ENEMIES QUARREL

7

Mistia was busy putting some tint on her cheeks and lips just to look more beautiful. She was troubling 'bout what dress should she wear and what shoes would be applicable on her outfit.

She want to look beautiful because she's going with Cedric.

Cedric invited her to roam around the city since it's been almost or over a decade since they last unite. They just want to fill the gap between them. They want to bring back their unfinished business in the past.

Finally after the troubles, she's prepared.

"Marvin! Bantayan mo dito, ah! Uupakan talaga kita."

That would do as Mistia's goodbye, I guess?

Nagulat si Mistia nang paglabas niya ng bahay ay may nakaparada na isang magandang itim na sasakyan. Kumikinang at kumikintab pa ito.

Pero hindi lang pala sasakyan ang maganda, pati na rin ang nagmamaneho nito. It was no other than her childhood crush s***h best friend— Cedric Alcantara.

Sobrang gwapo nito sa suot nitong asul na polo. At dumagdag pa sa kagwapuhan nito ang napakatamis na ngiti nito at ang mapuputing ngipin na nakakalunod ng puso ni Mistia.

"Hey beautiful, wanna ride?" pabirong sabi ni Cedric.

Naghaharumintado ang atay ni Mistia nang tawagin siya ni Cedric ng beautiful. "Pa-ride?" pabebeng saad niya.

Double-meaning 'yon...

NASA mall si Javen kasama ang kapatid ni Mistia na si Marvin para bilhan ito ng cellphone gaya ng pinangako niya dito.

"Hoy ikaw. Bakit matangkad ka ta's ate mo hindi?" sobrang seryoso ng boses ni Javen habang tinatanong 'yan kay Marvin.

Bahagyang nabigla si Marvin dahil sa biglaang pagsasalita ni Javen. Sa minutong magkasama sila, wala man nagsasalita. Hindi naman makaimik si Marvin dahil natatakot siya sa mukha ni Javen na napastrikto. Bigla nalanh siyang pinuntahan sa bahay nila at pinasakay siya sa kotse nito.

"Nevermind." Javen said in a low tone when Marvin couldn't answer. "Huwag kang matakot sa 'kin. Hindi ako nangangagat." nasa boses pa rin nito ang kaseryosohan.

Ngunit hindi pa rin nagsasalita si Marvin at nawawalan na nga ng pasensya si Javen. "Nanununtok lang ako ng mga tahimik na tao."

"S-sorry Sir..." Sa wakas nagsalita na rin si Marvin.

But Javen's brows furrowed upon hearing how Mistia's brother addressed him.

"Don't call me 'Sir'."

"Eh a-ano po bang itatawag ko sa inyo?" Marvin asked, stammered.

"Just call me... Kuya..." Napaisip naman si Javen sa sagot niya. He think about it all over again if it is right to make Marvin call him kuya. Hindi naman sila magkaano-ano pero hindi niya alam kung bakit sobrang gaan no'n sa pakiramdam.

When they arrive at the section where the technology is, the sales lady greeted them.

"What can I do for you Mr. Guillermo?" asked the sales lady. Javen is already a regular customer here that's why he is quite famous.

"Give me the latest version of your iPhone here." Javen demanded. The sales lady hurriedly obliged.

While waiting for the phone, Javen eyes eventually fixed on Marvin who's watching PBA in the television. He seemed enjoying watching it. Out of the blue, he walked towards him.

"You like basketball?" he asked from behind.

Marvin was slightly startled by Javen's sudden appearance.

"Ah-Oo Kuya..." nakangiting sagot ni Marvin pero agad rin itong napalitan ng lungkot. "Sa totoo lang, kasali sana ako sa basketball team namin kaya lang hindi ako pinasali dahil luma na daw ang sapatos ko... Magiging kahihiyan lang daw ako sa grupo namin..."

Something pierced in Javen's heart upon hearing Marvin. He's never fond of sympathy but right at that moment, he felt it. He felt pity.

Sa walang kadahilanan, tinapik niya ang balikat nito para sabihing ayos lang ang lahat. "Huwag kang mag-alala, makakasali ka, bukas na bukas rin." then for the first time in his life, he gave his comforting smile to someone he just know.

A smile of assurance...

