Ninong kong Milyonaryo [SSPG]

DESISYON

MITCH' P O V

" Really!? " hindi makapaniwalang sambit ni Josie nang i- kwento ko sa kan'ya ang napag- usapan namin ni Sir Dax kahapon. " Grabe! Hindi ba may girlfriend s'ya!? " dugtong pa n'yang wika.

" Wala raw s'yang Nobya! Baka fvbv n'ya lang din iyon, tapos nanawa na s'ya! " inis ko namang tugon.

Ngayon lamang kasi nagsi- sink in sa utak ko ang buong pangyayari, umaga na kasi ako nagising kanina. Nagmamadali naman akong gumayak at kumain para nga pumasok sa University. Nagluto pa ako dahil nga any exam kami, ayoko namang pumapasok ng walang laman ang sikmura kapag may exam. Sigurado kasi akong wala akong maisasagot.

Pagkarating naman sa school ay sunod- sunod ang subject namin na nagpa- quiz at exam iyong ibang Prof. Ngunit, iyong after lunch naman naming subject ay vacant na. Bukas na raw magbibigay ng quiz, kaya ngayon ko lamang napag- tuunan ng pansin ang tungkol sa set up na sinasabi ni Sri Dax. Napag- kasunduan naming dito na lamang sa apartment ko kami kumain para nga ma- i- kwento ko sa kan'ya ang napag- usapan namin ng CEOs nga ng malaking TV Station ng bansa. Nang walang nakaka- rinig.

Katatapos lamang naming kumain ng lunch, at may ilang oras pa ako para makapag- desisyon sa offer ni Sir Dax. Kinikilabutan nga ako kapag naiisip ko kung ano ang ino- offer n'ya na tila hindi big deal sa kan'ya iyon. At isa pa, paano nga ang Nobya n'yang dinatnan namin sa office noon?

" Ano ang pasya mo? " nag- aalalang tanong ulit ni Josie, nakaupo na kami rito sa sofa sa sala ng aking maliit na apartment.

" Sa totoo lang, . . . hindi ko pa alam. " nangingilid ang mga luhang tugon ko, " K- Kung ikaw ang nasa sitwasyon ko, ano ang gagawin mo? " sumisinghot kong balik tanong sa kan'ya.

" Alam mo beshie! Alam naman natin pareho na wala ka nang pagkukuhanan ng pambayad sa tuition fee mo. Kaya nga tayo lumapit sa Ninong mo, iyon pala ay hindi mo naman s'ya Ninong. At least, tinulungan ka naman n'ya, 'di ba? Iyon nga lang, nanghihingi ng kapalit. Sus! Ano naman!? Pwede ka namang magpa- opera para maibalik iyang virg!n!ty mo kapag nakita mo na ang lalakeng para sa'yo!? Tsaka, . . . malay mo naman, ma- develop kayong dalawa. " mahabang paliwanag n'ya sabay kilig sa dulo.

" May Nobya na nga, 'di ba!? " pairap ko namang tugon, may point din naman kasi s'ya sa kan'ya ipinahayag. After nga naman nito, oo nga at makabayad na ako sa tuition ko hanggang next semester. Paano naman ang kakainin ko at pambayad sa renta rito sa apartment? Hanggang next month na lamang ang deposit ko na upa. Sa susunod na mga buwan at mauubos na rin ang stock kong pagkain. Magka- graduate man ako ay paano ang magiging pamasahe ko at pagkuha ng mga requirements once na ma- hire ako? Kung mapasok man ako agad sa trabaho ay maghihintay pa ng two weeks para maka- sweldo.

" Sus! Asawa nga napapalitan, girlfriend pa kaya!? " paingos din n'yang tugon

" Seriously speaking, Besh, na- te- tempt na kong i- grab ang offer ni Sir Dax. Alam mo naman ang buhay ko after ng ilang months. " malungkot ko namang daing sa best friend ko.

" I know! Kaya nga ina- advice ko sa'yong i- accept mo na nga iyon. Jusko! Wala ka nang i- intindihin kung saan ka kukuha nang kakainin mo. Walang apartment na u- upahan, at higit sa lahat magkakaruon ka pa ng peace of mind dahil alam mong bayad na na sa tuition fee mo. Doon na lang tayo, Besh sa positive side. " mahabang paliwanag din n'ya

Puro tama naman ang ipinapayo n'ya. Iyon nga lamang ay magiging kapalit ang aking katawan at higit sa lahat ang aking pagka babae. Nais n'ya kasing maging fvck buddy kami o fvbv, kaya ang sabi ko ay paano na lamang ang kan'yang Nobya? Tapos sasabihin pa n'yang wala raw s'yang girlfriend eh, sino iyong inabutan namin sa opisina n'ya na nagmamaktol? At pupuntahan pa n'ya sa condo nito?

