เมื่อฉันติดอยู่ในเกมฮาเร็มที่ไม่ตรงปก

“ยินดีต้อนรับ หวังว่าคุณจะสนุกไปกับเกม...” ข้อความเฮงซวยนั่นขึ้นค้างอยู่ก่อนที่มันจะเริ่มจางหายไปเรื่อยๆ ฉันยกมือขึ้นมาทึ้งหัวตัวเองอย่างไร้ความหวังเมื่อการพยายามล็อกเอ้าท์ออกจากเกมนี้มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้.. นี่คือเกมฮาเร็มเรท20+ ที่ฉันทุ่มเงินไปมากกว่าสองหมื่นในการซื้อเกมนี้มาเล่น ด้วยราคาที่แพงมากพอสมควรนั่นทำให้ฉันตั้งความหวังกับเกมนี้เอาไว้สูงมากทีเดียวว่าระบบเสมือนจริงในเกมนี้คงจะทำให้ฉันได้เพลิดเพลินไปกับมัน ซึ่งในครั้งแรกที่ฉันปรากฏตัวอยู่ในเกมนี้ เถียงไม่ได้เลยว่าระบบของเกมนั้นดีเลิศ ประเสริฐศรีมากดั่งใจหวัง ฉันเข้ามาอยู่ในร่างขององค์หญิงเจเนวี ซึ่งเป็นผู้ที่จะต้องฝ่าฟันภารกิจต่างๆ เพื่อให้ไปให้ถึงตอนจบอันแสนสุขของเกมนี้ แต่สิ่งที่ทำให้เกมนี้มีผู้เล่นน้อยมาก นอกจากราคาของเกมที่สูงแล้วยังมีภารกิจที่ค่อนข้างยากอีกด้วย ในทุกภารกิจหากเลือกทางผิด ระบบจะส่งกลับไปยังจุดเริ่มต้นของด่านที่แล้ว ซึ่งหมายความว่าจะต้องเล่นด่านที่แล้วใหม่ถึงจะสามารถผ่านมาด่านถัดไปได้ เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาของคนที่ชื่อชอบความท้าทายอย่างฉัน ภารกิจไม่ได้ยากเย็น และเกมนี้ก็มีความสมจริงในแบบที่เลือดกำเดาของฉันอาจจะไหลออกมาหมดตัวก็ได้ ทว่าสิ่งที่เป็นปัญหาในตอนนี้คือ..ฉันออกไปจากเกมนี้ไม่ได้ต่างหาก... “ระบบกำลังอัพเดท จะทำการล็อกเอ้าท์ในอีก 1254834786 ชั่วโมง..” บ้าไปแล้วรึไง หากฉันออกไปจากเกมนี่ไม่ได้ ไม่ใช่ว่าร่างจริงของฉันจะตายงั้นเรอะ ถึงแม้ว่าฉันจะชอบเกมนี้มากแต่หากว่ามันออกไปไม่ได้ การต้องเผชิญหน้าอยู่กับเรื่องราวในเกมนี้มันเป็นอะไรที่.. “องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ..” ฉันหันไปตามเสียงก็พบเจอกับเบรเดนที่กำลังเดินเปลือยกายเข้ามา นี่คือฉากแรกที่แสนสดใสในเกมฮาเร็มแห่งนี้ ฉากเปิดตัวที่ไม่มีวันลืมลงเพราะนี่คือฉากที่เจเนวีจะต้องร่วมหลับนอนกับองครักษ์ประจำตัวของเธอ.. อย่ามองกันด้วยสายตาเช่นนั้นเบรเดน ฉันไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะทนไหว หากมีผู้ชายสุดแซ่บกำลังเดินเปลือยล่อนจ้อนมาหาฉันหรอกนะ.. เซอร์เบรเดน บูล ขุนนางยศ เซอร์ ตำแหน่งองครักษ์ประจำตัวขององค์หญิง เจเนวีแห่งราชวงศ์เซอร์เรียลอิล ระดับความยาว 1 ฉันเล่นเกมนี้ไปสามครั้งน่าจะได้ และในทุกครั้งที่พ่ายแพ้แล้วกลับมาเริ่มต้นด่านแรกใหม่นั้นมันไม่ใช่เรื่องน่าหงุดหงิดอะไรเลยจริงๆ ร่างกายของเบรเดนนั้นสุดแสนจะสมบูรณ์แบบราวกับรูปปั้นที่ถูกสร้างสรรค์มาจากฝีมือของจิตรกรฝีมือดีที่กำลังใช้จิตวิญญาณของเขาปั้นแต่งลงไปบนร่างกายนั้น กล้ามท้องที่มองกี่ครั้งก็หวั่นไหวและ..