Chapter 37.2
Luke Torres
Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko. Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko. Pinagmasdan ko siya. I tried to see kung gumagawa lang siya nang kwento pero sa nakikita ko, hindi. The way she cried in front of me. Hindi ‘yon pagpapanggap. Nanginginig pa ang mga kamay niya at tila takot na takot habang ikinu-kwento niya sa akin ang lahat.
“Matagal ko nang alam na may gusto sa akin ang bestfriend mo, Luke pero hindi ko ‘yon binigyan nang pinansin. Until one day, naalala mo pa ba ‘yung araw na pumunta tayo sa birthday niya? Lasing ka at nakatulog. Gano’n din ako. Dahil sa sobrang kalasingan, ‘di ko napansin na dinala niya na pala ako sa ibang kwarto at do’n pinagsamantalahan. I-I’m so scared nang mga oras na ‘yon. Takot na takot ako pero pinilit kong manahimik
