วังวนคนเคยคุ้น

บทที่ 3.1 ตามติด

เมื่อมาถึงที่คอนโด พี่เวย์ก็ขอบคุณเธอที่ให้ติดรถมาด้วยถึงเขาจะเป็นคนขับก็เถอะ เขาไม่ได้กวนประสาทเธอด้วยคำพูด แต่ทำเพียงเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีและส่งยิ้มให้เธอก่อนเข้าห้องตัวเองไป

“อะไรของเขา” เอวมองให้แน่ใจว่าพี่เวย์เข้าห้องไปแล้ว เขาจะได้ไม่ต้องมาก่อกวนอะไรเธออีกก่อนที่เธอจะเปิดประตูเข้าห้องตัวเอง

เอวาใช้เวลาอาบน้ำสระผมราว ๆ เกือบครึ่งชั่วโมงเพื่อเตรียมตัวออกไปไนท์คลับกับเพื่อนตามที่นัดกันไว้ เอวาเสียบปลั๊กไฟไดร์เป่าผมก่อนนั่งลงบนเก้าอี้หน้ากระจกโต๊ะแต่งหน้าและเธอก็เปิดอ่านไลน์กลุ่มที่ไอ้ข้าวเพิ่งตอบกลับมาว่ามันหายท้องเสียแล้วแต่เดี๋ยวมันจะตามไปทีหลัง เธอเช็ดผมที่เปียกหมาด ๆ ก่อนจะเปิดไดร์เป่าผมยาวสลวย เพิ่งเริ่มเป่าได้นิดเดียว เสียงสัญญาณเตือนจากประตูห้องก็ดังขึ้น

“คงไม่ใช่หรอกมั้ง” เอวาบอกตัวเองขณะเดินไปดูที่ประตูผ่านช่องตาแมวและก็ต้องพบว่าเป็นคนที่เธอเพิ่งจะกลับมากับเขาจริง ๆ เธอถอนหายใจรอบที่เท่าไหร่ของงันแล้วก็ไม่ได้นับก่อนจะเปิดประตูออกไปเผชิญหน้ากับเขา และทันทีที่เห็นหน้าเธอ พี่เวย์ก็เอ่ยออกมาว่า

“ขอเข้าไปได้มั้ย”

พี่เวย์มองสำรวจเอวาตั้งแต่ผมกระเซอะกระเซิงของเธอที่เกิดจากการใช้ไดร์เป่าผมก่อนหน้านี้ เขาเลื่อนสายตามาหยุดที่บริเวณหน้าอกอวบอิ่มก่อนมองไปที่ขาขาว ๆ ของเธอ ซึ่งตอนนี้เอวาสวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่ที่ทั้งช่วงบนและช่วงล่างมีเพียงชุดชั้นในเท่านั้น เธอรู้สึกเหมือนถูกลวนลามด้วยสายตาจึงกระชับเสื้อคลุมให้มิดชิดขึ้น ถึงแม้มันจะไม่ได้โป๊ตั้งแต่แรกก็ตาม

“จะมองอีกนานมั้ย” พี่เวย์ลากสายตาขึ้นมามองหน้าเธอ

“ให้เข้ามั้ยล่ะ”

“ไม่ได้ มีอะไรก็พูดมา วายุ่งอยู่”

“เหรอ งั้นพี่เข้าเลยนะ” พี่เวย์ไม่สนใจคำตอบของเธอ เขาจึงแทรกตัวผ่านที่ว่างเพียงน้อยนิดโดยจับไหล่เอวาให้ขยับตัวเบี่ยงหลบทางให้เขา เอวาที่ไม่ได้ตั้งตัวว่าพี่เวย์จะทำมึนได้ขนาดนี้เลยถูกเขาดันตัวแล้วเข้าห้องมาได้อย่างง่ายดาย

“นี่ ! บอกว่าไม่ให้เข้าไง อะไรของพี่เนี่ย ออกไปเลยนะ ว้าย !”