ส่วนนั้นของเขาที่ไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งก็ทำใจให้ชินไม่ได้สักที มันโค้งขึ้นเล็กน้อยราวกับพระจันทร์เสี้ยว และขนาดที่พอเหมาะพอดีนั่นทำให้ฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยที่ไม่สามารถผ่านด่านไปได้ เพราะการได้กลับมาเพลิดเพลินกับร่างกายนี้ครั้งแล้วครั้งเล่ามันคือเรื่องราวดีๆ ขอจับอีกสักครั้งจะตั้งใจเรียน..สาบานได้เลย เบรเดนเดินเข้ามาหาเธอก่อนที่เขาจะจับมือของเจเนวีเอาไว้ มืออีกข้างของเขาสัมผัสลงไปบนเส้นผมเหลืองสีทองของเธอเบาๆ เพื่อที่เส้นผมที่กำลังพัวพันยุ่งเหยิงจะได้กลับเข้าสู่สภาพปกติ “มีอะไรให้กระหม่อมช่วยไหมพ่ะย่ะค่ะ” หากจะมีอะไรให้เขาช่วยก็..พาเธอไปที่เตียงหลังจากนั้นก็ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง เราควรจะใช้ร่างกายในการพูดคุยกันแทน... “เบรเดน..พาข้าไปที่เตียง..” “ประกาศจากระบบ เนื่องจากมีเหตุขัดข้องทำให้ภารกิจต่างๆ อาจจะผิดพลาด เพราะฉะนั้นเพื่อให้มั่นใจว่าระบบภารกิจจะไม่มีการผิดพลาด ทางผู้ให้บริการขออนุญาตปิดโหมด NPC ระบบจะกลับมาให้บริการอีกครั้งในภายหลังค่ะ..” ห้ะ..ปิดโหมดNPC มันหมายความว่ายังไงกัน.. “ผลัวะ!!” เบรเดนผลักเธอออกในทันทีพร้อมกับใช้มือของเขาปิดส่วนสงวนของเขาเอาไว้เพื่อบดบังสายตาของเธอ ใบหน้าของเขามันแดงก่ำและแฝงไปด้วยความโกรธเคืองเล็กน้อย ไร้วี่แววความหลงใหลและคลั่งไคล้ในตอนแรกไปจนหมดสิ้น “เบรเดน? ..” “กระหม่อมคืออัศวินที่มีเกียรติ! หากองค์หญิงจะบังคับหรือว่าขืนใจกระหม่อมเช่นนั้นก็สังหารกระหม่อมเสียยังจะดีเสียกว่า!!” นี่มันเรื่อง..อะไรกันนะ? “มะ..หมายความว่ายังไงกันเบรเดน เมื่อครู่ไม่ใช่ว่าเจ้าถอดเสื้อผ้าพวกนั้นออกด้วยมือตัวเองไม่ใช่เรอะ!!” เขามองเธอด้วยแววตาที่แดงก่ำ “กระหม่อมยอมตายซะยังดีกว่า!!” เมื่อกล่าวจบเขาก็เดินไปหยิบมีดปอกผลไม้เพื่อทำท่าจะแทงลงไปบนคอตัวเอง ฉันรีบวิ่งไปหาเขาเพื่อที่จะจับมือของเขาเอาไว้ “ดะ..