NAGING busy ang araw na ito para sa akin. Kung dati ay tahimik lang na lumilipas ang maghapon ko ay iba ngayon. Halos lahat ng estudyanteng makasalubong ko ay binabati ako. They congratulated me for being casted in the musical play.
“Wow, Nami,” nakangising wika ni Linette. “Ibang level ka na. Popular ka na talaga. Hindi na kita ma-reach. How to be you po?”
Inirapan ko ang kaibigan. “Naiilang na nga ako. Hindi naman ako sanay na maya’t maya ay may kinakausap.”
“Masasanay ka rin. At saka kung nakita mo lang ang itsura ni Sandra at ng mga minions niya kanina. Hay, naku! Matatawa ka talaga.”
Napailing ako sa narinig. “Tigilan mo na nga si Sandra.”
“Ano’ng tigilan ka r’yan?” Nakatanggap ako ng malakas na hampas sa braso mula sa sadista kong kaibigan. “Mabuti nga sa kanila at napahiya
