“BAKIT hindi mo kaagad sinabi sa aking balak mong kausapin si Terrence ngayon?”
“Sorry, Khalil. Ayaw ko lang mag-isip ka pa ng kung ano-ano. I will be fine don’t worry.” Inilipat ko sa kabilang tainga ang cellphone habang sinisipat ko sa salamin ng aking tokador ang bihis ngayon. Isang simpleng green t-shirt na pinaloob ko sa high waist jeans at tinernuhan ng puting rubber shoes ang suot ko.
“Paano kung may balak na namang kung ano sa 'yo ang lalaking iyon?” Hindi maitatago ang pag-aalala sa boses ni Khalil.
Bumuntong-hininga ako at saka nag-focus sa kausap. “Ano naman ang gagawin sa akin ni Terrence? Isa pa, public place ang pagkikitaan namin. Kasama ko rin si Kuya at Dylan. So, there’s nothing to worry about. I’m safe.”
“I want to go with you,” aniya sa mas mababang boses. “Mababaliw
