Episode : 1
ข้าวปุ้น
มหาลัย
"เราเลิกกันเถอะ"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกบอกเลิกโดยแฟนคนแรกสะด้วย
"อืม เลิกก็ได้โชคดีนะ"ฉันตอบเขาแค่นั้น
"อืม โชคดี"ฉันยิ้มให้เขา
"ไม่เสียใจเลยหรอ"ฉันมองหน้าเขาก่อนจะบอก
"ไม่นะ คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ เราเข้าใจ"ฉันตอบพร้อมยิ้มแบบจริงใจให้
"งั้นฉันไปนะ"
ฉันมองแฟนที่คบกันมาตั้งหนึ่งเดือนเดินจากไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น หึ
"เดี๋ยวมึงเจอกูไอ้สายฟ้า"
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ฉันชื่อข้าวปุ้นค่ะเรียนวิศวะการบินปีสองฉันมีพี่ชายหนึ่งคนแต่ตอนนี้เขาอยู่ต่างประเทศครอบครัวฉันทำธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องบินและยังมีสนามบินเป็นของตัวเองด้วยนะคะ แต่ฉันมันชอบความลำบากไงจึงขอพ่อมาเรียนที่เมืองไทยคนเดียว และเมื่อกี้ฉันก็พึ่งโดนแฟนคนแรกบอกเลิกไปถามว่าเสียใจมั้ย หึ ไม่ค่ะ เพราะฉันรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ชอบฉันทุกอย่างที่เขาทำแค่อยากเอาชนะคู่แข่งของเขานั่นเอง แต่ช่างเถอะฉันไม่สนใจเพราะต่อไปเขาจะต้องกลับมาหาฉันเอง
“อีปุ้นนนนนนนน”ฉันหันมองตามเสียงเรียก เพื่อนรักทั้งสามของฉันเอง
“อะไรไอ้แพททริค”ฉันยิ้มมุมปากแล้วถาม
“อีผีเจาะปาก กูบอกมึงกี่ทีแล้ว แพทตี้ค่ะ”ฉันหัวเราะออกมา
“มึงคุยกับใครวะ”มะยมเพื่อนรักของฉันอีกคนถาม
“ไอ้สายฟ้า”ฉันตอบเพื่อน ใช่มันชื่อสายฟ้า
“มันบอกเลิกมึงแล้วสินะ”ริบบิ้นถามขึ้น
“ฉลาดนะคะ”ฉันยิ้มมุมปากให้เพื่อนแล้วเดินมานั่งที่ม้าหิน
“แล้วมึงจะเอายังไงต่อ”จ้องหน้าฉันแบบนี้หมายความว่าไง
“ไม่เอาไงต่างคนต่างอยู่”ฉันตอบ
“เดี๋ยวกูตบแว่นหลุดอิห่า”มะยมทำไมชอบใช้ความรุนแรง
“แล้วจะให้กูทำอะไรล่ะ คนเขาไม่รักไม่ชอบมึงจะให้กูคุกเข่าขอร้องมันหรือไง”ฉันถามพวกมันกลับ
“กูรู้ว่ามึงคิดไว้แล้ว”แพทตี้พูดขึ้น
“แสนรู้ ขอมือค่ะ”ฉันพูด
“แล้วไอ้สายฟ้ามันจะรู้มั้ยว่ามึงไม่ได้เรียบร้อยมาตั้งแต่เกิด”ริบบิ้นด่ากูเถอะถ้าจะพูดขนาดนี้
“คนเรามีสองด้านเสมอ ถ้ามันใส่ใจกูสักนิดมันจะรู้ว่ากูอ่ะสวยทั้งภายนอกและภายใน”
“ถุย กูเสียดายข้าวเช้า”มะยมพูด
“แล้วมึงจะกลับเบลเยี่ยมวันไหน”ปิดเทอมตั้งสองเดือนกลับสิคะ
“อีกสองวันพวกมึงจะไปกับกูมั้ย”พวกมันสามคนนี่เหมือนคนในครอบครัวฉันแล้วล่ะ
“กูไม่ได้ไปว่ะต้องหาเงินจ่าค่าเทอม”ริบบิ้นพูดเสียงเศร้า
“น่าสงสารนะคะ กระเป๋าที่มึงถือนี่ซื้อรถได้10คันเลยอิห่า”แพทตี้ด่าริบบิ้น