" Mag- undergo ka na lang ng vaginoplasty operation para maibalik ang kipot n'yang vajayjay mo! " advice pa n'yang walang filter ang bibig.

Kaya naman naka- ilang hugot muna ako ng malalim na buntong hininga at mangiyak- ngiyak na tumango ako. " O- Okay! Mamaya ko na s'ya tatawagan. " hanggang sa tuluyan na akong mapa- iyak. Hindi ko naman alam kung para saan ang mga luha ko. Para nga ba sa aking pagka wala ng aking pagka- birhen o dahil sa takot dahil hindi ko pa alam kung ano ba ang naghihintay sa akin sa pagpayag ko sa kagustuhan ni Sir Dax na maging fvck bvddy n'ya? Baka kasi maging alternate kaming puntahan no'ng girlfriend n'ya? Na nakalimutan ko na ang pangalan tapos pag- awayan lang namin?

" Sshhh! Nandito lang ako, remember, hmm! Kapag alam mong agrabyado ka na dapat ka nang lumaban. Alam mo naman na tutulungan kita, at kapag nakikita kong magiging miserable lamang ang buhay mo roon ay ako mismo ang maglalayo sa'yo sa kan'ya. Basta kailangan maging updated ka sa akin kung ano nangyayari sa'yo roon. " basag na rin ang boses na wika n'ya, kaya naman hindi ko na napigilan na mapa- hagulgol nang iyak.

Hanggang sa marinig kong umiiyak na rin s'ya habang magka yakap kami. Samu't saring emosyon na rin ang dahilan kung bakit siguro hindi ko napigilan na maging emotional. Pwedeng dahil sa makaka- hinga na ako ng maluwag, gigising sa umaga na may kakainin na ako. Sabi nga ni Jodi ay magkakaruon ako ng peace of mind. Iyon ngang wala nang iisipin na due date. Itinatanim ko na lamang sa utak kong, ilang buwan lang naman kung sakali ang ipag- titiis ko sa poder ni Sir Dax. Kapag naka- graduate na ako at nakahanap nang trabaho ay pwede na siguro akong kumalas sa aming set up?

Ilang minuto rin naging emotional kami ng kaibigan ko hanggang sa mag hiwalay kami sa aming yakapan na puno ng luha ang magkabilang pisngi.

" Tatawagan mo na ba s'ya? " sumisinghot pang usisa n'ya

" Do I have a choice? " pilit ang ngiting balik kong? tanong sa kan'ya, ngumiti lang din s'yang hindi kita ang mga ngipin.

Kinuha ko ang aking cellphone na nakapatong sa center table sa living area tsaka naka- ilang ulit pa akong humugot ng malalim na buntong hininga. Tumingala ako at pumikit tsaka umusal ng maikling panalangin.

Nang dumilat ako at nakita kong naka- ngiti na ang kaibigan ko kaya ngumiti na rin ako sa kan'ya. Niyakap pa n'ya ako habang nakatapat sa tainga ko ang hawak kong mobile phone at hinihintay na sagutin ni Sir Dax ang aking phone calls. Ngunit, naka- ilang ring na ay hindi pa rin n'ya ina- accept kaya nilubayan muna n'ya ang pagtawag.

" Bakit kaya ayaw n'yang sagutin? " takang tanong ni Josie

" Baka busy . . . sa trabaho, ' di ba? " tugon ko na lamang, muntik ko pang masabing baka sa girlfriend n'ya s'ya busy kaya hindi masagot ang tawag ko. Sa isiping magkasama ngayon sila ng kan'yang Nobya ay tila hindi ko nagustuhan at hind ko malaman kung kanino ako maiinis sa kaalamang magkasam silang dalawa.

Naging tahimik na lamang kaming magkaibigan na tila parehong may iniisip nang magulantang kami pareho dahil nag- ring ang aking cellphone na hawak- hawak ko pa rin.

Pinakita ko kay Josie nag screen ng mobile phone ko para malaman n'yang si Sir Dax ang caller. Hinawakan naman n'ya ang kanang kamay ko bilang pag suporta. Nasa kaliwa kasing tainga ko ang cellphone nang i- accept ko ang tawag nito.