"Salamat talaga kuya... Sa totoo lang, hindi mo naman dapat ako ibili nito, e... Hindi ko naman talaga isusumbong si ate kina Mama at Papa na may boyfriend na siya." Marvin said shyly.

"It's okay. Para sayo talaga 'yan." Javen replied.

"Sige, uuwi na ako kuya baka kasi pag-uwi ni ate maupakan ako no'n kapag walang tao sa bahay."

Natawa nang bahagya si Javen dahil sa sinabi ng kapatid ni Mistia. Pati pala kapatid nito takot sa kanya.

"May bibilhin muna tayo." sabi ni Javen at naunang maglakad. Walang nagawa si Marvin kundi sumunod sa kanya.

"Pumili ka na," Javen announced when they both stopped in the shoe store.

Napatingin si Javen kay Marvin na nakanganga at manghang- mangha sa nakikita niya. They're surrounded by a lot of shoes.

"Sigurado ka kuya?!" Marvin excitingly asked. Javen smiled and nodded signed that he's serious.

Napatalon sa tuwa si Marvin at nagsimula nang pumili ng sapatos.

"Gawin mo ng lima..." anunsyo ni Javen nang makitang naguguluhan si Marvin sa pagpili.

"Sabi mo 'yan kuya, ah!" paninigurado nito.

"Oo, ako bahala."

Dahil sa sobrang tuwa, nayakap ni Marvin si Javen. "The best ka talaga kuya!"

Something touched Javen's heart. His hug felt so sincere. It's been a while since he feel sincerity. Pakiramdam niya, nakagawa siya ng tama sa buong buhay niya. When his parents passed away, nawalan ng deriksyon ang buhay niya. Wala siyang ginawa kundi gulo at kabulastugan. Wala na siyang nagawang tama.

This was so unlikely him...

Kumain muna sila sa food court bago umuwi pero napatigil si Marvin sa pagkain ng mabitawan nito ang kutsara.

"You okay?"

"Kuya, itago mo ako! Si Ate!" natatarantang bulong ni Marvin at nagtago sa likod ni Javen.

"Bakit ka ba natatakot sa ate mo, eh ang liit-liit no'n." sabi naman ni Javen at sinubukang itago si Marvin. "Nasa'n ba?" tanong ni Javen kay Marvin at itinuro naman nito ang deriksyon ng ate niya.

Nang makita ni Javen si Mistia, nanlaki ang mata niya nang kasama na naman nito si Cedric at palabas na ang mga ito sa mall.

"Nagde-date ba sila?" Javen asked to Marvin

Bumalik na si Marvin sa pagkakaupo nang tuluyan nang makalabas sina Cedric at Mistia.

"Mukhang hindi naman..." Marvin answered.

"You think?"

Marvin nodded. "Yeah– Wow nakakagwapo nga talaga ang pag-e-english..." ani niya pagkatapos magsalita ng isang " yeah". Feeling niya ang gwapo niya sa part na 'yon.

Sinubukan niyang gayahin ang mga gestures at attitude ni Javen. He cleared his throat first before continuing his phrase. "Technically, my sister... Ahmm can't do... that because... because ahm— Magkaibigan lang naman talaga sila eh, ngayon lang sila nagkita ulit kaya maaring sabik na sabik lang sila sa isa't isa." Sinubukan ni Marvin gayahin ang pag-e-english ni Javen pero sa dulo, sumuko rin ito at nagtagalog nalang.

"At saka kuya, bakit naman makikipagdate sa iba ang ate ko, eh may boyfriend na siya, diba? Another, bakit si Kuya Cedric ang kasama niya at hindi ikaw na boyfriend niya?"

Napaisip naman si Javen. "Oo nga, 'no? Pero bahala siya..."

"Hindi ka ba natatakot na sa pagiging magkaibigan nagsisimula ang pagkaka-i- bigan? And as far as I know, crush ni ate si Kuya Cedric noon... Paano kung mahulog muli si Ate kay Kuya Cedric ngayon? At paano kung si Kuya Cedric ay mahulog rin kay ate ko? At paano kung magkatuluyan sila at paano kung-"

"Paano kung iwan kita dito at ikaw ang magbayad sa kinain mo?" pagputol ni Javen sa pagsasalita ni Marvin.