“แหะ แหะ กูต้องไปคุยงานกับแม่ที่อังกฤษ”ชอบให้โดนด่าก่อน
“กูไม่ได้ไปนะ พ่อกูให้อยู่บ้าน”มะยมบอกเพราะมันเองโดนทำโทษอยู่ มีอย่างที่ไหนขับรถชนรถพ่อตัวเองกลางไฟแดงแถมแม่งเมาอีกโดนชุดใหญ่ไปเลย
“ที่จริงกูก็อยากไปหาผัวกูนะแต่กูไม่ว่าง”ฉันมองหน้ามันทันที
“ใครผัวมึง”ริบบิ้นถาม
“เฮียปุณของกูไง”ฉันมีพี่ชายแต่มีแค่เพื่อนฉันเท่านั้นที่รู้
“กูไม่รับมึงเป็นพี่สะใภ้ค่ะ”ฉันบอกมันแล้วเดินเข้าอาคารเรียนทันที
สายฟ้า
“ไอ้สายมึงบอกเลิกข้าวปุ้นแล้ว”ผมพยักหน้ารับแล้วยิ้มให้พวกมัน
“ไอ้สัสมึงนี่มัน”ไอ้มังกรชี้หน้าด่าผม
“คนไม่ใช่ครับ”ผมตอบ
“ไม่ใช่มึงเป็นแฟนกับข้าวปุ้นเพราะอยากเอาชนะไอ้ต้นหรอกหรอ”ไอ้นิวเพื่อนรักของผมถามขึ้น
“แล้วไงในเมื่อยัยแว่นนั่นก็ไม่ได้เสียใจอะไรนี่หว่า”ผมบอกเพราะเมื่อเช้าที่ผมบอกเลิกยัยแว่นไปเธอก็ไม่ได้ร้องไห้หรือเสียใจอะไร
“มึงยังไม่ได้แดกน้องเขาด้วยล่ะสิ”ไอ้ภีมถามผม
“อย่างคุณสายฟ้านี่นะ”ไอ้มังกรยิ้มเยาะผม
“กูไม่เอาต่างหาก”ผมบอก
“งั้นกูขอจีบข้าวปุ้นได้มั้ย กูไม่ถือนะครับ”ไอ้นิวถามผม
“อามึงมั้ยครับ”ไอ้มังกรตอบ
“แล้วแต่มึงเพราะตอนนี้แฟนกูคือน้องแพรครับ”ผมบอก
“ไอ้เชี้ย กูนับถือ”ไอ้ภีมชมผม
ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ สายฟ้า เรียนวิศวะการบินปีสอง ครอบครัวทำธุรกิจสนามบินครับ ผมเป็นคนเจ้าชู้ครับอันนี้ผมยอมรับเบื่อก็แค่หาเหยื่อใหม่ผมไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของ ผมเองก็พึ่งบอกเลิกผู้หญิงคนนึงไป เธอเป็นผู้หญิงที่เรียกได้ว่า โคตรเชย ใส่แว่นตลอดเวลาที่ผมจีบและขอเป็นแฟนเพราะแค่อยากเอาชนะคู่แข่งของผมไอ้ต้นแค่นั้นแหละครับส่วนเรื่องอย่าว่า ยัยแว่นหวงตัวสุดๆแต่ถ้าให้ผมเอาก็คงไม่เอา
“ปิดเทอมไปไหน”ผมหันมองตามเสียงของคนที่มาใหม่ เกลแฟนไอ้ภีมเอง
“เที่ยว”ไอ้มังกร
“เที่ยว”ไอ้นิว
“เห็นข้าวปุ้นมั้ย”เกลถามขึ้น
“เห็นเดินเข้าอาคารเรียนอ่ะ มีอะไร”ไอ้ภีมตอบแฟนมัน
“คนรู้จักกันถามหาไม่ได้หรอ”ที่จริงกลุ่มพวกผมกับกลุ่มยัยแว่นก็สนิทกันระดับนึงครับเพราะเรียนคณะเดียวกัน
“ไม่มีครับ”แล้วเกลก็เดินไปปล่อยให้พวกผมนั่งมองมันมาแค่นี้เพื่ออะไร
“เมียมึงนี่กวนตีนนะไอ้ภีม”ไอ้นิวบอก
“ด่ากูห้ามด่าเมีย”ไอ้ภีมบอกมันเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีแฟนก่อนเพื่อนส่วนที่เหลือก็ตามสบายครับ
หลังจากพวกผมคุยกันเสร็จก็พากันแยกย้ายเข้าเรียนปิดเทอมไปไหนผมคงไม่ได้ไปไหนเพราะต้องเข้าบริษัทไปดูงานแทนพ่อผมที่พาเมียหนีไปเที่ยว