เดี๋ยวก่อน! เดี๋ยวก่อนสิ!!” ทำไมเรื่องมันเป็นแบบนี้ไปได้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่เธอและตัวละครเบรเดนมาพบเจอกัน “ปิดระบบ NPC” ฉันอ้าปากออกมาเล็กน้อยเมื่อคิดย้อนไปยังข้อความที่เด้งออกมาก่อนหน้านี้ หมายความว่าทุกตัวละครในเกมนี้กำลัง..หลุดออกจากระบบควบคุมงั้นเรอะ แบบนั้น..จริงๆ แล้วเบรเดนไม่ได้ต้องการแก้ผ้าในทุกครั้งที่มีการเริ่มต้นเกมใหม่ ในใจลึกๆ ของเขานั้น..เขาไม่ได้ต้องการองค์หญิงเจเนวีเลยงั้นสิ “...ไม่เป็นไรเบรเดน เจ้าไปสวมเสื้อผ้า...” “กระหม่อมได้ยินเสียงโวยวายดังออกไปจนถึงด้านนอก” ฉันเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง และสิ่งที่พบเจอคือคาดินันอีริคกำลังเดินเข้ามาด้านในด้วยท่าทางตกใจ ภารกิจข้อแรกในเกมคือการเอาชนะใจของเบรเดน นั่นคือภารกิจแรกที่โคตรง่ายเพราะเบรเดนนั้นชอบเจเนวีอยู่แล้ว ส่วนภารกิจที่สองคือการ..ร่วมหลับนอนกับคาดินัน คาดินันอีริค ผู้ปกครองวิหารศักดิ์สิทธิ์ และเป็นสหายคนสนิทของพี่ชายเจเนวี ระดับความยาก 4 หากถามเธอว่าทำไมเธอถึงกลับไปที่จุดเริ่มต้นบ่อยๆ นั่นก็เพราะว่าเธอไม่เคยผ่านด่านที่2เลยยังไงล่ะ นี่มันขี้โกงกันชัดๆ เอาระดับความยาก 4 ดาวมาไว้ในภารกิจที่2 ใครมันจะไปทำได้กันวะ อีริคหันหน้ามองไปทางอื่นเมื่อเขาเข้ามาพบเจอองค์หญิงและองครักษ์คนสนิทกำลังนั่งอยู่ตามลำพัง อีกทั้งเซอร์บลูยังไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าสักชิ้น..ส่วนองค์หญิงกำลังยื้อแย่งมีดออกไปจากมือของเซอร์ ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาได้ว่านี่มันคือเรื่องอะไรกัน องค์หญิงเจเนวีจะต้องบังคับให้เซอร์ถอดเสื้อผ้าจนหมดแล้วร่วมหลับนอนกับนางอย่างแน่นอน ทำไมกันนะ ทั้งที่องค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีต่างก็เป็นบุคคลแสนอ่อนโยน ส่วนองค์รัชทายาทจารีอัลพี่ชายของนางก็เป็นว่าที่องค์จักรพรรดิที่ช่วยเหลือประชาชนด้วยดีเสมอมา แล้วทำไมองค์หญิงถึงได้มีความชั่วช้ามากขนาดนี้ คาดินันอีริคเดินเข้าไปหาเซอร์บลู เขาถอดเสื้อคลุมที่ตัวเองสวมไปคลุมไหล่ของเซอร์บลูเอาไว้ในทันที “ไม่เป็นไรนะครับ เซอร์ไปจัดการใส่เสื้อผ้าของตัวเองก่อนเถิด..” พี่คะนี่มันอะไรกัน? ทำไมพี่สองคนถึงมองหนูด้วยสายตาแสนรังเกียจแบบนั้นกันคะ พี่ทั้งสองคนคือตัวละครจากเกมนี้และพี่ทั้งสองคนต้องแย่งหนูสิคะ มามองด้วยสายตารังเกียจแบบนั้นใช้ได้ที่ไหนกันโว้ย!! เท่าที่จำได้ฉันเล่นเกมนี้เพื่อคลายเครียดแล้วทำไมมันเหมือนกับว่าฉันจะเครียดมากกว่าเดิมกันล่ะว้อยยย