Nadir;
Eylül’e başlarından geçenleri anlatmıştı. Konuşmanın bir yerinde, usulca ondan hoşlandığını da ima etmişti aslında. Ama
Eylül ya fark etmemişti ya da yaşananların ağırlığı altında bu sözün üstünde durmamıştı. Belki de anlamıştı, ama susmayı tercih etmişti.
Nadir’in içinde hâlâ o belirsizlik devam ediyordu. Eylül’le açık açık konuşmak istiyordu; kalbindekileri, içini kemiren hisleri söze dökmek... Ama onun nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordu. Bu yüzden bir sessizlik sardı içini. Geri adım atmak istemiyordu, ama ileriye gitmeye de cesaret edememişti.
"Şimdi zamanı değil," diye geçirdi içinden. "Önce bir şeyleri düzene koymak gerek. Bu karmaşayı çözmeden olmaz."
Derin bir nefes aldı. Duygularını bir kez daha içine gömdü ama bu kez ses tonu yumuşaktı.
Nadir;
“Bundan sonra her