ข้าวปุ้น
“ปุ้น มึงดูนั่น”มะยมชี้ให้ฉันดูไอ้สายฟ้ากับอีแฟนใหม่
“แล้วไง กูสนหรอ”ฉับตอบพวกมัน
“แต่อีน้องแพรแอ๊บใสเลยนะคะ”ฉันเดินออกมาไม่สนใจ
“กูจะเอาคืนให้กระอักเลือดเลยคอยดู”ฉันพูดขึ้น
“ไว้เจอกันนะมึง เที่ยวให้สนุก”เพื่อนรักของฉันบอก
“เจอกัน”ตอนแรกอีกสองวันค่อยกับแต่ตอนนี้อยากกลับแล้ว ขอกลับไปพักผ่อนสมองให้เต็มที่แล้วเจอกัน
หลังจากนั้นฉันก็แยกย้ายจากเพื่อนแต่ก็ยังไม่วายมาเจอไอ้สายฟ้ากับอีน้องแพรจนได้แม่ง ฉันรีบเดินออกจากที่นั่นทันทีคือไม่ใช่ว่าฉันทำใจไม่ได้แต่เพราะฉันกลัวอดใจไม่ได้ที่จะถีบมันสองคน
“พี่ข้าวปุ้นคะ”อีน้องแพรเรียกฉัน
“ว่า”
“ไปกันเถอะครับน้องแพร”อีน้องคงอยากอวดแฟน เหอะ กูสนใจตายแหละ
“ไปนะคะ”ยิ้มเยาะหรอคะน้อง
“ขาไม่ได้ติดกัน”แล้วฉันก็เดินยิ้มออกมาอยากกรี๊ดหรอคะ
ถามว่าทำไมฉันถึงอยากเอาคืนไอ้สายฟ้าฉันแค่อยากสั่งสอนให้มันรู้ว่าผู้หญิงไม่ใช่ของเล่นและอย่าคิดว่าตัวเองเป็นเสือเพราะเก่งกว่าเสือก็ข้าวปุ้นนี่แหละค่ะเตรียมตัวให้ดีไอ้สายฟ้า
สายฟ้า
สองเดือนต่อมา
ผับ
“วันนี้เฮียปุณจะมาผับนะครับ”เฮียปุณคือคนที่พวกผมนับถือเหมือนพี่ชายคนนึงครับ
“ถามจริงปกติไอ้เฮียไม่ค่อยมาไทย”ไอ้นิวบอกก็จริงปกติจะอยู่ต่างประเทศ
“เออ กูคิดถึงเฮียพอดี”ไอ้มังกรบอก
“แล้วเขาคิดถึงแกหรอ”ริบบิ้นที่นั่งอยู่ตรงข้ามพูดขึ้น วันนี้มากันครบมาต้อนรับเฮียปุณน่ะครับ
“ไม่เสือกสิริบ”ไอ้มังก่อนยิ้มอ่อน
“เฮียแม่งไม่เคยจะแนะนำน้องสาวให้พวกเรารู้จักเลยหรอวะ”ไอ้นิวพูดพวกผมรู้ว่าเฮียมีน้องสาวแต่แม่งไม่เคยแนะนำให้พวกผมรู้จักหรอกแม้แต่รูปยังไม่เคยเห็นเลยไอ้เฮียแม่งโคตรจะหวงน้องอ่ะ
“เป็นคนอื่นคงแนะนำแต่เป็นพวกแกเฮียเลยคิดหนัก”มะยมสวนขึ้น
“ไอ้ยมหุบปากไปเลย”ไอ้นิวชี้หน้า
“พวกแกจะเถียงกันให้มันได้อะไรขึ้นมา ผัวกูจะแนะไม่แนะก็เรื่องของผัวกูป่ะ”แพทตี้พูดขึ้น
“ถุย”ถึกับขำลั่นห้อง
“ไงพวกมึง”พวกผมหันมองคนที่ยืนอยู่ตรงประตู
“ไอ้เฮีย คิดถึง”ไอ้ภีมวิ่งไปกอดเฮียปุณ
“ไอ้สัสกูขนลุก”เฮียปุณผลักไอ้ภีมออกแล้วเดินมานั่ง
“สามีขาคิดถึงจัง”แพทตี้พูด
“ไอ้แพททริค”ถึงกับหุบยิ้มไม่ทันเลยสิมึง
“ใจร้าย”มันงอนครับ
“หวัดดีเฮีย”พวกผมทักเฮีย
“อืม สบายดีกันนะพวกมึง”พวกผมพยักหน้า
“มากับใครวะ”ไอ้มังกรถาม
“มากับแฟน”ถึงกับเหล้าพุ่งไอ้เฮียมีแฟน
“ใครเป็นผู้โชคดีกันนะเนี่ย”มะยมถามขึ้นเพราะปกติไอ้เฮียหวงตัวจะตาย
“เดี๋ยวพวกมึงก็เห็น”พูดแล้วยิ้มแสดงว่าผู้หญิงคนนี้ต้องมีอะไรดีแน่นอนไม่งั้นไอ้เฮียไม่เปิดตัวหรอก
แกร๊ก
.
.
พรวด!!