" Hello! " kinakabahan ko namang tugon, " Y- Yes! " tugon ko sa tanong n'ya kung pumapayag na raw ba ako sa aming set up. " Huh!? Ngayon na agad!? " tarantang usisa ko pa, nang sabihin n'yang ipapa sundo na n'ya ako sa kan'yang Driver para roon na ako matulog sa condo n'ya ngayong gabi. Hapon pa lamang naman, hindi naman kami aabutan ng dilim kung ngayon na nga n'ya ako papasundo.

Marami naman itong ini- explain kaya n'ya ako gustong nasa condo na. Sa sobrang dami nga at hindi ko na natandaan iyong iba.

" S- Sige! A- Aayusin ko lang ang dadalhin kong damit. " kiming saad ko, at nagbilin pa ito ng kung ano- ano, panay tango lang naman ako kahit hindi naman nakikita ng aking kausap ang ginagawa ko. " Y- Yes, Sir D- Daxton. " iyon lamang ang naisagot ko sa after n'yang magbilin sabay off nang tawag, kaya naman nanlulumong napa- sandal ako sa sandalan ng sofa.

" Ano sabi!? " ungkat ni Josie, halata sa kan'yang mukha ang concern nito.

" Wala naman! Ang dami lang ibinilin, iyong pagluluto lang ng dinner ang naintindihan kong h'wag na raw kaming magluto ni Dexter at o- order na lamang s'ya. " paliwanag ko naman

" So! Susunduin ka na ng Driver nito? " paninigurado pa ng aking kaibigan.

" Oo! Ayaw pumayag na bukas na ako pumunta sa condo, hindi ko na nga inintindi iyong iba. Basta raw susunduin na ako ngayon ni Dexter. " paliwanag ko pa.

" Tutulungan na kitang mag- empake. " wika pa nito at noon lamang din ako natauhan.

Tumayo na kaming dalawa at tinungo ang aking silid. Inuna namin ang personal thing ko at mga damit na importante. Babalikan ko na lamang iyong iba bukas o sa isang araw. Basta may madala lamang akong mga damit ko gaya? ng school uniform at pang- araw araw na damit.

Inilalagay ko naman sa plastic mag laman na ref na madaling masira, balak ko kasing ibigay na lamang kila Josie. Nang makarinig kami ng makina ng sasakyan sa tapat ng akiny gate. Ang kaibigan ko ang sumilip at sinabi nga nitong si Dexter na 'yon. S'ya na rin ang lumabas para pagbuksan ito ng gate. Kaya ibinuhol ko na ang plastic at ipinatong sa dining tabl

Nag- umpisa na ulit akong nerbyusin dahil sa nalalapit na pagkawala ng aking pagka- birhen. Ngunit, sa sulok ng aking isipan ay may kaunting excitement din akong ina asam.

" Ready na po ba kayo, Ma'am Mitch? " tanong nito pagpasok sa loob ng apartment ko, kaya nagulat naman ako sa itinawag n'ya.

" Huh!? 'Mitch' na lang ang itawag mo, h'wag mo nang lagyan ng 'Ma'am'. " natatawang wika ko sa Driver ni Sir Dax, naalala Kong ganito rin ang trabaho ni Papa noon sa kan'ya. Sa pagkaka- alala sa aking Ama ay bigla tuloy akong nalungkot dahil sisirain ko ang isang bilin nilang h'wag ibibigay ang vajayjay sa hindi pa asawa.

" Naku! Papagalitan po ako ni Sir Dax kapag hindi Ma'am ang itatawag ko sa inyo. " napapa- kamot sa ulong tugon n'ya, ako naman ang napa- kamot sa kilay.

" Sige na, tara na, pwedeng pakihatid muna natin ang kaibigan ko sa kanila? " wika ko naman sabay hingi ng pabor

" S'yempre naman po pwedeng- pwede! " masigla na nitong tugon at binuhat na ang travelling bag ko at pagka- abot ko ng plastic bag kay Josie ay lumabas na rin kami ng apartment nang masigurado kong naka- lock ang mga bintana at pinto.

Malungkot naman akong tumingin sa tirahan na naging saksi sa aking mga luha at halaklak. Sa tagal ko kasing nakatira rito ay ngayon lamang ako hindi matutulog dito sa gabi.

Ilang sandali pa ay bumi byahe na kami kaya kinabahan na naman ako dahil walang nakaka- alam kung ano ba ang magiging buhay ko sa piling ni Sir Dax. Kung tama ba itong naging pasya ko o inilagay ko lamang sa panganib ang aking buhay?