เอวาคว้าจับแขนพี่เวย์แล้วออกแรงดึงพาเขาออกจากห้อง แต่พี่เวย์กลับคว้าตัวเธอเอาไว้ได้แล้วจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่าก่อนปิดประตูห้อง เอวาดิ้นเตะขาไปมาหวังให้เขาปล่อยตัวลง สองมือก็ทุบลงบนหลังของคนตัวใหญ่กว่า จนลืมไปว่ายิ่งเธอขยับตัวมากเท่าไหร่ หน้าอกอวบของเธอก็ยิ่งเสียดสีไปมาบนบ่าของพี่เวย์มากขึ้นเท่านั้น สัมผัสนุ่ม ๆ นั้นทำให้พี่เวย์ยกยิ้มชอบใจ

พี่เวย์ปล่อยเอวาลงที่พื้นหน้าโต๊ะเครื่องแป้งและจับบ่าเธอกดลงให้นั่งบนเก้าอี้หน้ากระจกที่เธอกำลังเป่าผมก่อนที่เขาจะมา

“ทำอะไรของพี่เนี่ย”

“มาเดี๋ยวเป่าผมให้”

“อยู่เฉย ๆ เถอะพี่ เดี๋ยวผมวาเสีย”

“ตามใจ” พี่เวย์ยักไหล่แล้วเดินไปนั่งที่เตียง

“แล้วพี่มีอะไร มาหาวาทำไม” เอวาเริ่มเป่าผมอีกครั้ง

“ก็เคยบอกแล้วไง ว่าพี่มีเรื่องต้องคุยกับเอวา” พี่เวย์พูดเสียงดังแข่งกับเสียงไดร์เป่าผมที่ยังดังต่อเนื่องแต่เอวาก็พอจะได้ยินคำตอบของเขา เธอไม่พูดอะไร พี่เวย์เองก็รอจนกว่าเธอจะจัดการผมตัวเองเสร็จจนกระทั่งเสียงไดร์เป่าผมเงียบลง ผมของเธอแห้งแล้ว เธอหวีผมจัดทรงให้เรียบร้อยก่อนกดดูนาฬิกาที่หน้าจอสมาร์ตโฟนและเดินไปหยิบชุดที่เตรียมไว้หน้าตู้เสื้อผ้าก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป เมื่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

สายตาพี่เวย์ยังจับจ้องเธออยู่ตั้งแต่ก่อนเข้าห้องน้ำไป เอวาในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำกระโปรงสั้นเหนือเข่า มีโซ่เส้นบาง ๆแต่งระบายบริเวณหน้าอก ความระยิบระยับบนบริเวณนั้นเด่นจนพี่เวย์ไม่ชอบใจมันเป็นจุดดึงดูดสายตาเกินไป เขารู้สึกอยากจะบอกให้เธอไปเปลี่ยนชุดแต่ทำได้แค่ถามออกไป

“จะไปไหน”

“พี่มีอะไรก็รีบพูด วาจะได้รีบไป” เอวาไม่ได้ตอบคำถามเขาและเป็นฝ่ายถามเขาเสียเอง

“ไปด้วย” ในเมื่อเอวาไม่ตอบเขาก็ถือวิสาสะเดินไปหยิบกุญแจรถที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง เขาทำราวกับเป็นเจ้าของมันอีกครั้ง

“พี่ขับให้”

“พี่เวย์ !” เอวาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ เขาจะวุ่นวายกับเธอไปอีกนานแค่ไหน

“ครับ” ยังจะมาครับอีก

“ว่าธุระของพี่มา แล้วคืนกุญแจรถให้วาค่ะ”

@ night club

สุดท้ายพี่เวย์ก็รับหน้าที่เป็นสารถีส่วนตัวให้เอวาอีกครั้ง การต่อปากต่อคำในห้องจบลงที่พี่เวย์เป็นฝ่ายเดินหนีเอวาออกมา โดยที่เขาก็ยังไม่ยอมพูดสิ่งที่ยังค้างคาอยู่ เอวาตามออกมาพร้อมกับก่นด่าเขาสารพัดแต่เขาก็ทำหูทวนลม เพราะเขาถือคติ ด้านได้อายอด