“ไอ้สัสมังกร”ไอ้มังกรเหล้าพุ่งออกจากปากเมื่อเห็นคนที่เปิดประตูเข้ามา ผมจ้องอยู่นานทำไมคุ้นหน้าจัง
“มาแล้วแฟนกู”แฟนไอ้เฮีย
“อีปุ้นนนนนน”ผมหันมองอีกรอบข้าวปุ้นหรอยัยแว่นจริงหรอ
“หวัดดีทุกคน”ยัยแว่นจริงด้วย
“นี่ข้าวปุ้นแฟนกู”ผมไม่ได้สนใจอะไรที่ไอ้เฮียมันพูดหรอกเพราะตอนนี้ผมจ้องหน้ายัยแว่นที่ตอนนี้แม่ง
“ไปคบกันตอนไหนวะ”ไอ้ภีมถามขึ้น
“พึ่งคบกันได้เดือนเศษๆว่ะ”ทำไมยัยแว่นสะสวยขึ้นแบบนี้วะ
“ไอ้สาย ไอสายฟ้า”ไอ้นิวมันตะโกนใส่หูผม
“อะไรของมึง”ผมหันมาถามมัน
“จะจ้องอีกนานมั้ย”ผมมองหน้ายัยแว่นอีกที ผมไม่ได้ตอบอะไรมันไป
“ปุ้นไม่ใส่แว่นนี่สวยขึ้นเยอะเลยนะ”ไอ้นิวบอก
“แฟนกูไม่ต้องชมเยอะกูหวง”เฮียปุณสวนขึ้น
“มันใส่แค่ตอนเรียนถ้าพวกมึงใส่ใจกันสักนิดพวกมึงคงไม่ต้องมานั่งอ้าปากค้างแบบนี้หรอก”แพทตี้บอก
“ไอ้เฮียถามจริง คนนี้แน่”ไอ้มังกรถามขึ้น
“หวังแต่งครับ ไม่งั้นกูจะเปิดตัวทำซากอะไร”ลอยหน้าลอยตาตอบ
“หน้าฉันมีอะไรติดหรอสายฟ้ามองจัง”ยัยแว่นถามผม
“คิดไปเองใครมองเธอ”ผมตอบแล้วหันหน้าหนีทันที
“เฮียปุณหนูขอไปข้างล่างนะคะ”ยัยแว่นกระซิบบอกไอ้เฮีย
“เฮียให้ครึ่งชั่วโมงนะถ้าไม่ขึ้นมาเฮียจะลงไปตาม”คิดว่าอยู่กันสองคนไงวะ
“ขอบคุณค่ะ”ผมจะไม่อะไรเลยถ้าไอ้เฮียมัน
“ฟอด ห้ามกินเหล้านะครับ”ผมยังไม่ได้หอมยัยแว่นเลยเถอะ
หลังจากที่ยัยแว่นลงไปพวกผมก็นั่งคุยกันแต่สายตาของผมมองไอ้คนที่อยู่ข้างล่างทำไมผมถึงไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับยัยแว่นเลยวะ
“ไอ้สายมึงจ้องแฟนกูนานแล้วนะ”เสียงของไอ้เฮียถามผม
“มองสาวข้างล่างครับ”ผมตอบพร้อมยกเหล้าเข้าปาก
ข้าวปุ้น
นี่แหละวิธีที่ฉันจะสั่งสอนเสือแบบไอ้สายฟ้า อึ้งสิมึงเห็นกูสวย ฉันเล่าให้พี่ชายฉันฟังทั้งหมดพี่ชายฉันเองก็อยากเอาคืนไอ้สายเหมือนกันข้อหาหมั่นไส้แต่ช่างเถอะเพราะต่อจากนี้จะมีแต่ความบันเทิงล้วนๆ
“อีปุ้น มึงแน่ใจ”มะยมถามฉัน
“ไม่แน่กูคงไม่ทำ”ฉันตอบ
“เฮียก็เล่นกับมึงเนาะ”ริบบิ้นพูด
“แล้วมึงคิดว่าไอ้สายมันจะหลงกลมึง”เพื่อนฉันถาม หึ
“มันชอบกู กูมั่นใจ”แค่สายตาที่มันมองฉันก็รู้แล้วว่ามันกำลังหัวร้อน
“มั่นหน้าอิห่า”มะยมด่าฉัน
“แล้วมึงชอบมันป่ะ”ริบบิ้นถามขึ้นถามว่าชอบมั้ยตอนนี้ไม่ได้ชอบแค่อยากสั่งสอนแค่นั้น
“ไม่”ฉันตอบพวกมันแค่นั้น
“มึงชอบไอ้สายฟ้าอีปุ้น”แพทตี้บอกฉัน
“แต่คงไม่เอาว่ะ คนไม่รู้จักพอแบบมันไม่ควรจะเอามาทำพ่อของลูกกูค่ะ”
#ไว้อาลัยสายฟ้า