"Sabi ko nga tara na..."

AFTER nila mag-mall, pumunta sila sa cafe ng ate ni Cedric.

"Welcome to Teayoung Mistia! Gosh I missed you! Ang laki mo na!" tila nasasabik na ani ng ate ni Cedric. Sa bagay, kay tagal na rin nilang hindi nagkita.

Malapit na itong lumampas sa kalendaryo pero sobrang ganda pa rin nito.

"Na-miss rin kita Ate Kriz... Kumusta na rin po kayo?" naiilang na sabi niya.

Kriz chuckled cutely. "Eto... nag-e-enjoy sa maliit na business namin ng asawa ko..."

Ipinalibot ni Mistia ang mata sa kabuoan ng cafe ni Kriz. "Bakit po puro koreano 'to?" tanong niya nang makitang puro koreano ang nakapalibot sa cafe nito. Pati cup at may nakaimprinta ring mukha ng mga koreano.

"Ah 'yan ba? Idol ko kasi eh,"

Kaya pala...

"Kaya nga Teayoung ang name nitong business namin dahil idol ko si Taeyhung. Pero dinadayo naman ito especially ng mga kabataan."dagdag pa nito.

Not bad...

"Sige kumain na kayo, alam kong pagod kayo sa..." Tiningnan sila ni Kriz ng nanunuksong tingin. "date niyo..."

Napaubo si Mistia habang umiinom ng Milk tea.

"Si ate talaga," saway ni Cedric sa kapatid at hinimas ang likod ni Mistia at binigyan ito ng tissue.

"Salamat," ani ni Mistia bago tanggapin ang tissue.

"You shouldn't said that... may boyfriend na siya..."

Muntik nang mahulog sa kinauupuan si Kriz sa sinabi ni Cedric.

Kriz excused herself and Cedric to Mistia for a while because they have something to talk about.

"OMG naman Cedric! Was that true?!" Kriz asked in a low tone. They were in the kitchen and as much as she wants to shout at her brother, she just couldn't because it might disturbed the customers.

Cedric slowly nodded.

"Pa'no 'yan? Ilang taon kang single sa kahihintay kay Mistia tapos ngayon may boyfriend na nang magkita kayo? Kung sana jinowa mo na agad noon pa!" her sister lectured.

Tanging nakayuko lang si Cedric. "Ten years old palang siya no'n at thirteen palang ako. Alangan naman jowain ko siya diba?" Cedric explained.

"Kawawa naman ang kapatid ko. Halos dekada na'ng naghihintay tapos mapupunta lang pala sa iba ang babaeng mahal niya..."

"She's worth the wait, Ate..."

Kriz got touched by his brother's word. He is indeed a good and responsible man. A definition of a real gentleman. Napakaswerte ng babaeng mamahalin nito.

Sobra...

SINUNDAN nina Javen at Marvin sina Mistia at Cedric. Naghintay pa sila ng halos isang oras sa labas ng cafe ng kapatid ni Cedric. Papasukin na sana ni Javen ang dalawa sa cafe buti nalang at lumabas na ang mga ito.

Javen's jaw clenched when he saw Cedric opening a door for Mistia at sa front seat pa talaga pinasakay. Mas lalo pa siyang nainis nang inilalayan ni Cedric ang ulo ni Mistia papasok sa takot na baka mauntog ito.

"Tss... Arte... Paano mauuntog 'yan, eh ang liit-liit niyan... " he murmured.

"Tingnan mo na... Kung babae lang ako, ma-i-inlove talaga ako kay Kuya Cedric. Ang sweet!" bulong pa ni Marvin mula sa likod ni Javen.

Javen just scoffed.

"Mukhang iuuwi na ni Kuya Cedric si Ate, Kuya... Iuwi mo na rin ako."

Nakasunod lang sila sa sasakyan ni Cedric pero akala nila na uuwi na ito. Nagulat sina Marvin at Javen nang bigla itong lumiko.

"Kuya! Kuya! Sundan mo baka may gagawing masama si Kuya Cedric kay ate ko! Kuya lumiko! Lumiko sila kuya!" paghaharumentado ni Marvin na nasa backseat.

