Khalama’s POV:
Sa buong umaga, halos wala kaming nagawang maayos, dahil panay ang pang-aasar ni Roldan. May kanya-kanya kaming toka pero parang walang rumihistro sa utak ko. Kaya ko naman iyon pero nabablangko ang utak. Samu't-sari ang laman noon at bumabagabag sa akin. Ang pagpapaampon ni sister Marites. Iniisip ko pa lang ang paghakbang ko palabas ng kumbento parang hindi na ako makahinga.
“Wala pa naman h’wag mo munang pangunahan.” Dinugsol ako ni Shai sa balikat ko. Malungkot akong napatingin sa kanya. Marahan akong tumango. Pilit na pilit iyon.
Nag-aalburoto na ang tiyan ko simula pa kahapon akong huling kumain. Napahawak ako sa tiyan ko.
“Gutom kana, no?” Tanong ni Shai sa akin. Napangiwi akong tumango.
“Lika wala pang pagkain sa canteen, may itinabi ako sayo, alam kong maguguto
