!"

"Arf~"

"Babae siya?" tanong ko.

"Yep."

"Okay.

Di ko na lang sila pinansin at pumunta na ako kung nasaan yung mga gamit ko.

Kinuha ko ang laptop ko at may tinype na something.

"HOLY CHEESY MACARONI! KASAMA KO SA IISANG BAHAY NGAYON SI REID BABY KO! OHMYGOSH! SERYOSO BA TO? DI KAYA PANAGINIP LANG TO?! WAG NAMAN SANA! PERO OHMYGOSH TALAGA! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!! HINDI KO NA KAYANG MAGTIMPI! GRABE NA ITO!!!!!! I KENNOT GUYS! AY KENNNNOOOOOT!!!!!!!!"

Whoo. Okay, kalmado nako.

"Nga pala, Re-William?" Pero paglingon ko wala na siya. Wala na din si Dearest the dog. Asan na yung dalawang yun?

Lumabas ako para hanapin sila. Pero di pa ako nakakalayo sa bahay ay nakita ko na silang dalawa. Naglalaro at naghahabulan sila sa tubig. Ang saya nilang tingnan.

Napangiti naman ako. Oo nga pala no. Mahal ko nga pala 'tong lalaking to.