"Oo! Oo! Alam kong lumiko! Natataranta ako sayo, eh!" They're like crazy shouting each other.

Pero kumalma rin naman sila nang huminto ito sa zoo.

"So they're not done dating, huh?" bulong ni Javen sa sarili.

Nanatili muna sina Javen at Marvin sa sasakyan.

Javen called Coach Rivero— Cedric's basketball coach and gladly he answered.

After talking to Coach Rivero, he smiled in victory.

He just told Coach Rivero to call Cedric and told him that something urgent happened just to interrupt his 'date' with Mistia.

And seemed like he won.

"Edi, may problema ba?" tanong ni Mistia nang hindi ito mapakali matapos makipag-usap sa telepono.

Cedric gave him an apologizing look. "Pinapatawag kasi ako ni coach eh..."

"Gano'n ba? Sige okay lang."

"Sorry talaga Mati. Promise I'll make it up to you next time."

Mistia smiled at Cedric para maiparating na okay lang talaga. "Hatid na-"

"Babe!" napalingon si Mistia sa tumawag no'n sa kanya.

She know that voice!

At hindi nga siya nagkamali.

It was Javen!

Nakangiti itong lumapit sa kanya at nagulat pa siya nang nasa likod nito ang kapatid niya nakangising aso. Nag-peace sign pa ito sa kanya.

Nang tuluyan na talagang nakalapit si Javen sa kanya, umakbay pa ito at hinalikan siya sa pisngi!

"Sorry babe... Na-late ako. Late ko na nabasa 'yong text mo na pinapapunta mo pala ako dito..." Tiningnan nito si Cedric. Kunwari nagulat siya sa presensiya nito. "Oh hi Cedric! What a small world... I didn't know na childhood friend ka pala nitong 'girlfriend' ko." he said emphasizing the world girlfriend.

Talagang nakatulala lang si Mistia habang pinapakinggan ang pinagsasabi ni Javen.

"Mati, s-siya ang boyfriend mo?" hindi makapaniwalang tanong ni Cedric.

"Ah... Eh..."

"Of course!Talagang tinext niya ako para personal na makipagkilala sayo. And I guess, hindi na kailangan dahil kilala na naman natin ang isa't isa."

Gustuhin man ni Cedric na komprontahin si Javen pero tumawag na naman ang coach niya.

"Ah, Mati I gotta go." Cedric bidded. He glared at Javen first before leaving.

Nang tuluyan nang makaalis si Cedric, nabalik na rin sa ulirat si Mistia.

Inalis niya ang kamay ni Javen na nakaakbay sa kanya at pinunasan nang marahas ang pisngi niya. "Kadiri ka!Ano bang pinagsasabi mo?!" Tiningnan ni Mistia ang kapatid niya. "At bakit kayo magkasama, ha?!"

"Namasyal kami ng kapatid mo, bakit masama ba?" palusot ni Javen.

Hinubad ni Mistia ang sandals niya at binato ito kay Marvin at Javen. "Walangya kayo! Tangina niyo!!!"

"Ate sorry na!!!!" sigaw ni Marvin habang tumatakbo at hinahabol naman siya ni Mistia.

Nang mapagod sila, napagdesisyunan ni Mistia na umuwi na.

"Uuwi na ako." she announced.

"Agad-agad?Hindi ba pwedeng mag-enjoy muna dito sa zoo?" si Javen.

" Oo nga naman ate. Since nandito na naman tayo, bakit hindi nalang natin lubos-lubosin? Bihira na nga lang tayo makapunta dito,eh."

"Makita ko lang ang pagmumukha niyong dalawa eh, parang nasa zoo na ako- mga hayop kayo..." sabi pa ni Mistia pero kalaunan ay pumayag din naman.

"O, bakit hindi ka sumusunod, Marvin?" tanong ni Mistia sa kapatid niya nang makitang hindi ito sumusunod.

"Kayo nalang. I changed my mind. Sa car nalang muna ako." ani nito at naglakad na nga patungo sa kotse ni Javen.

"Putangina! Car ka dyan!" Susugurin na sana ito ni Mistia pero hinawakan ni Javen ang kamay niya para pigilin siya.

"Halika na...Let's just seize the day. Just you and me..."