CHAPTER 7

2148 Words

“NASAAN na ba kasi ang lalaking iyon?” tanong ko sa sarili habang nakatanaw sa mga estudyanteng naglalakad papasok sa gate ng paaralan. Napabuntong-hininga ako nang mapagtantong kanina pa pala ako pabalik-balik sa paglalakad dito sa school canopy. Naupo ako sa bakanteng bench na naroon dahil nakaramdam na rin ako ng pangangalay ng mga paa. Inilapag ko rin sa aking tabi ang aking bag pack at bitbit na paper bag na laman ang mga ipinahiram sa aking damit at tsinelas ni Terrence. I smiled when I took a peek of the clothes inside the paper bag. Naalala ko kasi ang mga katakot-takot na tanong sa akin ng mga tao sa bahay nang umuwi ako suot ang over-sized na damit ni Terrence. Iyon nga lang ay pinagtakpan ko ang totoong dahilan ng nadisgrasya kong mga uniporme. Sa sobrang protective kasi sa a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD