บทที่ 5 ถอดมันออก NC

1323 Words

เวลาล่วงเลยจนถึงเที่ยงคืนแล้ว พวกเธอทั้งสี่คนยังคงนั่งดื่มกันต่อ เพราะสาววิศวะอย่างพวกเราคอแข็งอยู่แล้ว แบบนี้จะเอาเวลาที่ไหนมาแอ๊บเมากันล่ะ “ที่จริงแล้วพวกเราควรเมากันบ้างนะ” ยาหยีเอ่ยออกมาหลังจากยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดพร้อมสีหน้าหวานอมขมกลืน เพราะแอลกอฮอล์รสร้อนแรงบาดคอ “คอทองแดงแบบนี้ป้ะ ผู้ชายเลยกลัว” สาวสวยผมบลอนด์น้ำตาลอย่างมาเฟียเอ่ยติดตลกพลางมองยาหยีเพราะมันคือเรื่องจริง ใครจะมาชอบผู้หญิงดื่มโหดกันล่ะ ต้องสวย ๆ จิบอะไรหน่อยก็เวียนหัว “เฟีย แกหนักกว่าพวกฉันนะ เมื่อกี้แกพึ่งเตะไข่ชาวบ้าน” สาวสวยแสนน่ารักอย่างเปอร์เซียหัวเราะคิกคัก ก่อนจะยิ้มแห้งเมื่อโดนมาเฟียปรายตามองเขม็ง “จริงของยัยเปอร์เซียนะ ฮ่าฮ่า” และคุณหนูมินะก็หัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์วันนี้ที่เปอร์เซียกลับมาเล่าให้ฟัง พวกเธอชินกับนิสัยของมาเฟียแล้ว รายนี้เฉยชาแต่เวลาโหดก็น่ากลัวมาก “รอบหน้าไม่ใช่แค่เตะ ถ้าเจออีกจะตัดลูกชายมันไปให้จระเข้ที่บ้านกิน ชิ” ร่างบางเอ่ยออกมาอย่างติดตลก พลอยทำให้เพื่อนในโต๊ะขำไปด้วย แต่ที่บ้านของมาเฟียมีจระเข้จริง ๆ แต่ไม่ใช่ที่ไทยนะเพราะครอบครัวย้ายไปอยู่อเมริกากันหมด มีเพียงเธอที่เรียนต่อที่ไทยเพราะอยากอยู่กับพวกเพื่อนและเหตุผลบางประการ “เห็นไหม ๆ แกน่ากลัวแบบนี้ใครก็ขยาด” ยาหยีเอ่ยขึ้นมาทำให้มาเฟียยกยิ้มและยักไหล่ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ “ช่วยไม่ได้ มันอยากมาทำเพื่อนฉันก่อนทำไม” มาเฟียเบะปากก่อนจะยกแก้วขึ้นมาจิบ ระหว่างนั้นสายตาของเธอดันทะปะเข้ากับแววตาคมกริบของผู้ชายผมสีเทาใบหน้าหล่อร้าย เพียงไม่นานรายนั้นก็ยกแก้วขึ้นเป็นเชิงขอชน “กรี๊ด คนนั้นขอชนยัยเฟีย” ยาหยีที่จับสังเกตเพื่อนก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นทำเอาเพื่อนอีกสองคนอย่างมินะและเปอร์เซียหันขวับทันที “เออจริงด้วย เฟียรีบไปเร็ว” “มองแกนานมาก เอาเลย” เพื่อนทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์อย่างออกนอกหน้า ทำให้เธอกลอกตาอย่างเอือมระอา ก่อนจะหันกลับมามองเพื่อน “พวกแก…” มาเฟียเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ “อะไรของแกอีก” ยาหยีขมวดคิ้ว “เออ นั่นสิมีอะไร” ตามด้วยมินะ “เฟียรีบพูดมาเร็ว ๆ” และเปอร์เซียเป็นคนสุดท้าย ทุกคนต่างเร่งรัดเพราะกลัวเพื่อนจะพลาดผู้ชายไป ดูเขาสิ หล่อขนาดนี้ใคร ๆ ต่างก็จ้องจะเขมือบแต่เขากลับสนใจยัยจอมเย็นชาคนนี้ พวกเธอเลยร้อนรนอยากให้เพื่อนรีบไปทำความรู้จักกับเขา “กำลังคิดว่าจะไปดีไหม” มาเฟียเอ่ยออกมา “ทำไมล่ะ” ยาหยีถามอย่างไม่เข้าใจ “ฉันว่าเขาดูอันตราย” “ผู้ชายอันตรายแปลว่าร้อนแรงสุด ๆ เวลาอยู่บนเตียง” มินะเอ่ย “แกรู้ได้ไง ทำเหมือนเคยมีอะไรมาแล้ว” เธอหรี่ตามองเพื่อน “เปล่าอะ อ่านนิยายมา ฮ่าฮ่า” “แหม ทีอย่างนี้สนับสนุนดีนัก ทำไมตอนแรกห้ามล่ะ” “เขาหล่อ ไปเถอะถือว่าเปิดประสบการณ์” “เออ ๆ ไปก็ได้” มาเฟียยกแก้วเหล้าอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นยืน “ไม่ต้องไปแล้ว เขามานู่นแล้ว” เปอร์เซียพยักพเยิดทำให้พวกเธอทั้งสามหันไปมองยังทางที่เพื่อนบอก ร่างสูงเรือนผมสีเทาใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มกำลังเดินตรงมาที่โต๊ะของเธอพร้อมแก้วในมือ และด้านหลังยังมีเพื่อนของเขาตามมาด้วย “เชี่ย หล่อทั้งแก๊ง” ยาหยีกรี๊ดเบา ๆ ข้างหูของเธอ “เออ จริง” “สาว ๆ ขอพวกเรานั่งด้วยได้ไหมครับ” เมื่อพวกเขาเดินมาถึงโต๊ะของเราท่ามกลางสายตาอิจฉาริษยาของผู้หญิงรอบข้าง