NANG gabi iyon, pagkatapos naming maghapunan, ay nagpasya si Tatay na pag-usapan na namin ang gagawing aksyon sa insidenteng kinasangkutan namin ni Khalil. Okupado namin ang lahat ng upuan sa salas—si Tatay at Nanay ay magkatabing nakaupo sa mahabang sofa, ako at si Ate Natasha ay okupado ang magkatabing pang-isahang sofa habang si Kuya Nigel at Dylan ay sa katapat naming dalawang pang-isahang sofa nakaupo. Dylan didn’t want to join because it’s a family matter but my parents insisted since they want to have a neutral opinion in this matter.
“Nagpunta raw si Khalil dito sa bahay kanina at nag-usap kayo tungkol sa desisyon niya sa nangyari,” sinimulan ni Tatay gamit ang mahinahong boses. Nakatulong iyon upang maibsan ang kaba sa aking dibdib lalo na’t seryoso akong pinagmamasdan ni Kuya Ni