อันที่จริงเขาก็ไม่ได้อยากตามติดเธอขนาดนี้ ที่ไปหาถึงห้องเป็นเพราะเขาอยากจะคุยกับเธอถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเราและเรื่องที่เธอเข้าใจผิดมาตลอด โดยไม่ได้รู้มาก่อนว่าวันนี้เธอจะไปไหนหรือไม่ แต่พอได้เห็นชุดที่เธอใส่เขาก็เกิดอาการหวงขึ้นมาจนต้องตามมาเฝ้าถึงที่ขนาดนี้

แสงไฟหลากสีและเสียงดนตรีจังหวะหนัก ๆ ทำให้เอวาสายตาพร่ามัวไปชั่วขณะ ก่อนจะปรับโฟกัสได้และเดินผ่านเหล่าบรรดานักท่องราตรีที่โชว์สเต็ปกันอยู่หน้าฟลอร์ เอวามาถึงช้ากว่าฟ้าและไอ้วีร์เล็กน้อย ฟ้าโบกมือให้เอวาเห็นโต๊ะที่นั่งอยู่ เอวาเดินหน้าตาบอกบุญไม่รับเข้ามานั่งลงข้างฟ้า

“ไปกินรังแตนที่ไหนมา” ฟ้าถามและก้มหน้าเข้ามาใกล้เพื่อมองหน้าเพื่อนให้ชัดๆ

“โน่นไง” เอวาพยักเพยิดหน้าไปทางที่พี่เวย์กำลังเดินมา ฟ้ากับไอ้วีร์ก็มองตามและพี่เวย์ก็เดินมานั่งลงข้างไอ้วีร์น้องชายเขาและถามมันว่า

“เที่ยวบ่อย แม่รู้เปล่า”

“จะเหลือเหรอ โดนสวดก่อนมาเนี่ย”ไอ้วีร์ทำหน้าเซ็ง

“อ่อนว่ะ”

“ใครมันจะเหมือนเฮียที่หนีออกไปอยู่คอนโด”

“เฮียโตแล้ว”

“แก่กว่าปีเดียวยังมาพูด”

“แล้วพี่มากับไอ้วามันเหรอ” ฟ้าถามขึ้นมา

“อืม มารถเอวา” ฟ้าหันมามองหน้าเอวา

“รถเขาโดนปล่อยลมยางที่มอ” เอวาตอบแบบขอไปทีก่อนยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกไปค่อนแก้ว พี่เวย์กับไอ้วีร์นั่งมองเอวาเงียบ ๆ เพราะกลัวจะเมาเร็ว เพิ่งมาถึงก็กระดกโหดเลย

“แล้วทำไมไม่เรียกช่างอะ” ฟ้าหันไปถามพี่เวย์ต่อ

“ช่างไม่ว่าง ได้คิวพรุ่งนี้” ฟ้าขยับปากแบบไร้เสียงที่อ่านได้ว่าอ๋อพร้อมกับพยักหน้าให้กับเหตุผลของพี่เวย์ แต่ในใจก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อนัก

“ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีอะพี่ แล้วทำไมพี่ถึงมาที่นี่กับมันอะ” ฟ้ายังถามต่อให้หายข้องใจ

“ช่างมันเหอะมึง เรื่องมันยาว” เอวาตักกับแกล้มใส่จานก่อนตอบ

“เออดูหน้ามึงกูก็พอเข้าใจ”

“แล้วพี่ไม่ไปเที่ยวกับยัยนั่นเหรอ”ฟ้ายังคงถามพี่เวย์ต่อมันอยากจะซักฟอกเขาเพราะเห็นเขามาวอแวกับเอวาตั้งแต่ที่มหา’ลัย

“พี่โสด” พูดจบพี่เวย์ก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ ฟ้ามองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ในระหว่างที่พี่เวย์กับฟ้าคุยกัน เอวาก็ดื่มเหล้าจนหมดแล้วรินใหม่อีกแก้ว