ผู้ชายผมสีดำหน้าตาเหมือนคนเกาหลีก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง “เชิญค่ะ ๆ” ยาหยีกระวีกระวาดจัดแจงที่นั่งโดยไม่ลืมหาโอกาสให้เธอได้นั่งข้างผู้ชายผมสีเทา “หวัดดี” น้ำเสียงมีเสน่ห์เอ่ยทักทายร่างบางตรงหน้าอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน พอได้มองใกล้ ๆ แล้วเขาก็อดยอมรับในใจไม่ได้ว่าเธอสวยและตรงสเปกมาก “หวัดดี” ร่างบางเอ่ยตอบกลับพร้อมรอยยิ้มมุมปาก ทำให้เขาอดรู้สึกใจสั่นไม่ได้ เธอสวยและเย็นชาจนเขาอยากกำราบ แม้ปากจะยิ้มแต่แววตากลับเฉยชา “ผมสนใจคุณ” นีลเอ่ยออกไปอย่างไม่อ้อมค้อม และเป็นอีกครั้งที่คำตอบของเธอทำให้เขารู้สึกราวกับไฟถูกจุดอยู่ภายในใจ “ฉันก็ไม่ต่างกัน” ร่างบางตอบออกมาตามความสัตย์จริง และตัดสินใจกับตัวเองในใจแล้วว่า ยังไงคืนนี้เธอต้องลองสักตั้ง หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ขอตัวแยกออกมา โดยจุดหมายในครั้งนี้คือคอนโดมิเนียมราคาแพงระยับของนีล เป็นครั้งแรกกับการเปิดห้องส่วนตัวให้ผู้หญิงสักคนเข้ามานอน พลั่ก ! เพียงเปิดประตูเข้าไปในห้อง ร่างสูงก็ผลักร่างบางติดเข้ากับผนังด้วยความช่ำชอง เรือนกายกำยำขยับเข้ามาทาบทับด้วยแววตามีความสุขเหมือนนักล่า ก่อนความขุ่นเคืองจะวาบผ่านเมื่อเธอยกเข่าขึ้นมาใกล้กลางกายของเขาด้วยแววตาแสนระรื่น “อย่าพึ่งใจร้อนสิ” เธอเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มต่างจากปกติ ทำให้เขาขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปม กรามแกร่งขบกันแน่นเพราะรู้สึกว่าเหยื่อตรงหน้าดูพิษสงรอบด้านเหลือเกิน “อย่าลีลา” เขาเอ่ยเสียงเข้มอย่างหงุดหงิด ต่างจากตอนอยู่ร้านเหล้าลิบลับ ทำให้มาเฟียยิ้มร้ายเมื่อเขาโผล่หางออกมาแล้ว พลางคิดในใจว่าตัวเองนั้นมองเขาออกตั้งแต่แรกว่าเขาดูไม่ธรรมดาเลย “นายเรียนอะไร ?” คำถามของสาวสวยแสนเย็นชาตรงหน้าทำให้เขาชะงักไม่คิดว่าเธอจะถามเรื่องไร้สาระออกมา จะไม่ให้นีลแปลกใจได้ยังไงในเมื่อแม้แต่ชื่อของเขาเธอยังไม่เอ่ยปากถาม “บริหาร” “อ่า อย่างนั้นเหรอ เรียนบริหารสินะ” เธอพึมพำกับตัวเอง “ใช่ แค่นี้ใช่ไหมที่จะถาม” “อือ” ใบหน้าสวยพยักลงแทนคำตอบ ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าอยู่ลึก ๆ คนบ้าอะไรชื่อไม่ถาม นามสกุลไม่ถาม ไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับคนที่จะนอนด้วยเลย นีลได้แต่ค่อนขอดเธอในใจพลางคิดว่าเธอคงจะผ่านมาเยอะแล้วสินะถึงได้ดูเฉยชามากขนาดนี้ “ถ้าไม่ถามก็เอาเลยแล้วกัน” “อื้อ~” ความหงุดหงิดภายในใจทำให้เขาบดจูบลงมาอย่างแรง มือหนารวบมือทั้งข้างของเธอขึ้นไปเหนือศีรษะและกดแนบกับผนังห้อง ริมฝีปากบางคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ร้อนแรงทำให้คนคอแข็งอย่างเธอรู้สึกมึนเบลอไปชั่วขณะ เพียงสัมผัสความอ่อนนุ่มและหวานภายในโพรงปาก เขายิ่งรู้สึกถอนตัวไม่ขึ้น เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดเรียวลิ้นเล็กอย่างดูดดื่มชวนให้รู้สึกเสียวซ่าน ยิ่งเธอส่งลิ้นเล็กพัวพันอย่างเงอะงะยิ่งทำให้เขายกยิ้มร้าย เพราะรู้สึกว่าเธอกำลังแสดงละครอยู่ เขาจึงจงใจบดขยี้ริมฝีปากเล็กนั้นอย่างร้อนแรงและหยาบโลนจนได้ยินเสียงบดจูบดังลั่นห้อง กลิ่นกายแสนเย้ายวนทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง ยิ่งได้ลิ้มลองยิ่งรู้สึกเหมือนมึนเมาฝ่ามือเลื่อนมาลูบไล้ผิวกายขาวผ่องและบีบเคล้นทรวงอกอวบอย่างแรงจนแทบแหลกคามือ “อ๊ะ !”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more